Το Σύγχρονο Θέατρο παρουσιάζει τη θεατρική διασκευή από το ομώνυμο βιβλίο του Άλντους Χάξλευ «Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος» σε πρώτη παγκόσμια παρουσίαση στη θεατρική Σκηνή (ταυτόχρονα με το Λονδίνο).
Κάπου πολύ πολύ μακριά και πολύ πολύ κοντά υπάρχει ένας κόσμος όπου η απόλυτη ελευθερία σκεπάζει τον απόλυτο έλεγχο, όπου η απόλυτη ουτοπία συναντά τη δυστοπία. Σε ένα μέλλον όπου ο χρόνος μετριέται σε χρόνια μηχανών, σε μια μετά Φόρντ εποχή, οι άνθρωποι κλωνοποιούνται, δημιουργούνται μέσα σε φιάλες, διαχωρίζονται σε βαθμούς ευφυΐας προκαθορισμένης από το Α έως το Ε, ντοπάρονται από το κρατικό ευφορικό ναρκωτικό “soma”, ανήκουν σε όλους και ποτέ σε έναν, υπόκεινται σε συνεχή υπνοπαιδεία και μοιάζουν πάντοτε νέοι γνωρίζοντας την ακριβή ημερομηνία θανάτου τους.
Ένας κόσμος δίχως ρωγμές, τουλάχιστον μέχρι την εμφάνιση των Αγρίων από το Νέο Μεξικό -εκεί που ακόμα οι άνθρωποι γεννιούνται, που πιστεύουν στο Θεό και την αιώνια αγάπη. Ένας από αυτούς εκφράζεται με φράσεις από τον Σαίξπηρ. Αναφωνεί «Ω Θαυμαστέ Καινούργιε Κόσμε». Και μετά διαλύεται, σπάει, και ο κόσμος συνεχίζει να υπάρχει και χωρίς αυτόν.
Ο κόσμος θα συνεχίσει να υπάρχει και μετά τον ερχομό των Αγρίων, θα είναι όμως ίδιος;
Σε αντίθεση με τον κόσμο του Όργουελ, που επιβάλλεται από το αυταρχικό καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού, στον Θαυμαστό Καινούργιο Κόσμο οι άνθρωποι ελέγχονται μέσω των ηδονών τους. Προκαθορίζονται να μην αισθάνονται, να απέχουν από την μόρφωση, να λατρεύουν την τεχνολογία και πάνω απ’ όλα την πανομοιότητα. «Μετά την Οικονομική Κατάρρευση ο κόσμος είχε να επιλέξει ανάμεσα σε δύο: να αυτοελεγχθεί ή να εκλείψει».
