Η Γκαλερί Cube, τέσσερα χρόνια μετά την ατομική έκθεση του Γιώργου Τσεριώνη “Ανάμεσα” φιλοξενεί την καινούρια του δουλειά με τίτλο “The emphatic and the ecstatic”.
O Γιώργος Τσεριώνης, όπως ο ίδιος λέει, μέσα από τη δουλειά του “The emphatic and the ecstatic” απεικονίζει τη νοητή κατάσταση των ανθρώπων που συνυπάρχουν, αλλά η επικοινωνία τους είναι περιορισμένη κι έμμεση, γιατί συχνά χωρίζονται λόγω των σύνθετων πολιτικών και θρησκευτικών συστημάτων.
Με την πρώτη ματιά, τα έργα του φαίνονται λιτά, αλλά σε μια δεύτερη ανάγνωση, ο θεατής αντιλαμβάνεται ότι αντικατοπτρίζουν, έναν μεταφορικό διαλογισμό για την ανθρώπινη φύση. Η κοινωνία, ο πολιτισμός και η πολιτική είναι αλληλένδετα σε ένα περίπλοκο δικτύωμα. Αλληγορίες με μέλη από ανθρώπινα σώματα, φυτά, αστρικούς χάρτες, συχνά συνοδευόμενα από εννοιολογικά φορτισμένες φράσεις, δημιουργούν ένα μικρό μουσείο σημειώσεων (σε εξέλιξη) που θίγονται ζητήματα της καθημερινής ζωής, σε συνδυασμό με τα κοινωνικό-πολιτικά θέματα της χώρας του.
Ένας χάρτης ηλιακού συστήματος, αναφορά στη ματαιότητα του ανθρώπινου εγωισμού, ένα δείγμα μαρμάρινου βουνού, αλληγορία μιας χαμένης πατρίδας, ένα κίτρινο κεφάλι ελαφιού ως σύμβολο αναγέννησης, κοντινά πλάνα από λουλούδια που συνθέτουν ένα παράξενο Τοπογραφικό ως αλληγορία του μακρόκοσμου και ένα ζωγραφικό έργο που απεικονίζει το πέτρωμα του Θείου με χαραγμένο επάνω του τη λέξη Αγάπη, αναφορά στην καυστική και ιδιοτελή επίδραση της αγάπης, θέτουν το ερώτημα: “Εάν τα κυρίαρχα συστήματα εξουσίας καταπιέζουν τις ατομικές και εσωτερικές μας επιθυμίες και κατά πόσο οι σκέψεις μπορούν να γίνουν πράξεις και οι πράξεις σκέψεις, έχοντας ως απώτερο σκοπό τη δημιουργία μιας νέας κουλτούρας”.
