Ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών και η Διεθνής Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης «Art-Athina» συνεχίζουν τη εικαστική σύμπραξή τους με δύο νέες θεματικές εκθέσεις που προβάλλουν, η πρώτη την ιστορία της Αθήνας και του περιβάλλοντός της, καθώς και την ιστορία της σύγχρονης τέχνης στον δημόσιο χώρο, και η δεύτερη βίντεο – έργα γνωστών καλλιτεχνών στο θεματικό άξονα «Το ταξίδι». Οι νέες εκθέσεις στο αεροδρόμιο αποτελούν το δεύτερο σκέλος της εικαστικής σύμπραξης των δύο φορέων, που εγκαινιάστηκε από τις 12 Ιανουαρίου 2015, και είναι προσβάσιμες ελεύθερα για το κοινό από τις 4 Μαΐου έως τις 31 Αυγούστου, καθόλο το 24ωρο.
Μετά την πρώτη έκθεση «H Αθήνα του χθες, σήμερα», «Οι τοίχοι της Αθήνας και η Τύχη τους», σε επιμέλεια Μάνου Στεφανίδη, καταπιάνονται με την τέχνη του δρόμου, τα graffiti, τη μνημειώδη καταγραφή του απαγορευμένου και του εφήμερου, για την τέχνη εκτός των κατεστημένων θεσμών. Τα graffiti είναι μια τέχνη ανώνυμη, αλλά όχι χωρίς συγκεκριμένους δημιουργούς, που συχνά αμφισβητούνται, αλλά σίγουρα έχουν καταγεγραμμένη ιστορική πορεία. Πρωτοπόρος απολογητής των τοίχων της Αθήνας και της καθημερινής γλυκόπικρης ιστορίας τους, αλλά και πρόδρομος των street artists του σήμερα, υπήρξε ο διεθνούς φήμης εικαστικός Βλάσης Κανιάρης (1928-2011). Από το έργο του που θα βρίσκεται στην έκθεση στο αεροδρόμιο, περνάμε στους σύγχρονους γκραφιτάδες της Αθήνας, τις «ταγκιές» και στις μεγάλες αφηγηματικές συνθέσεις τους, με έργα των Μανώλη Αναστασάκου και Αλέξανδρου Βασμουλάκη.
Στο πλαίσιο του θεματικού κύκλου «Το ταξίδι», που εγκαινιάστηκε με το έργο της Jenny Marketou, «Stolen Bubbles», η νέα έκθεση στο αεροδρόμιο σε επιμέλεια Άρτεμιδος Ποταμιάνου παρουσιάζει βίντεο – έργα πέντε σύγχρονων γνωστών ελλήνων εικαστικών, με τίτλο «Το ταξίδι: 5 Διαφορετικές οπτικές». Στο έργο της Φωτεινής Γουσέτη σχολιάζεται ένα επιθυμητό, αλλά αδύνατο ταξίδι. Κυρίαρχο χαρακτηριστικό του έργου της Λίνας Θεοδώρου «Cul-de-sac» είναι ο εγκλωβισμός του ατόμου σε ένα εγκεφαλικό αδιέξοδο, μέσα από τον ταξιδιώτη, που βρίσκεται παγιδευμένος σε έναν τόπο άχρονο. Ο Άγγελος Σπάρταλης παρουσιάζει μια προσέγγιση 15 λεπτών ειδικά για το αεροδρόμιο, από την πρώτη ελληνική κινηματογραφική ταινία κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους «Από τη Γη στη Σελήνη» κάνοντας μια χιουμοριστική, αλλά και καυστική κριτική.
Στην ίδια έκθεση και δύο έργα με έμπνευση το ίδιο το αεροδρόμιο: ο Γιάννης Γρηγοριάδης δημιούργησε το «Deus ex machina», ένα ψηφιακό κολάζ από επεξεργασμένο αρχειακό υλικό από την άφιξη προσωπικοτήτων στο αεροδρόμιο του Ελληνικού κατά τις δεκαετίες ‘60 και ’70, ενώ η Ερατώ Χατζησάββα μέσα από το επαναλαμβανόμενο μοτίβο της μεταβλητής κίνησης των πουλιών, μεταφέρει στον εκθεσιακό χώρο την ενέργεια της κινητικότητας με ιδιαίτερη ένταση.
