Crossover είναι οι προθέσεις της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στη δεύτερη και τελευταία για φέτος συναυλία του πιλοτικού της κύκλου «Συναυλίες για νέους από 8 έως…108 ετών» που πραγματοποιούνται απογεύματα Κυριακής στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Η συναυλία που θα γίνει την Κυριακή 3 Μαΐου, στην αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης», προκαλεί την Ορχήστρα να φλερτάρει με την τζαζ, με σολίστ τον διάσημο Σουηδό τρομπονίστα Νιλς Λάντγκρεν, μαέστρο το Βλαδίμηρο Συμεωνίδη και συμμέτοχο τη Big Band του Δήμου Αθηναίων.
Κατανεμημένο σε τέσσερις ενότητες το πρόγραμμα της συναυλίας προβλέπει την ερμηνεία χαρακτηριστικών αποσπασμάτων από εμβληματικά έργα συμφωνικής τζαζ μόνον από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, δημοφιλών τζαζ συνθέσεων με τη σύμπραξη του Νιλς Λάντγκρεν, ο οποίος συστήνεται και με την ιδιότητα του συνθέτη, σουηδικών παραδοσιακών μελωδιών ενορχηστρωμένων σε τζαζ ύφος με όλους τους συντελεστές επί σκηνής (Κ.Ο.Α., Νίλς Λάντγκρεν, Big Band του Δήμου Αθηναίων) και τέλος, αμιγέστερων τζαζ ακουσμάτων από την Big Band, με σολίστ τον Σουηδό τρομπονίστα.
Η μουσική τζαζ γεννήθηκε στους κόλπους των αφροαμερικανικών κοινοτήτων των Ηνωμένων Πολιτειών και δεν άργησε να εξαπλωθεί, με κύρια «όπλα» της το έντονο ρυθμικό στοιχείο και τον καταιγιστικό, αρμονικό και μελωδικό αυτοσχεδιασμό. Έτσι, μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι ήχοι που ως τότε ήταν συνδεδεμένοι με τις μπάντες της Νέας Ορλεάνης, άρχισαν να κατακλύζουν την Αμερική και αργότερα την Ευρώπη. Ήδη από τη δεκαετία του ’20 είχαν σημειωθεί και οι πρώτες απόπειρες να συμπορευθεί στην πράξη η «νέα» αυτή μουσική με τη λόγια, συμφωνική μουσική της Ευρώπης. Πρωτοπόρος σε αυτή την προσπάθεια, ο Αμερικανός συνθέτης, διευθυντής τζαζ μπάντας και βιολιστής Πωλ Γουάιτμαν (1890 – 1967) επεχείρησε, δεχόμενος επικρίσεις, μία ιδιότυπη σύζευξη της τζαζ με τη συμφωνική μουσική. Εμβληματικό έργο αυτής της συνύπαρξης τζαζ και συμφωνικής μουσικής ήταν η περίφημη Γαλάζια Ραψωδία του Τζορτζ Γκέρσουιν, που ακούστηκε για πρώτη φορά στις 12 Φεβρουαρίου 1924 στη Νέα Υόρκη, στο πλαίσιο μίας συναυλίας με έργα ανάλογων αισθητικών προδιαγραφών, την οποία οργάνωσε ο Γουάιτμαν υπό τον τίτλο «Ένα πείραμα στη μοντέρνα μουσική». Το «πείραμα» αυτό ήταν μάλλον επιτυχές και έκτοτε η λεγόμενη συμφωνική τζαζ ακολουθεί τον δικό της ιδιαίτερο δρόμο, ομολογουμένως με σημαντική απήχηση διεθνώς.
Με κλασικές σπουδές στο ενεργητικό του, αλλά πλέον διασημότητα στη Σουηδία (και όχι μόνον) στον χώρο της R&B, της funk και της jazz ο 59χρονος Λάντγκρεν πάλαι ποτέ στενός συνεργάτης των ABBA, The Crusaders, Eddie Harris, Herbie Hancock κ.ά, συμπράττει με την Κ.Ο.Α. και τη τη Big Band του Δήμου Αθηναίων αποδεικνύοντας ότι η τζαζ ως μία «ανοιχτή» μουσική.
Ακολουθεί το πρόγραμμα της βραδιάς:
Έργα για ορχήστρα
Leonard Bernstein: Εισαγωγή από το West Side Story
Nino Rota: Rumba (από τη μουσική της ταινίας La Strada)
Alexander Courage: Star Trek through the years
Κρατική Ορχήστρα Αθηνών και Νιλς Λάντγκρεν
Kurt Weill: Lost in the Stars (ενορχήστρωση: Vince Mendoza)
Cat Stevens: Moonshadow (ενορχήστρωση: Vince Mendoza)
Παραδοσιακό της Σουηδίας: Εμβατήριο από το Ελφντάλεν (ενορχήστρωση: Jörg Achim Keller)
Nils Landgren / Esbjörn Svensson: Cannonball (ενορχήστρωση: Jörg Achim Keller)
Nils Landgren: The Moon the Stars and You (ενορχήστρωση: Vince Mendoza)
Herbie Hancock: Stars in Your Eyes (ενορχήστρωση: Keller)
James Taylor: Don’t Let Me Be Lonely Tonight (ενορχήστρωση: Jörg Achim Keller)
Joe Sample / Will Jennings: One Day I’ll Fly Away (ενορχήστρωση: Vince Mendoza)
Kurt Weill: This Time Next Year (ενορχήστρωση: Jörg Achim Keller)
Leon Russell: This Masquerade (ενορχήστρωση: Jörg Achim Keller)
Joe Sample: Same Old Story (ενορχήστρωση: Vince Mendoza)
Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, Big Band και Νιλς Λάντγκρεν
Παραδοσιακό της Σουηδίας: Ω, Βέρμλαντ (ενορχήστρωση: Magnus Lindgren)
Παραδοσιακό της Σουηδίας: Όπως λάμπει το κρύσταλλο (ενορχήστρωση: Magnus Lindgren)
Παραδοσιακό της Σουηδίας: Ποιός αρμενίζει δίχως άνεμο; (ενορχήστρωση: Magnus Lindgren)
Big Band και Νιλς Λάντγκρεν
Redd Evans / Arthur Kent / Dave Mann: Don’t go to strangers
Sting: Fragile
Joe Zawinul: Mercy, Mercy, Mercy
Nat Adderley: Walk tall
Herbie Hancock: Jessica (ενορχήστρωση: Vince Mendoza)
