«Οι άνθρωποι συναντιούνται, ζούνε για λίγο μαζί, και μετά καπνός, μην τους είδατε…»
Στην «Κίρκη» ο Ανδρέας Φλουράκης γράφει την ιστορία της συνάντησης ενός Άντρα και μιας Γυναίκας. Ενός Ταξιδιώτη και μιας Μάγισσας. Μια συνάντηση που έγινε παλιά, στα πρώτα χρόνια και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η Γυναίκα ζει μόνη σε ένα έρημο νησί γεμάτο άγρια σκυλιά, κάνει τελετές και διαθέτει τα κατάλληλα υπνωτικά για την αϋπνία. Ο Άντρας έχει μαζί του ένα φορητό πικάπ, βλέπει ενοχλητικά όνειρα και είναι παντρεμένος με μια γυναίκα που τον περιμένει κρατώντας τα μαλλιά της στο ίδιο μήκος για εκείνον.
Ένα ατμοσφαιρικό έργο που συνομιλεί με τους ρομαντικούς και τους ποιητές αλλά και τους κυνικούς και τους ορθολογιστές. Ένα έργο με ρεαλιστικούς διαλόγους, όνειρα και τελετές, μια παραλλαγή της υπερβατικής ψευδαίσθησης του έρωτα τρώγοντας τσιπς και βάφοντας τα νύχια των ποδιών.
