17 χειρονομίες λειτουργούν σα συλλαβές που αρθρώνουν αφηγήσεις κι ερμηνείες. Μια χορογραφική εγκατάσταση που διερευνά τη σχέση εικόνας, μνήμης, κίνησης και θέασης στη στιγμή. Η νέα δημιουργία της Ίριδας Καραγιάν 17 gestures forced uttered μελετά τη διαδικασία δημιουργίας αφηγήσεων χρησιμοποιώντας ως σημείο αναφοράς τον Δεκέμβριο του 2008.
Πέντε ερμηνευτές αναβιώνουν 15 φωτογραφίες από τις πορείες διαμαρτυρίας του 2008 μαζί με άλλες δύο «εκτός θέματος», δημιουργώντας αλληλουχίες από εικόνες και χειρονομίες που επαναλαμβάνονται ρυθμικά στο χώρο, αλλοιώνονται και μετασχηματίζονται.
Πώς επηρεάζεται η αντίληψη του χρόνου μέσω συνάψεων που ελέγχονται και καθοδηγούνται, και τί ενεργοποιείται μέσω της εμπειρίας των θεατών; Το έργο στήνει ένα μηχανισμό που βασίζεται στη μνήμη και χρησιμοποιεί τις εικόνες ως σημείο αναφοράς, το λόγο ως σημείο εκφοράς και το σώμα ως φορέα νοήματος και μετασχηματιστή που δρα στο παρόν.
