Δεν έβρισκαν να πούνε τίποτα
Η ιστορία του Θωρηκτού βασίζεται σε ένα μικρό επεισόδιο από το μυθιστόρημα «Μεθυσμένη Πολιτεία» του Σωτήρη Πατατζή. Ένας Γυμνασιάρχης και μια καθηγήτρια Γαλλικών που ζουν σε μια επαρχιακή πόλη στη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά, τρώνε μαζί βραδινό. Συζητάνε, προσπαθούν να μιλήσουν για τα αισθήματά τους και τελικά μια αδέξια ερωτική εξομολόγηση θα προκαλέσει μια ακόμη πιο αδέξια αντίδραση.
Στην παράσταση δύο ηθοποιοί αναλαμβάνουν να αφηγηθούν τα λόγια αλλά και τις σκέψεις των ηρώων αναδημιουργώντας με χιούμορ την αμήχανη σχέση δύο πολύ μοναχικών ανθρώπων. Σε ένα περιορισμένο κόσμο γεμάτο με βιβλία, μικροαντικείμενα, μαγειρικά σκεύη και πιάτα με φαγητό, εισβάλλουν παλιά τραγούδια που διακόπτουν τη ροή της δράσης και μεταφέρουν τους ήρωες στο χώρο της φαντασίας. Όλα αυτά δημιουργούν μια παράδοξη σκηνική σύνθεση, η οποία στο τέλος σβήνει για να δώσει τη θέση της στη σιωπή. Τίποτα σημαντικό δεν έγινε, αλλά όλα όσα ακούστηκαν ή εννοήθηκαν αφήνουν το δικό τους απόηχο.
3 Απαντήσεις
Ενδιαφερουσα παρασταση
Με λιτή σκηνοθεσία και επηρεασμένο από τη Μεθυσμένη Πολιτεία οι δύο ηθοποιοί προσπαθούν να θίξουν ένα θέμα που απασχολεί κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτου ηλικίας και εποχής…. – πλυμμηρισμένο με όμορφες μουσικές επιλογές – και ναι το καταφερνουν με ένα φινάλε έκπληξη! Ο Κύριος Βηλαράς μου είναι γνώριμος από την συνεργασία του με το Θέατρο Κωφών Ελλάδος, αλλά και από την τελευταία συμμετοχή του στο Ματωμένο Γάμο του Κου Ντέλλα. Την Κυρία Αλεξίου δεν έτυχε να την συναντήσω θεατρικά σε κάποια παραγωγή, οφείλω να πω ότι με ενθουσίασε η παρουσία της. Κλείνοντας θα έλεγα ότι συνυπάρχουν επιτυχημένα σαν ομάδα αφήνοντας στο κοινό μία μία καλή διάθεση πριν την έξοδο από το BIOS.
ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΝΕΑΡΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ el culture ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ.