Μετά το Eyes in the Color of the Rain (2011) και το Kireru (2012), η χοροθεατρική ομάδα, με συνεργασίες από τον Akram Khan μέχρι τον John Parish, επανέρχεται στη Στέγη με μια παράσταση που εστιάζει στην κοινή ευρωπαϊκή ιστορία, ως το σύνολο των ιστοριών που λέμε ο ένας στον άλλον.
Το Europium αναζητά τη φύση αυτών των ιστοριών, την ταυτότητά τους: ιστορίες που μας έχουν επανειλημμένα διηγηθεί, ιστορίες που μας έχουν διαμορφώσει, που έχουν γίνει βιώματά μας. Ιστορίες που εξηγούν πώς λειτουργεί ο εύθραυστος πολιτισμός στον οποίο ζούμε, αλλά και τι είδους αξίες έγιναν σημαντικές για εμάς. Στη μεγάλη αποσυμπίεση που προκαλεί η Ευρώπη σε κρίση, τίποτα δεν είναι βέβαιο: ούτε οι αξίες που έχουμε δημιουργήσει, ούτε ο πολιτισμός. Οι RootlessRoot προδιαθέτουν για ένα μόνο πράγμα: το τέλος, όποιο κι αν αυτό είναι, θα είναι σίγουρα καλύτερο. Ως μια νέα αρχή, μια φρέσκια υπόσχεση για το μέλλον. Το δικό μας και της Ευρώπης, με νέες ιστορίες, πιο συναρπαστικές.
«Πριν από δύο χρόνια, όταν αρχίσαμε την προετοιμασία αυτής της παράστασης, ψάξαμε πολύ την ιστορία και τη μυθολογία που σχετίζονται με το όνομα της Ευρώπης. Πιστεύοντας ότι μια λέξη σχετίζεται άμεσα με την πραγματικότητα που περιγράφει, υποθέσαμε ότι οι σημασιολογικές και ετυμολογικές μελέτες για τη λέξη Ευρώπη θα μπορούσαν να μας δώσουν πολύτιμες πληροφορίες για τους θεμέλιους ευρωπαϊκούς μύθους και την ευρωπαϊκή ταυτότητα και, ταυτόχρονα, θα μπορούσαν να θέσουν το ερώτημα σχετικά με το όραμα της ευρωπαϊκής κοινότητας και τη σημασία του για τη γενιά μας.
Αργότερα, πριν από ένα χρόνο περίπου, ανακαλύψαμε τον τίτλο της παράστασης. Το Europium είναι το χημικό στοιχείο ευρώπιο (EU63), που πήρε το όνομά του από την Ευρώπη. Ένα στοιχείο χωρίς κανένα σημαντικό βιολογικό ρόλο. Ένα στοιχείο ασταθές, που μεταβάλλεται εύκολα και το φαινόμενο της ανταλλαγής ιόντων του ονομάζεται «ανωμαλία αρνητικού ευρωπίου».
Όσο ενδιαφέρουσες ή συμβολικές όμως κι αν είναι οι πληροφορίες για το όνομα της Ευρώπης ή τις παράγωγες λέξεις της, κυρίως σε σχέση με το σήμερα, εμείς θέλουμε να είμαστε πρακτικοί και να εργαζόμαστε με απλά και απτά υλικά. Ένα από τα αγαπημένα μας είναι το ξύλο. Έτσι, αρχίσαμε να κατασκευάζουμε μία σχεδία.
Η Σχεδία της Μέδουσας μας φαίνεται μέχρι σήμερα η πιο ξεκάθαρη ιστορία σχετικά με την Ευρώπη. Πρόκειται για το αληθινό περιστατικό του ναυαγίου της Μέδουσας, ενός πλοίου που προσάραξε σε αμμώδη ύφαλο ανοιχτά των ακτών της Δυτικής Αφρικής, εξαιτίας των λανθασμένων και αδέξιων χειρισμών του πλοιάρχου του. Στις 5 Ιουλίου του 1816, 147 άτομα του πλοίου επιβιβάστηκαν σε μια πρόχειρα κατασκευασμένη σχεδία· όλοι τους, με εξαίρεση 15 άτομα, πέθαναν στις 13 μέρες που μεσολάβησαν μέχρι τον τυχαίο εντοπισμό της σχεδίας. Οι ελάχιστοι επιζήσαντες υπέφεραν από πείνα και αφυδάτωση ενώ είχαν προβεί και σε κανιβαλισμό.
Το ναυάγιο συνέβη εξαιτίας της ανικανότητας του πλοιάρχου, ο οποίος δεν είχε την απαιτούμενη πείρα και τα προσόντα για το ταξίδι, αλλά διορίστηκε σε αυτή τη θέση λόγω των υψηλών πολιτικών γνωριμιών του. Οι ναυαγοί όμως δεν κατάφεραν να επιβιώσουν επειδή μετατράπηκαν σε κτήνη. Οι περισσότεροι πάνω στη σχεδία πέθαναν βίαια. Παρότι προσπαθούσαν να σωθούν, κατέληξαν στο τέλος να σκοτώνουν ο ένας τον άλλον με φρικιαστικούς τρόπους.
Ξανά. Η Σχεδία της Μέδουσας μας φαίνεται μέχρι σήμερα η πιο ξεκάθαρη ιστορία σχετικά με την Ευρώπη. Δεν μπορέσαμε να αγνοήσουμε αυτές τις ιστορίες. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ούτε τα γεγονότα».
Η Λίντα Καπετανέα και ο Γιόζεφ Φρούτσεκ δημιούργησαν τη χορευτική πλατφόρμα των RootlessRoot το 2006. Έχοντας εμφανιστεί σε σημαντικά φεστιβάλ ανά τον κόσμο (Ηνωμένο Βασίλειο, Τσεχία, Βέλγιο, Ισπανία, Σουηδία, Πολωνία, Γερμανία, Φινλανδία, Σλοβακία, Ιταλία, Γαλλία, Πορτογαλία, Ολλανδία, Ρουμανία, Κύπρο, Νότια Κορέα και Καναδά), οι RootlessRoot αυτοπροσδιορίζονται ως «εξασκητές της κίνησης με πρωταρχικό ενδιαφέρον τα ανθρώπινο συναίσθημα και την καλλιτεχνική έκφραση».
Τα ακατέργαστα χορευτικά τοπία τους εστιάζουν με ειλικρίνεια στο ανθρώπινο σώμα, προβάλλοντας πάνω του την κοινωνική πραγματικότητα σε όλο το ανθρώπινο μεγαλείο της. Τα υλικά που συνθέτουν τη δραματολογία τους αναμειγνύονται και διαχωρίζονται ενστικτωδώς από το χορευτικό δίδυμο, συνθέτοντας μια ασυμβίβαστη και άκρως ενδιαφέρουσα έκφραση του σύγχρονου χορού με διεθνή αναγνωρισιμότητα.
