Ο πολυβραβευμένος θεατρικός σκηνοθέτης και δραματουργός, όπως ο Ιρανός Αμίρ Ρεζά Κουχεστανί, εμπνέεται από το έργο ενός ομοεθνούς του κινηματογραφιστή, Abbas Kiarostami. Το Hearing μιλά για την ελευθερία και την καταστολή της, με βάση ένα ιρανικό παράδειγμα «εγκλήματος»: το άκουσμα μιας «απαγορευμένης» ανδρικής φωνής σε μια φοιτητική εστία θηλέων στην Τεχεράνη.
“Hearing”: Πόσο δυνατά ακούμε τη φωνή των γυναικών του Ιράν;
Τέσσερις γυναίκες με τσαντόρ. Μια φωνή που δεν έπρεπε να ακουστεί. Μια ανάκριση. Ο φόβος, η ενοχή και η νιότη που εξορίζεται. Πέντε χρόνια μετά το ονειρικό Μέσα στα σύννεφα, ο πολυβραβευμένος Ιρανός σκηνοθέτης και δραματουργός Αμίρ Ρεζά Κουχεστανί επιστρέφει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, από 28 έως 30 Απριλίου, με ένα λιτό έργο που διερευνά την καφκική πραγματικότητα της χώρας του.
Πηγή έμπνευσής του ήταν το ντοκιμαντέρ του Αμπάς Κιαροστάμι, Homework (1989), το οποίο αποτελούσε μια κριτική του ιρανικού εκπαιδευτικού συστήματος, βασισμένη σε συνεντεύξεις των τρομοκρατημένων μαθητών ενός δημοτικού σχολείου της Τεχεράνης. Με αφορμή αυτή την ταινία, ο Κουχεστανί παρουσιάζει στο Hearing κάτι αντίστοιχο: το πανεπιστήμιο σαν στρατοδικείο και τη νιότη σαν φυλακή.
Η ελευθερία του λόγου ταυτίζεται με την ελευθερία της ύπαρξης σε μια μυστηριώδη παράσταση ποιητικής πνοής, στημένη στο ημίφως και ανάμεσα στις σιωπές και τους ψιθύρους. Κυρίαρχο στοιχείο είναι ένα κράνος με κάμερα, ένα σκηνικό αντικείμενο που παραπέμπει τόσο σε δυστοπική ταινία επιστημονικής φαντασίας όσο και στις συνθήκες καταστολής που επικρατούν στο Ιράν.
