Η κωμική όπερα «Ωραία Ελένη» μετά από 43 παραστάσεις στο θέατρο Olvio κλείνει την επιτυχημένη της πορεία στις 9 και 10 Μαΐου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. 150 χρόνια μετά την πρώτη παρουσίαση στο Παρίσι αλλά και για πρώτη φορά στην Αθήνα, η διάσημη όπερα του Jacques Offenbach συστήνεται φέτος στο αθηναϊκό κοινό.
Μέσα από μια ανανεωμένη και σύγχρονη ματιά, σκηνοθετικά, κινησιολογικά και ερμηνευτικά, η Ωραία Ελένη μιλάει ελληνικά και σκιαγραφεί ανάλαφρα αλλά χωρίς περιστροφές, μια κοινωνία που κάνει ό,τι μπορεί για να μη βρεθεί αντιμέτωπη με την πικρή αλήθεια της καθημερινότητας. Το στοίχημα της παράστασης είναι να αναδείξει τη θεατρικότητα της Ωραίας Ελένης χωρίς να επισκιάσει την εμπνευσμένη μουσική του Offenbach. Τέσσερις μουσικοί, επτά λυρικοί ερμηνευτές και δύο χορευτές υψηλού επιπέδου, προσεγγίζουν την κωμική όπερα αναδεικνύοντας παράλληλα και τα δύο συστατικά στοιχεία. Έτσι, οι φίλοι του θεάτρου και οι φίλοι της όπερας, θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν για πρώτη φορά στην αθηναϊκή σκηνή, τη μουσική ευφυία του Offenbach και τις μελωδίες που γέννησαν λίγα χρόνια αργότερα το can can. Το λιμπρέτο που είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων από τους κριτικούς της εποχής, έχει μεταφραστεί στα ελληνικά για να φτάσει αβίαστα στο σύγχρονο κοινό.
Πάνω στον καμβά της ομηρικής ιστορίας, ο J. Offenbach και οι δημιουργοί του λιμπρέτου, Ludovic Halevy και Henri Meilhac, κεντούν ένα έργο που δεν έχει καμιά πρόθεση να φανεί σοβαρό. Θέλησαν να γράψουν μια παρωδία της κλασικής ελληνικής μυθολογίας, στην οποία, τόσες και τόσες μεγάλες όπερες είχαν βασιστεί και ταυτόχρονα να κάνουν ένα καυστικό σχόλιο για τον σχεδόν παρακμιακό τρόπο ζωής των Γάλλων μεγαλοαστών στα μέσα του 17ου αιώνα. Στο έργο του Offenbach χωρούν όλοι: ο απατημένος σύζυγος (Μενέλαος), η αισθησιακή γυναίκα που ζει ένα συμβατικό γάμο (Ελένη), οι διεφθαρμένες αρχές (Κάλχας), ο αυθάδης γιος που τρώει τα λεφτά της οικογένειας (Ορέστης), οι πολυλογάδες και άμυαλοι «ωραίοι» (Αγαμέμνονας, Αχιλλέας). Και βέβαια, ο Πάρης που, χάρη στην ομορφιά και την ευφυΐα του, κερδίζει έστω και ως «απλός βοσκός» στην πνευματική Ολυμπιάδα.
Όταν η Ωραία Ελένη παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Παρίσι, το Δεκέμβρη του 1864, σημείωσε αμέσως τεράστια επιτυχία, παρά την θύελλα αντιδράσεων από τους κριτικούς της εποχής, που μιλούσαν για βλασφημία, για τολμηρά υπονοούμενα και ανήθικη πλοκή. O κριτικός της εφημερίδας New York Tribune μάλιστα έφτασε να γράψει: «σας συνιστούμε να μην την πλησιάσετε!». Κι όμως, το κοινό συνέρρεε κάθε βράδυ στο θέατρο και οι παραστάσεις έφτασαν τις επτακόσιες. Οι εφημερίδες της εποχής σημείωναν με έκπληξη ότι κάθε βράδυ το θέατρο ήταν γεμάτο από μοντέρνο κοινό που απολάμβανε την σατυρική πλοκή και τη μουσική χωρίς να δείχνει ότι ενοχλείται. Από τότε η Ωραία Ελένη του Offenbach ανέβηκε πολλές φορές και κέρδισε το κοινό σε πολλές χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής.
