Η οπερέτα του Θ. Σακελλαρίδη που ασκεί κριτική στον θεσμό της οικογένειας

Μετά την τεράστια επιτυχία που σημείωσαν οι παραστάσεις της οπερέτας του Θεόφραστου Σακελλαρίδη «Θέλω να δω τον Πάπα!», στην Αθήνα, η παραγωγή μεταφέρεται στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά για επτά επιπλέον παραστάσεις από τις 29 Απριλίου 2015.

Η σκανδαλώδης οπερέτα που προκάλεσε αντιδράσεις την εποχή που γράφτηκε, έγινε αφορμή ακόμα και για έναν φόνο έξω από την Καθολική εκκλησία του Πειραιά, στις 11 Δεκεμβρίου 1921. Ενενήντα τέσσερα χρόνια μετά, τον Απρίλιο του 2015, η Εθνική Λυρική Σκηνή παρουσιάζει το «Θέλω να δω τον Πάπα!» στο υποδειγματικά ανακαινισμένο Δημοτικό θέατρο του Πειραιά, σε σκηνοθεσία του σπουδαίου θεατρανθρώπου Βασίλη Παπαβασιλείου.

Μετά τις 8 sold out παραστάσεις που δόθηκαν στο θέατρο Ολύμπια και λόγω της ιδιαιτέρως αυξημένης ζήτησης για τα εισιτήρια της παραγωγής, η ΕΛΣ μεταφέρει την επιτυχημένη παραγωγή στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά για επτά επιπλέον παραστάσεις, στο πλαίσιο της μόνιμης συνεργασίας των δύο φορέων.

Το Θέλω να δω τον Πάπα! είναι ένα από τα έργα σύγχρονης αστικής θεματολογίας του Σακελλαρίδη, στα οποία υποσκάπτονται τα θεμέλια της αστικής ζωής και ασκείται βιτριολική κριτική στο θεσμό της οικογένειας. Ακολουθώντας, βεβαίως, τα πρότυπα του είδους, ο συνθέτης (με την ιδιότητα μάλιστα και του λιμπρετίστα στα περισσότερα από τα έργα αυτής της θεματικής) επιδεικνύει ιδιαίτερη μουσικοθεατρική επινοητικότητα στη σκιαγράφηση των χαρακτήρων που δυναμιτίζουν τις σταθερές της οικογενειακής ζωής.

Η σφιχτή φάρσα του Εννεκέν, στην οποία βασίζεται το Θέλω να δω τον Πάπα!, αποδίδεται σε ρέοντα θεατρικό λόγο από τον Σακελλαρίδη, ο οποίος και στο έργο αυτό επιτυγχάνει μία δραματουργία διανθίζοντας την πλοκή με τα δεκαπέντε μουσικά νούμερα της οπερέτας. Η υπόθεση της οπερέτας αφορά τον διακαή πόθο της νεόνυμφης Άννας να δει τον Πάπα κατά τη διάρκεια του γαμήλιου ταξιδιού της με τον Αδριανό στην Ιταλία. Καθώς ο σύζυγός της δεν εκπλήρωσε την επιθυμία της, το ζευγάρι διέκοψε το «μήνα του μέλιτος» και επέστρεψε. Ακούγοντας τις συμβουλές της μητέρας της, η Άννα οδήγησε τα πράγματα στα άκρα. Όταν, όμως, συνειδητοποιεί ότι με τη στάση της κινδυνεύει να διαλύσει το γάμο και να χάσει τον αγαπημένο σύζυγό της, αλλάζει συμπεριφορά. Οι παρεξηγήσεις λύνονται και η κατάληξη του έργου είναι για όλους αίσια.

Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε στο θέατρο Παπαϊωάννου από τον ομώνυμο θίασο στις 6 Ιουλίου του 1920. Είχε ολοκληρωθεί από τον συνθέτη του μερικούς μήνες νωρίτερα, τον Μάρτιο του ίδιου χρόνου. Σημείωσε άμεση επιτυχία, ενώ το ομότιτλο τραγούδι όχι μόνο τραγουδήθηκε, αλλά έγινε και νούμερο επιθεωρήσεων και οπωσδήποτε το μεγάλο σουξέ της χρονιάς. Δόθηκαν 72 παραστάσεις του έργου μέσα στο 1920, κατατάσσοντάς το έτσι στις μεγάλες επιτυχίες της εποχής. Ωστόσο, ήδη από την έναρξη των παραστάσεων υπήρξαν αντιδράσεις από την Καθολική Εκκλησία, που διαμαρτυρήθηκε για το σκανδαλιστικόπεριεχόμενο της οπερέτας και τη γελοιοποίηση του προκαθήμενού της. Το αποκορύφωμα της σκανδαλώδους διαδρομής του έργου ήρθε στις 11 Δεκεμβρίου του 1921, όταν το ομότιτλο τραγούδι έγινε αφορμή ενός φόνου μπροστά από την Καθολική Εκκλησία του Πειραιά. Εξαιτίας του γεγονότος αυτού τα επόμενα χρόνια το έργο παίχθηκε υπό άλλους τίτλους, ενώ στην επιθυμία της πρωταγωνίστριας Άννας, που αποτελεί την εκκίνηση της πλοκής, ο Πάπας αντικαταστάθηκε από τον Πουτσίνι.

«Η μόνη αληθινή ευτυχία του ανθρώπου είναι ο γάμος!». Με αυτή τη δήλωση εγκαινιάζεται το έργο του Θεόφραστου Σακελλαρίδη και έτσι τίθεται αμέσως σε κίνηση ο μηχανισμός της οπερέτας: η αποδόμηση ενός «πιστεύω» και η αναίρεση μιας ψευδαίσθησης. Γραμμένος στα τέλη της νεοελληνικής μπελεπόκ, δύο χρόνια πριν από τη Μικρασιατική καταστροφή,  ο Πάπας συνομιλεί με ένα από τα βάθρα του αστικού κόσμου, της ιδεολογίας και της πραγματικότητάς του, τον γάμο. Το κάνει με έναν τρόπο συστατικό του είδους που λέγεται οπερέτα: με ιλαρότητα. Η διασκέδαση, βασική αξία και αυτή του αστικού σύμπαντος, υπηρετείται από τη διασταύρωση της πρόζας με τη μουσική, σε επίπεδο φόρμας, και από την παιγνιώδη ανατροπή των βεβαιοτήτων σε επίπεδο δραματουργίας. Πίσω από τις δογματικές βεβαιότητες και τις αντίστοιχες ακαμψίες διεξάγεται ένας αδυσώπητος αγώνας ανάμεσα στα «θέλω» και τα «πρέπει», ανάμεσα στον κοινωνικό τύπο και τη διασάλευσή του. Υπάρχει ένα πεδίο μάχης ανάμεσα στην επιθυμία και την εκπλήρωσή της, ανάμεσα στην κανονικότητα και την παρέκκλιση. Στην περίπτωση του δράματος ο αγώνας αυτός σηματοδοτείται συχνά από το αίμα, ενώ στην οπερέτα κλείνει σχεδόν πάντα με τον ήχο που συνοδεύει το άνοιγμα της σαμπάνιας.

Ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1883. Ήταν γιος του μελοποιού και ιεροψάλτη Ιωάννη Σακελλαρίδη, ο οποίος πιθανότατα τον μύησε στη μουσική. Σπουδές στην Αθήνα δεν έχουν επιβεβαιωθεί. Ο ίδιος ο συνθέτης αναφέρει ότι μελέτησε μουσική σε Γερμανία και Ιταλία. Γνωστός κυρίως για τις δεκάδες οπερέτες του, ανάμεσα στις οποίες ο δημοφιλέστατος Βαφτιστικός (1918), ο Σακελλαρίδης συνέθεσε επίσης όπερες, όπως η Περουζέ (1911), σκηνική μουσική, όπως λ.χ. για τις Εκκλησιάζουσες (1904), μουσική για επιθεωρήσεις, ανάμεσα στις οποίες για τα περίφημα Παναθήναια, μουσική για ταινίες του βωβού κινηματογράφου, τραγούδια, όπως επίσης έργα ενόργανης μουσικής. Το ποιητικό κείμενο της τρίπρακτης οπερέτας Θέλω να δω τον Πάπα! είναι του ίδιου του συνθέτη, ο οποίος βασίστηκε στη φάρσα Οικιακές χαρές (1894) του Μωρίς Εννεκέν.

Συντελεστές

Μουσική διεύθυνση: Ανδρέας Τσελίκας – Γιώργος Αραβίδης
Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαβασιλείου
Σκηνικά – κοστούμια: Γιώργος Ζιάκας
Κινησιολογία: Φώτης Διαμαντόπουλος
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Διεύθυνση χορωδίας: Αγαθάγγελος Γεωργακάτος

Βαρονάς: Παύλος Μαρόπουλος (29/4 – 2, 5, 7/5), Κωστής Ρασιδάκις (30/4 – 3, 6/5)
Κύριος Λατρούδης: Βαγγέλης Χατζησίμος (29/4 – 2, 5, 7/5), Σταμάτης Μπερής (30/4 – 3, 6/5)
Κυρία Λατρούδη: Αλεξάνδρα Ματθαιουδάκη (29/4 – 2, 5, 7/5), Λυδία Αγγελοπούλου (30/4 – 3, 6/5)
Άννα: Έλενα Κελεσίδη (29/4 – 2, 5, 7/5), Δέσποινα Σκαρλάτου (30/4 – 3, 6/5)
Ανδριανός: Δημήτρης Πακσόγλου (29/4 – 2, 3/5), Νίκος Στεφάνου (30/4 – 5, 6, 7/5)
Ρίτα: Γεωργία Ηλιοπούλου (29/4 – 2, 5, 7/5), Μαρία Κόκκα (30/4 – 3, 6/5)
Δημοσθένης: Θανάσης Δήμου (29, 30/4 – 2, 3, 5, 6, 7/5)
Ενωματάρχης: Κώστας Ντότσικας (29/4, 5, 6, 7/5), Κώστας Μαυρογένης (30/4 – 2, 3/5)
Μίμης: Νίκος Τσαούσης (29/4 – 2, 5, 7/5), Αναστάσιος Στέλλας (30/4 – 3, 6/5)
Πέτρος: Μανώλης Λορέντζος (29/4 – 2, 5, 7/5), Σταύρος Γιαννούλης (30/4 – 3, 6/5)

Συμμετέχουν η Ορχήστρα Οπερέτας και η Χορωδία της ΕΛΣ

Εισιτήρια

Τιμές εισιτηρίων: 

8 €
- 40 €

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Κάθε Σάββατο θα λαμβάνετε στο e-mail σας το newsletter του ελc με τις προτάσεις μας για την εβδομάδα!

Podpourri. Ιστορίες που ακούγονται

Ακολουθήστε το ελculture.gr στο Google News

το ελculture σας προσκαλεί σε εκδηλώσεις

ΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.