Η ιστορία του ανθρώπου που άλλαξε τον κόσμο και ανέτρεψε όλες τις συμβατικές γνώσεις γύρω από το σύμπαν. Η ιστορία του ανθρώπου που καταφέρνει να μεταμορφωθεί από ένα δυσλεκτικό παιδί, σ’ ένα επαναστατημένο παλληκάρι… Από έναν εκκεντρικό επιστήμονα, σ’ ένα πνευματικό γκουρού.
Η ιστορία του ανθρώπου που καταφέρνει να διαβάσει τη σκέψη του δημιουργού του σύμπαντος και να ανατρέψει το σύμπαν του Νεύτωνα. Και όπως συνήθιζε να λέει ο ίδιος «δύο πράγματα είναι άπειρα, η ανθρώπινη βλακεία και το Σύμπαν, αν και για το Σύμπαν δεν είμαι σίγουρος».
Η ζωή του ήταν μοιρασμένη ανάμεσα στην πολιτική, τις γυναίκες και τις εξισώσεις. Βέβαια, η μεγάλη του ερωμένη ήταν η έρευνα, όπου μπορούσε να περνάει μέρες μαζί της και πάλι ο χρόνος να μην του φτάνει.
Βρισκόταν σε μόνιμη κατάσταση συναγερμού… ένιωθε σαν άλογο που έπρεπε να τρέχει συνέχεια, κάπνιζε σαν τσιμινιέρα, κοιμόταν λίγο και έτρωγε χωρίς να σκέφτεται… καθώς η φήμη του τον έκανε όλο και πιο «ανόητο».
Μία σύμπαν…. τικη κωμωδία, όπου αν ακολουθήσουμε τους κανόνες της αρχαίας τραγωδίας, η ζωή του είναι τα Χορικά, οι γυναίκες του η Παράβαση, το σύμπαν τα Επεισόδια και Έξοδος η έρευνα
3 Απαντήσεις
Πολύ ενδιαφέρουσα και ανανεωτική η δραματουργική επεξεργασία από τον Δημήτρη Τάρλοου και την Έρι Κύργια. Εμβόλιμοι στίχοι από ποιητές όπως ο Ν. Καρούζος ή ο Γ. Χειμωνάς χρησιμοποιούνται για να εμβαθύνουν ακόμη περισσότερο στο έργο του Τσέχωφ που αντιμετωπίστηκε με απόλυτο σεβασμό. Ωστόσο ορισμένες από τις σύγχρονες φράσεις που χρησιμοποιήθηκαν ώστε να προσδώσουν ένα τόνο αμεσότητας και κωμικότητας δεν κατάφεραν να φέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα και αντί να κάνουν το κοινό να γελάσει, έδωσαν την εντύπωση μιας μάλλον αποτυχημένης προσπάθειας να καταφέρουν ρωγμή στην τσεχωφική μονοτονία.
Πάντως, η λεπτή σάτιρα που κατακλύζει το έργο του Ρώσου συγγραφέα συναιρώντας το κωμικό με το τραγικό, αναδείχθηκε δεξιοτεχνικά σε βάθος και σε έκταση μέσα από τις αντιθέσεις και ιδιαίτερα στις ερμηνείες των ηθοποιών, που στέκονται επάξια στις ανάγκες της παράστασης.
[..]Η σκηνογραφία με εξαιρετική σημειολογία και άρτια αισθητική απετέλεσε την καλύτερη μετάφραση του έργου επί σκηνής. Οι αγροτικές εκτάσεις της Ρωσίας αποδίδονται από το χρυσαφένιο χαλί που φώτιζε το δάπεδο της σκηνής ενώ [..] ο διπλός καναπές που βρισκόταν στο κέντρο έμοιαζε με αυτούς που συναντάμε στους χώρους αναμονής των αεροδρομίων… […]
Μια καλή παράσταση, χωρίς φανφάρες, χωρίς υπερβολές. Η τρίωρη διάρκειά της δεν κούραζε τον θεατή. Το τσεχωφικό κλίμα αποδόθηκε αναβαπτισμένο, φρέσκο, εμπλουτισμένο με σύγχρονα στοιχεία κάνοντας τις «Τρεις Αδελφές» ένα έργο που δεν παριστάνει το μοντέρνο, αλλά είναι.
Κατερίνα Πεσταματζόγλου
(απόσπασμα από δημοσιευμένη κριτική μου)
Μακάρι να κερδίσω..
O Μικρός Πρίγκηπας, μία ολοκληρωμένη όπερα!!!!!Ενδιαφέρον!!!!