O Roy Ayers o καλλιτέχνης των jazz και R&B, επονομαζόμενος και «νονός» της newsoul, επιστρέφει στις 10 Δεκεμβρίου στην Αθήνα και στο gazarte με το soundtrack γνήσιων jazz, soul, funk και r&b ήχων. Ο ελαφρύς, μελωδικός, μεταλλικός ήχος του βιμπράφωνού του έχει πραγματοποιήσει από τις αρχές των ’60s έως σήμερα ένα crossover το οποίο διαπερνά σχεδόν όλα τα είδη του μεταπολεμικού μαύρου ήχου: από την jazz και την disco μέχρι το hip hop και τη house.
Η εκκίνηση της πορείας του και τα πρώτα του άλμπουμ για λογαριασμό της ετικέτας Atlantic στα μέσα της δεκαετίας του ’60 τον θέλουν να καταπιάνεται μ’ έναν καθαρό jazz και hard bop ήχο. Την ίδια περίπου περίοδο ήταν βασικό μέλος της μπάντας του Herbie Mann. Η θητεία του στο πλευρό του φλαουτίστα της jazz ήταν αυτή που του μετέδωσε το μικρόβιο της μουσικής αναζήτησης, για την ακρίβεια της πρόσμειξης των μουσικών ειδών με σκοπό τη δημιουργία ενός καινούργιου. Την εποχή που ο Miles Davis γίνεται πιο ηλεκτρικός και ο Herbie Hancock υπογράφει υβριδικά αριστουργήματα με το σεξτέτο του, ο Ayers διακόπτει τη συνεργασία του με τον Mann και σχηματίζει τους «Ubiquity», την μπάντα με την οποία θα πορευτεί στη μεγαλύτερη διάρκεια των ’70s συμπεριλαμβάνοντας στις τάξεις της κορυφαίους σολίστες της jazz όπως οι Sonny Fortune, Billy Cobham, Omar Hakim και Alphonse Mouzon. Μαζί τους υπογράφει ορισμένους από τους πιο επιτυχημένους δίσκους της πορείας του: «Ubiquity» (1971 ), «He’s Coming» (1971 ), «Everybody Loves the Sunshine» (1976 ). Ο Ayers αγκαλιάζει το μαύρο ήχο του ραδιοφώνου ενσωματώνοντας την R&B, τη soul και την disco δίχως ωστόσο να χάνει το jazz χρώμα του. Εκείνη την περίοδο σημαδεύουν classics όπως τα «Running Away» και «Everybody Loves the Sunshine», τα οποία ξεχωρίζουν ως popular ορόσημα μιας καριέρας που εξακολουθεί να μετράει περισσότερα albums απ’ όσα hit singles.
Στα ’80s, τα οποία αναλώθηκαν κυρίως σε session ηχογραφήσεις για καλλιτέχνες της soul, ξεχωρίζει η συνεργασία του με τον πιονέρο του afrobeat Fela Anikulapo Kuti, ήταν όμως η δεκαετία του ’90 εκείνη η οποία τοποθέτησε ξανά τον Roy Ayers στην πρώτη γραμμή της μουσικής επικαιρότητας. Η διάδοση του sampler, η οποία έκανε επιβεβλημένη την επιστροφή των παραγωγών της hip hop στους jazz δίσκους των περασμένων δεκαετιών, έφερε ξανά την τέχνη του Ayers στο προσκήνιο κάνοντάς την κομμάτι της σύγχρονης urban μουσικής σκηνής. Οι μελωδίες του χρησιμοποιήθηκαν ως samples σε σύγχρονες hip hop παραγωγές, αλλά και ο ίδιος αξιοποίησε τη νέα τροπή των πραγμάτων συμμετέχοντας στις ηχογραφήσεις καλλιτεχνών όπως οι Guru, Erykah Badu, Talib Kweli και Will Downing και αποτυπώνοντας έτσι το στίγμα του στη neo-soul σκηνή.
Προς τιμήν του αεικίνητου βιμπραφωνίστα ιδρύθηκε το Roy Ayers Project, μια multimedia πλατφόρμα η οποία αποτυπώνει σε μορφή ντοκιμαντέρ καθώς και ψηφιακών μουσικών κυκλοφοριών τη βαθιά επίδραση της τέχνης του Roy Ayers στο σύγχρονο hip hop στερέωμα.
