Και θα σφάξουμε το κουνέλι…

Παράταση για την παράσταση εμπνευσμένη από τα «Κύματα» της Βιρτζίνια Γουλφ και την «Αλίκη» του Λιούις Κάρολ

«Θα έδινα όλα τα πλούτη που τα χρόνια έχουν συσσωρεύσει
Το αργό αποτέλεσμα της φθοράς της Ζωής
Για να είμαι μια φορά ακόμη μικρό παιδί
Μια λαμπρή καλοκαιρινή ημέρα»
Lewis Carroll

«Να ζήσουμε με ζαβολιές. Δεν βρίσκω άλλη λέξη. Ζαβολιές»
Ρ. Μπαρτ       

Συνεχίζεται για έναν ακόμη μήνα, από τις 21 Φεβρουαρίου ως τις 21 Μαρτίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00, στην κεντρική σκηνή του Bios, έπειτα από τη θετική ανταπόκριση του κοινού, η παράσταση της Αγγελικής Παπαθεμελή και της Σοφίας Κορώνη με τίτλο “Και θα σφάξουμε το κουνέλι. Η ζωή είναι ωραία. Η ζωή είναι καλή. Θα σφάξουμε το κουνέλι”. Την πρώτη παρουσίασή της πριν από ένα χρόνο ακριβώς ακολούθησε μια επιτυχημένη διαδρομή στα Αισχύλεια 2016 της Ελευσίνας και στα Δημήτρια 2016 της Θεσσαλονίκης και φέτος επανέρχεται στο Bios.Main για να συναντηθεί με το αθηναϊκό κοινό για λίγα Δευτερότριτα. Όλες οι παραστάσεις αφιερώνονται στη μνήμη του Θάνου Ανεστόπουλου.

Σχετικά με το έργο

Μια κρίσιμη νύχτα ή μια νύχτα σαν όλες τις άλλες, ένα όνειρο ή ένα ξύπνημα. Η Πτώση σ’ έναν άναρχο, επικίνδυνο και συναρπαστικό κόσμο, όπου η συνοχή του ατόμου διαλύεται σε κάθε παφλασμό των κυμάτων κι ο Χρόνος κινείται καταπώς του αρέσει, όπου βασιλεύουν η επανάσταση στη λογική και η αναζήτηση της ανέφικτης ελευθερίας, όπου η ύπαρξη αναγνωρίζεται μόνο μέσα στον καθρέφτη του βλέμματος των Άλλων και ο έρωτας γίνεται η γλώσσα που πλάθει την αλήθεια των πραγμάτων.

Η Αγγελική Παπαθεμελή και η Σοφία Κορώνη, με αφετηρία την αναρώτηση «Περί αλήθειας και ψεύδους υπό εξωηθική έννοια» του Φ. Νίτσε, ταξιδεύουν μέσα απ’ τ’ αφρισμένα «Κύματα» της Β. Γουλφ και ακολουθούν την Αλίκη του Λ. Κάρολ «Μέσα από τον Καθρέφτη», προς μια «Χώρα των Θαυμάτων» όπου οτιδήποτε μπορεί να συμβεί. Οι δυο τους ενσαρκώνουν από κοινού μια σύγχρονη Αλίκη και στήνουν ένα ενήλικο παιχνίδι ψηλαφώντας τα όρια της πολλαπλής πραγματικότητας και του ονείρου.

Σε μια πορεία αναζήτησης της Αλίκης για την Αλίκη, με μοναδικό σύντροφο και συνομιλητή τον κατακερματισμένο εαυτό, εισχωρούν στο σύμπαν της Βιρτζίνια Γουλφ όπου η βιωμένη εμπειρία αναπαράγεται στη μόνη έγκυρη πραγματικότητά της: στη συνειδησιακή ροή της, και γίνεται πλέον ποίηση της ζωής.

Η Σοφία Κορώνη και η Αγγελική Παπαθεμελή ενώνουν τη θεατρική εμπειρία τους με την πρωτότυπη μουσική του Θάνου Ανεστόπουλου από τα Διάφανα Κρίνα και υπό την κινησιολογική κατεύθυνση της Αγγελικής Στελλάτου, συνθέτουν μια παράσταση που με ένα κλικ εκτός κανονικότητας -ή αλλιώς με ένα κλικ εντός μας- μας συνοδεύει στο λαβύρινθο του Εγώ, σε μια γοητευτική περιπλάνηση.

Ένα κυνήγι θησαυρού για έναν κόσμο που αποκτά νόημα χάνοντάς το, για μια ταυτότητα που αποκαλύπτεται μόνον αφού την εκδυθείς, για μια νικητήρια θέση μαζί με τους άλλους, μέσα στο παζλ του αχανούς σύμπαντος, μέσα στα όρια του χρόνου που μας αναλογεί, κάτω απ’ το ανελέητο τικ τακ του ρολογιού.

Όλες οι παραστάσεις αφιερώνονται στη μνήμη του Θάνου Ανεστόπουλου.

Συντελεστές

Κείμενα:  Lewis Carroll, Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, Μέσα απ’ τον Καθρέφτη, Virginia Woοlf, Τα Κύματα  (στη μετάφραση του Άρη Μπερλή)
Σύνθεση κειμένου /Σκηνοθεσία /Ερμηνεία: Σοφία Κορώνη/ ομάδα Horses in my Dreams,  Αγγελική Παπαθεμελή
Μουσική: Θάνος Ανεστόπουλος (Διάφανα Κρίνα)
Κίνηση: Αγγελική Στελλάτου
Σκηνογραφία / Eνδυματολογία: Γιώργος Λυντζέρης
Φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος
Βοηθοί σκηνοθέτη: Νικολίτσα Ντρίζη, Ζωή Λιανοστάθη
Ηχητικό περιβάλλον: Άννα Παπαϊωάννου
Ηχοληψία: Κώστας Παρίσης – Studio Praxis
Φωτογραφίες: Βασίλης Γεροντάκος
Video trailer: Δημήτρης Συρανίδης
Επικοινωνία: Κατερίνα Αποστολοπούλου

Εισιτήρια

Τιμές εισιτηρίων: 

10 €
- €

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Κάθε Σάββατο θα λαμβάνετε στο e-mail σας το newsletter του ελc με τις προτάσεις μας για την εβδομάδα!

Podpourri. Ιστορίες που ακούγονται

Ακολουθήστε το ελculture.gr στο Google News

το ελculture σας προσκαλεί σε εκδηλώσεις

ΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

7 Απαντήσεις

  1. μακαρι να κερδισω την παρασταση παιζουν αιξεραιτικοι ηθοποιοι ειναι μια καλη εξαιρετικια παρασταση.

  2. Ωραία παράσταση! Ίσως όχι εύκολη, λόγω του “διπλού μονολόγου” (αν μου επιτρέπεται η έκφραση αυτή) αφενός και αφετέρου λόγω των θεμάτων που άγγιζε (μοναξιά, χρόνος κλπ). Είχε έντονους συμβολισμούς στις “γραμμές” των ηθοποιών, αλλά και στα αντικείμενα του χώρου, που παρέπεμπαν ασφαλώς και στις επιρροές του έργου. Οι δύο κοπέλες υπήρξαν πολύ καλές στις ερμηνείες τους και ενώ φοβόμουν ότι μπορεί να είναι περισσότερο δήθεν από όσο ήμουν διατεθειμένος ν’ αντέξω, αποδείχτηκε μια εξαιρετική επιλογή για το βράδυ της Δευτέρας. Ευχαριστώ το ελc που μου έδωσε την ευκαιρία να τη δω με τη συντροφιά μου!

  3. ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΒΑΘΙΑ ΝΟΗΜΑΤΑ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΩΣΑΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.