Για μία μόνο βραδιά, στις 13 Φεβρουαρίου 2016, η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση παρουσιάζει ένα αφιέρωμα στη μουσική του χαρισματικού Κλωντ Βιβιέ, που παραμένει ένα αίνιγμα, ελάχιστα γνωστό στο ευρύ κοινό, 23 χρόνια μετά το θάνατό του. Το Ergon Ensemble, πιστό στην αποστολή του να φέρνει ενώπιον του κοινού τα αριστουργήματα της σύγχρονης μουσικής, προσδοκά με το αφιέρωμα αυτό να συμβάλει στην ενδυνάμωση του πρόσφατου, διεθνούς, συνθετικού και μουσικολογικού ενδιαφέροντος για τον συνθέτη.
Η σύντομη ζωή του Κλωντ Βιβιέ χαρακτηρίστηκε από μια διαρκή αναζήτηση για νέες μουσικές και αισθητικές εμπειρίες, που τον οδήγησαν στο χτίσιμο ενός ηχητικού κόσμου μοναδικής αυθεντικότητας και σε μια μουσική δυναμική, ελεύθερη, σχεδόν ξεδιάντροπη, πέρα από κάθε γνωστή συνθετική προσέγγιση.
«Το ότι δεν γνώρισα τους γονείς μου, μου έδωσε τη δυνατότητα να δημιουργήσω έναν καταπληκτικό ονειρικό κόσμο» έλεγε ο ίδιος το 1983. «Σχεδίασα τις ρίζες μου, όπως ακριβώς ήθελα εγώ.»
Γεννημένος στο Μόντρεαλ το 1948, μεγάλωσε σε ένα καθολικό ορφανοτροφείο, ενώ για μεγάλο διάστημα ήθελε να γίνει ιερέας. Τελικά, όμως, αποφάσισε να σπουδάσει σύνθεση. Μαθήτευσε πλάι στον σπουδαίο συνθέτη Karlheinz Stockhausen, από τον οποίο επηρεάστηκε βαθιά, παρότι αργότερα άρθρωσε τη δική του μουσική γλώσσα.
Με τον Olivier Messiaen μοιράστηκε την πίστη του στον καθολικισμό, την πνευματικότητα και τον τρόπο μουσικής επεξεργασίας του τονικού ύψους και ρυθμού, ενώ με τους Gérard Grisey και Tristan Murail τις επιρροές από τη φασματική μουσική, που αποτυπώνονται στην ιδιότυπη ηχητική πολυφωνία, προερχόμενη από την ανάλυση και διαχείριση των αρμονικών χαρακτηριστικών του ήχου.
Η επαφή του με την εξωτική μουσική της Ανατολής άλλαξε ριζικά τον τρόπο σκέψης και τον ήχο της μουσικής του. Όλη η μουσική του, μεγάλης μελωδικής ομορφιάς και εκφραστικής δύναμης, μοιάζει σαν να ξετυλίγεται αβίαστα από μία νότα ή μια απλή μελωδία, ενώ η επεξεργασία που ακολουθεί, είναι πιο κοντά στην ινδική Raga παρά στη Δυτική μουσική πρακτική.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η δικής του επινόησης γλώσσα, την οποία χρησιμοποιεί στα φωνητικά του έργα, επιστρατεύοντας την τεχνική της αυτόματης γραφής.
