Μετά την επιτυχία της Αθήνας οι «Κραυγές γυναικών», το μίνι φεστιβάλ μονολόγων, παρουσιάζεται στη Θεσσαλονίκη στο Θέατρο Αριστοτέλειον, από την Κυριακή 22 Νοεμβρίου έως και τη Δεύτερα 30 Νοεμβρίου.
Πρόγραμμα:
Κυριακή 22 Νοεμβρίου
«Συμβολαιογράφος» με την Υρώ Μανέ
Διάρκεια: 70’
Μια παράσταση απολογία και εξομολόγηση με σπαρακτική κορύφωση . Ένας βαθιά συγκινητικός μονόλογος μιας γυναίκας που ζει σε λάθος χώρο και χρόνο. Η Ερασμία, μια χήρα, μεγαλώνει τη μοναχοκόρη της, κλεισμένη σε ένα περίπτερο, εγκλωβισμένη στα ήθη και τα έθιμα της μικρής επαρχιακής πόλης που ζει. Μέχρι τη στιγμή που τη θλιβερή, μονότονη ζωή της, διακόπτει ο έρωτας, το πάθος. Μπορεί όμως μια γυναίκα της ηλικίας της να αγαπήσει; Και η κοινωνία μέσα στην οποία ζει μπορεί να το ανεχτεί; Θύτης και θύμα μαζί, επιθυμεί το απαγορευμένο.
Κείμενο: Νίκος Βασιλειάδης
Θεατρική διασκευή: Εμμανουέλα Αλεξίου και ο Γιώργος Καραμίχος
Σκηνοθεσία: Γιώργος Καραμίχος
Σκηνικά: Χριστίνα Κωστέα
Κουστούμια: Έλενα Παπανικολάου
Μουσική: Γιώργος Νανούρης
Το τραγούδι της παράστασης, το οποίο ερμηνεύει η Υρώ Μανέ, έγραψε ο Κώστας Λειβαδάς
Δευτέρα 23 Νοεμβρίου
«Η Αναγνώριση» με τη Γιώτα Φέστα
Διάρκεια: 60’
Μια γυναίκα περιμένει κάθε Πέμπτη απόγευμα έναν άντρα. Ξαφνικά την καλούν για «αναγνώριση». Αναγνωρίζει σημάδια ενός ανεκπλήρωτου έρωτα. Αναγνωρίζει την ιστορία της ζωής της. «Τι θα πει θα σε σκέφτομαι πάντα; Τι άλλο από το θα σε αδικώ ισόβια;» Η ευγένεια της ποίησης συναντιέται σε ένα τρυφερό ραντεβού με την καθημερινότητα. Μια ιστορία σαν κι αυτές που περνούν πάνω από τις ζωές και τις σαρώνουν. Τις αφήνουν γυμνές και έρημες. «…Ήθελα να γράψω αυτή την ιστορία γι’ αυτή τη γυναίκα και γι’ αυτόν τον άντρα, που είναι ανυπόφορα παρών σ’ αυτό το έργο κι ας μη μπορεί να προφέρει ούτε μια λέξη…» – Άκης Δήμου
Κείμενο: Άκης Δήμου
Σκηνοθεσία: Γιώτα Φέστα
Μουσική: Δημήτρης Μαραμής
Σκηνικά: Βαρβάρα Μαυρακάκη
Φωτισμοί: Φίλιππος Κουτσαφτής
Bοηθός Σκηνοθέτη: Δημήτρης Μοθωναίος
Φωτογραφίες: Anna Kei
Τρίτη 24 Νοεμβρίου
«Μorendo» με την Εύα Κεχαγιά
Διάρκεια: 75’
Ένας μονόλογος για τη Μαρία Κάλλας, τη γυναίκα που άλλαξε την ιστορία της όπερας. Λίγο πριν το τέλος της ζωής της, η μεγάλη ντίβα είναι κλεισμένη στο διαμέρισμα της στο Παρίσι. Απομονωμένη κι εγκαταλελειμμένη από φίλους, έχει την ψευδαίσθηση πως βρίσκεται στο καμαρίνι λίγο πριν από μία παράσταση και παραδίδεται σε ένα ταξίδι αναμνήσεων. Τα παιδικά χρόνια στην Αμερική, τα χρόνια της Αθήνας, τα χρυσά χρόνια στη Σκάλα του Μιλάνου και τα τελευταία χρόνια στο Παρίσι.
Μέσα στο παραμιλητό της αναπολεί λόγια των μεγάλων της δασκάλων, στιγμές με ανθρώπους που συνεργάστηκε ταλαντευόμενη ανάμεσα στην προσπάθεια για προσωπική ευτυχία και στο μοναδικό της πάθος για την όπερα. Η λέξη «morendo» είναι μουσικός όρος που σημαίνει πως η μουσική σβήνει σταδιακά. Στην όπερα χρησιμοποιείται κυρίως στις σκηνές θανάτου.
Κείμενο, Σκηνοθεσία, Μουσική Επιμέλεια: Όλγα Λασκαράτου
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Λίνα Νικολακοπούλου
Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ
Πρωτότυπη δημιουργία πορτραίτου Μαρίας Κάλλας: Βαγγέλης Μισαηλίδης
Τετάρτη 25 Νοεμβρίου
«Γαβριέλλα – Γεννήθηκα Πόρνη» με την Πωλίνα Γκιωνάκη
Η πιο διάσημη πόρνη των Αθηνών, Γαβριέλλα. Η γυναίκα που γνώρισε πλούτη, εξευτελισμούς, κατοχή και που πριν το τραγικό της τέλος παρασημοφορήθηκε από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας για τη συμβολή της στην Εθνική Αντίσταση κατά των γερμανών. Μία συναρπαστική ιστορία που το δράμα εναλλάσσεται με την κωμωδία.
Κείμενο: Πωλίνα Γκιωνάκη
Σκηνοθεσία: Τζένη Αρσένη
Σκηνικά, Κοστούμια: John Moor
Γαβριέλλα: Πωλίνα Γκιωνάκη
Τραγούδι, πιάνο: Τζένη Αρσένη
Πέμπτη 26 Νοεμβρίου
«Η φωνή της πεταλούδας» με την Τζένη Δριβαλά
Διάρκεια: 70’
Μια διάσημη σοπράνο και η εμμονή της με τον χαρακτήρα της Μαργαρίτας στον «Φάουστ» του Γκαίτε. Με αφορμή την επικείμενη εμφάνισή της στο ρόλο της «Μαργαρίτας» στην όπερα «Φάουστ» του Γκουνώ, υποβάλλει τα δικά της ερωτήματα, με οδηγό μια συμβολική αινιγματική φιγούρα. Η επιλογή της μοίρας μας είναι στα χέρια μας; Γίνεται άραγε να αλλάξει μέσα από μια συμφωνία με… ποιον; Τον εαυτό μας; Το Θεό; Τον αντιπρόσωπό του; Με μεταμορφώσεις που περνούν τόσο από τα πρόσωπα του θεατρικού Φάουστ όσο και από αυτά της όπερας, οδηγείται σε απαντήσεις και αποφάσεις. Καθώς ο μύθος του Φάουστ έχει εμπνεύσει πολλούς μεγάλους συνθέτες, δίνεται η ευκαιρία στην υψίφωνο να μας οδηγήσει και σε μια γνωριμία με τα σημαντικότερα από αυτά τα έργα.
Κείμενο: Γρηγόρης Χαλιακόπουλος
Σκηνοθεσία: Χρυσάνθη Κορνηλίου
Πιάνο: Δημήτρης Καραμανώλης
Σκηνικό και κουστούμια: Dennis Krief
Παρασκευή 27 Νοεμβρίου
«Ωδή στον Αλέξανδρο Παναγούλη» με την Ελένη Ερήμου
Διάρκεια: 105’
Θεατρική παράσταση-καταγραφή της ηρωικής, πολιτικής και ποιητικής προσωπικότητας του Αλέκου Παναγούλη. H παράσταση προσπαθεί να αποδώσει το βαθύτερο, τραγικό και προμηθεϊκό πνεύμα του Αλέκου και της οικογένειας των Παναγούληδων, μέσα από τις μεταμορφώσεις μιας ηθοποιού, της Ελένης Εήμου -από Αθηνά Παναγούλη σε Αλέκο Παναγούλη και σε όλα τα πρόσωπα του έργου- αλλά και με ενσωματωμένες, κινηματογραφημένες σκηνές, που αναδύονται μέσα από τη σκέψη της ηθοποιού, όταν, κλείνοντας τα μάτια, περνάει στον εσώτερο χώρο της μνήμης των ηρώων, που μας αποκαλύπτεται στην οθόνη. Σκηνές τις οποίες «ντύνουν» ζωντανά πέντε μουσικοί, όπως και στις πρώτες προβολές του βωβού κινηματογράφου.
Βασισμένο στο βιβλίο του Κώστα Μαρδά, «Αλέξανδρος Παναγούλης, Πρόβες Θανάτου»
Κείμενο-Σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης
Σκηνικός Χώρος-όψη: Δήμος Αβδελιώδης
Μουσική: Βαγγέλης Γιαννάκης
Εικαστική παρέμβαση-Ενδυματολογία: Αριστείδης Πατσόγλου
Tα τραγούδια της παράστασης με τη φωνή του Παντελή Θαλασσινού
Σάββατο 28 Νοεμβρίου
«Συγγνώμη Μαμά» με την Καίτη Παπανίκα
Διάρκεια: 105’
Η ζωή μιας γυναίκας, από δεκαπέντε μέχρι ενενήντα πέντε ετών, μια από αυτές τις ασήμαντες-σημαντικές γυναίκες που όλοι συναντήσαμε στο διάβα της ζωής μας ως μάνα, ως κόρη, ως σύζυγο, ως γιαγιά, ως γειτόνισσα, ως φίλη, ως γνωστή. Η μέση Ελληνίδα που πάντα περνάει απαρατήρητη δίπλα μας, παρ’ όλη τη δύναμη που κουβαλάει μέσα της…
Μια γυναίκα που παρατηρεί την πορεία της ζωής της, το χρόνο που φεύγει, τα γεγονότα που έρχονται, όλα όσα έκανε στην πορεία της από κοριτσάκι ως τα βαθιά γεράματα, εκείνα που ήθελε αλλά δεν πρόλαβε να κάνει με την ελπίδα ωστόσο να μην σταματάει ποτέ να φωτίζει την ψυχή της. Ένα έργο άκρως αληθινό, όπου κάθε θεατής βρίσκει και κάτι από τον εαυτό του.
Κείμενο–Σκηνοθεσία: Γιώργος Βασιλειάδης
Μουσική επιμέλεια: Αλέξανδρος Χατζής
Εικαστική επιμέλεια: Απόστολος Κρίτσας
Κυριακή 29 Νοεμβρίου
«Μάραν Άθα» με τη Γιασεμί Κηλαηδόνη
Διάρκεια: 180’
Η Γιασεμί Κηλαηδόνη σ’ έναν υποκριτικό άθλο δυόμιση ωρών, δίνει υπόσταση σε όλα τα πρόσωπα – πρωταγωνιστές που αναδύονται στη μνήμη ενός 90χρονου μοναχού, όταν ύστερα από 65 χρόνια ηθελημένης σιωπής εξομολογείται, λίγο προτού πεθάνει, τα πεπραγμένα της ζωής του, τη φρικτή τιμωρία και τον ευνουχισμό του από τον προστάτη δεσπότη που τον ανέθρεψε και τον προόριζε για τη διαδοχή του. Όταν σταλμένος απ’ αυτόν σ’ ένα απόμακρο χωριό της Θεσσαλίας να παρακολουθεί τις μυστικές τελετουργικές συναντήσεις εννέα γυναικών, των Ταρσών, μυείται άθελά του στην γυναικεία απόκρυφη γνώση και του αποκαλύπτεται ένα άγνωστο γοητευτικό σύμπαν που τον οδηγεί στον αληθινό έρωτα και την αγάπη του για μια Ταρσή.
Η αναγνώριση του εαυτού μας, μέσα από την αναγνώριση του άλλου και τα όρια της προσωπικής μας βούλησης και ευθύνης είναι τα εσώτερα μοτίβα της παράστασης.
Από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Θωμά Ψύρρα.
Κείμενο: Θωμάς Ψύρρας
Θεατρική διασκευή – σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης
Μουσική: Βαγγέλης Γιαννάκης
Σκηνικά – κοστούμια: Μαρία Πασσαλή
Δευτέρα 30 Νοεμβρίου
«Monologue» με τη Μάνια Παπαδημητρίου
Διάρκεια: 65’
Γυναίκες μέσης ηλικίας είναι ο άξονας του τρίπτυχου έργου έργου της Σιμον Ντε Μπωβουάρ “Προδομένη γυναίκα” -γυναίκες που ωριμάζουν και νοιώθουν τη προδοσία γύρω τους. Η Μυριέλ, η ηρωίδα του «Monologue», βρίσκεται μόνη παραμονή πρωτοχρονιάς σ’ ένα διαμέρισμα στο κέντρο του Παρισιού, σε κακή ψυχολογική κατάσταση, είναι εγκαταλελειμμένη απ’ όλους και απομονωμένη. Αυτή τη βραδιά, που όλοι βρίσκονται με δικούς τους ανθρώπους, αυτή ανακαλεί βίαια τις σχέσεις τα άσκημα βιώματα της ζωής της, την κακή σχέση με την μητέρα της. Αποδίδει ευθύνες σε όλους τους άλλους και προσπαθεί να κρατηθεί από φαντασιώσεις και γεγονότα, τα οποία είναι άγνωστο ποια κατάληξη θα έχουν. Βλέπει να γερνά και ότι προδίδεται από τους άντρες της ζωής της και τους οικείους της. Τα λάθη πολλά, αλλά είναι δικά της ή των άλλων;
Κείμενο: από το έργο της Simon de Beauvoir “Monologue”
Μετάφραση, διασκευή, σκηνοθεσία: Αθηνά Κεφαλά.
Παίζει τσέλο και αυτοσχεδιάζει η Μαίρη Σκοπελίτη
