Η «Σαλώμη» του Οσκαρ Ουάιλντ είναι μια παράσταση που συνδυάζει τον αισθησιακό χορό του Flamenco τον σύγχρονο χορό και τη μουσική και δίνει μια μοντέρνα εκδοχή του ανεκπλήρωτου έρωτα της ηρωϊδας.
Η Σαλώμη του Όσκαρ Ουάιλντ είναι μια εμβληματική γυναικεία μορφή, πλήρως απενοχοποιημένη, που πέρα από το βιβλικό πρότυπο, διεκδικεί τον έρωτα και προκαλεί με την αμεσότητά της τη συντηρητική βικτωριανή κοινωνία. Η πριγκίπισσα που σαγηνεύει τους θνητούς και το σύζυγο της μητέρας της, Ηρώδη, σαγηνεύεται από τον προφήτη ο οποίος την αποκρούει υβριστικά εγείροντας ένα ανεξέλεγκτο πόθο με ολέθριο τέλος.
Ο σκηνοθέτης σημειώνει: Ο έντονος ρυθμός, ο κραδασμός και η ακαριαία ακινησία, σε συνδυασμό με την πλαστικότητα των κινήσεων, συστήνουν μια γλώσσα ευέλικτη και αμιγώς θεατρική. Μια γλώσσα που διεγείρει τις αισθήσεις και ενεργοποιεί τη φαντασία.
