Στην βικτωριανή Αγγλία ο Όσκαρ Ουάιλντ μας παρασέρνει, μέσα από ένα άκρως διαχρονικό έργο, σ’ ένα έξυπνο και ξεκαρδιστικό ταξίδι στην καρδιά της αριστοκρατικής κοινωνίας.
Μέσω των ηρώων του βλέπουμε να καταρρίπτεται κάθε έννοια σοβαρότητας καθώς τονίζει την υποκρισία του καθωσπρεπισμού της αριστοκρατίας, χρησιμοποιώντας εξαιρετικά το παιχνίδι ταυτοτήτων και την τεχνική της παρεξήγησης. Σ’ έναν κόσμο όπου επικρατεί η απόλυτη υποκρισία είναι δυνατόν να είναι κανείς σοβαρός;
Λίγα λόγια για το έργο
Ο Τζακ, υποκρινόμενος τον φανταστικό νεώτερο αδερφό του Έρνεστ, κάνει πρόταση γάμου στην αγαπημένη του Γκουέντολιν, η οποία τη δέχεται. Ο Άλτζερνον, παριστάνοντας τον Έρνεστ, εμφανίζεται στο εξοχικό του Τζακ και γνωρίζει την προστατευόμενη του Σέσιλυ, την οποία ερωτεύεται και ζητά σε γάμο. Όμως η θεία Αυγούστα, κατα κόσμον Λαίδη Μπράκνελ, έχει άλλα σχέδια τόσο για την τύχη της κόρης της όσο και για τον ανιψιό της κι εκεί ακριβώς περιπλέκονται τα πράγματα.
