Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου απέκτησε τον πρώτο πίνακα της Εύα Γκονζάλες, της Γαλλίδας ιμπρεσιονίστριας ζωγράφου που σπούδασε δίπλα στον Εντουάρ Μανέ, αλλά όπως συνέβη με τις περισσότερες γυναίκες καλλιτέχνιδες της εποχής, το έργο της αναγνωρίστηκε με μεγάλη καθυστέρηση.
Το έργο της La Psyché (Ο ολόσωμος καθρέφτης), μια ατμοσφαιρική σκηνή μιας γυναίκας που κοιτάζεται στον καθρέφτη, αγοράστηκε στην τιμή των 1,5 εκατ. λιρών. Είναι μόλις το δεύτερο έργο της Γκονζάλες που προστίθεται σε δημόσια συλλογή του Ηνωμένου Βασιλείου. Το άλλο έργο, το The Donkey Ride (γύρω στο 1880-82), βρίσκεται στο Μουσείο και την Πινακοθήκη του Μπρίστολ.
Η καλλιτεχνική εκπαίδευση για τις γυναίκες τον 19ο αιώνα ήταν εξαιρετικά περιορισμένη: οι γυναίκες δεν είχαν πρόσβαση σε σχολεία και σπουδές, όπως οι άνδρες συνάδελφοί τους. Ταυτόχρονα, οι ηθικές και κοινωνικές δομές τοποθετούσαν τις γυναίκες σταθερά εντός του οίκου, με πρωταρχικό ρόλο φροντίδας τη σύζυγο και τη μητέρα. Η δημόσια λειτουργία και έκφραση δεν ήταν εύκολη, μήτε αποδεκτή.
Η Γκονζάλες προερχόταν από πλούσια οικογένεια, γεγονός που διευκόλυνε την είσοδό της σε καλλιτεχνικά εργαστήρια, όπου μπορούσε να διδαχθεί απευθείας από καταξιωμένους άνδρες καλλιτέχνες. Ως νεαρή καλλιτέχνιδα, παρακολούθησε μαθήματα, διεύρυνε το επαγγελματικό της δίκτυο και ανέπτυξε το δικό της προσωπικό στυλ. Παρόλα αυτά κλήθηκε και εκείνη να κάνει συμβιβασμούς στην Τέχνη της, με τα θέματά της συχνά να περιορίζονται εντός τους σπιτιού.
Σε σχέση με τους άνδρες συναδέλφους της εκείνης της εποχής που επικεντρώνονταν σε θέματα υπαίθρου -οι ιμπρεσιονιστές αγαπούσαν να αποτυπώνουν την ύπαιθρο- η Γκονζάλες εστίασε στον κόσμο της και στον κόσμο των γυναικών του 19ου αιώνα, στο εσωτερικό του σπιτιού. Αντί για σκηνές σε μπαρ, τα θέματά της ήταν μέλη της οικογένειας που χρησίμευαν ως έτοιμα και υπομονετικά μοντέλα για προπαρασκευαστικές μελέτες και τελειωμένους πίνακες.
Αν και υπήρχαν εξαιρέσεις, οι γυναίκες καλλιτέχνιδες του 19ου αιώνα απεικόνιζαν κατά κύριο λόγο τα πεδία που γνώριζαν καλύτερα. Εξαίρεση αποτέλεσε το έργο της Le Depart με το πιο τολμηρό έργο της που δημιουργήθηκε την ίδια χρονιά, το 1874, το οποίο καταπιάστηκε με ένα φιλόδοξο θέμα της σύγχρονης παρισινής ζωής: το θεατρικό θεωρείο.
Γεννημένη στο Παρίσι το 1849 και μεγαλωμένη σε ένα καλλιεργημένο, αστικό σπίτι, η Γκονζάλες άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα τέχνης όταν ήταν 16 ετών. Τρία χρόνια αργότερα γνώρισε τον Μανέ και έγινε μοντέλο και αργότερα μαθήτριά του, εκθέτοντας για πρώτη φορά στο Σαλόνι του Παρισιού το 1870, περίπου την ίδια εποχή που ζωγράφισε το La Psyché και την ίδια χρονιά που ο Μανέ ζωγράφισε δύο πορτρέτα της.
Μέχρι τον θάνατό της 13 χρόνια αργότερα, σε ηλικία 34 ετών, είχε καθιερωθεί ως καλλιτέχνις. Ήταν μια τεράστια ευκαιρία για την Γκονζάλες να έχει έναν μέντορα όπως ο Μανέ, ωστόσο, αυτό υπονόμευσε τη δική της προσωπική καλλιτεχνική πορεία.
Τα επιτεύγματα της Γκονζάλες έχουν παραβλεφθεί ευρέως, εν μέρει λόγω της κατηγοριοποίησής της ως μαθήτριας και μούσας του Μανέ. Θα πεθάνει λίγες εβδομάδες μετά τον Μανέ, και έτσι η φήμη της συνδέθηκε πολύ με αυτόν. Οι πιο πρόσφατες επιστημονικές εργασίες προτιμούν να μην την χαρακτηρίζουν απλώς σε σχέση με τον Μανέ, αλλά να εξετάζουν το έργο της από μόνο του.
Η Γκονζάλες είναι η 20ή γυναίκα που εκπροσωπείται πλέον στη Συλλογή του Μουσείου, η οποία περιλαμβάνει περίπου 750 καλλιτέχνες από τα μέσα του 13ου αιώνα έως το 1900.
