Ο «Άγριος Σπόρος» του Γιάννη Τσίρου για 5η χρονιά στο θέατρο Επί Κολωνώ

Σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη και με την καλλιτεχνική υπογραφή της Ομάδας Νάμα

Μία από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις των τελευταίων χρόνων, ο Άγριος Σπόρος του Γιάννη Τσίρου, σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη και την καλλιτεχνική υπογραφή της Ομάδας Νάμα, συνεχίζει για 5η χρονιά τις παραστάσεις του στην Κεντρική Σκηνή του Επί Κολωνώ, ανοίγοντας τη νέα θεατρική περίοδο.

Με την αυτοσχέδια καντίνα που έστησε ο Σταύρος σε μια απόμερη παραλία, προσπαθεί να φέρνει βόλτα τα χρέη που τον έχουν ζώσει, πουλώντας σουβλάκια τα καλοκαίρια στους λιγοστούς τουρίστες. Όμως, η μυστηριώδης εξαφάνιση ενός νεαρού Γερμανού θα φέρει φέτος τα πάνω κάτω. Οι σε βάρος του υποψίες απ’ τους Γερμανούς που κατέφθασαν στην περιοχή διχάζουν στην αρχή το χωριό, αλλά όλοι σιγά-σιγά θα θυμηθούν ότι η καντίνα είναι αυθαίρετη, το φυσικό τοπίο παραβιάζεται, η γεννήτρια προκαλεί ηχορύπανση, το χοιροστάσιό του, που βρωμάει, δεν έχει άδεια και… πάει λέγοντας. Και είναι κι ο σφάχτης της περιοχής. Οι υποψίες, που με τα συμφραζόμενα και τις προκαταλήψεις έγιναν βεβαιότητες, θα μείνουν μετέωρες, όταν οι έρευνες θα στραφούν αλλού. Τίποτα, όμως, δεν θα είναι όπως πριν. Μόνο η ακλόνητη πεποίθηση του Σταύρου, που θα παλεύει αενάως με νύχια και με δόντια, πιστεύοντας πως οι άλλοι ευθύνονται για όλα.

Ένα εξαιρετικό έργο για τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία, με πικρό χιούμορ και  ανάγλυφες όλες τις παθογένειες ενός λαού, που έχει μάθει να είναι θύμα και θύτης την ίδια στιγμή. Ένα επαρχιακό τοπίο, όπου η ανυπακοή σε διατάξεις και νόμους αποτελεί καθημερινή άσκηση επιβίωσης. Ένα κλίμα που μεταστρέφεται από ανυπόστατες υποψίες. Ο ήρωας δεν κατανοεί ποτέ με ακρίβεια τους λόγους για τους οποίους θεωρείται ύποπτος. Η απολογία του είναι πάντα αδύναμη, γιατί το κατηγορητήριο βασίζεται πάντα σε μισές αλήθειες. Αλλά, όταν η μισή αλήθεια συμπληρώνεται από προκατάληψη, είναι αρκετή για να καταδικάσει τον καθένα.

Συντελεστές

Κείμενο: Γιάννης Τσίρος
Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη
Σκηνικά, Κοστούμια, Διεύθυνση παραγωγής: Γιώργος Χατζηνικολάου
Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Μουσική Σύνθεση & Επιμέλεια ήχου: Στέλιος Γιαννουλάκης
Βοηθός σκηνοθέτιδος: Περίκλεια Χονδροπούλου, Κωνσταντίνος Κεσσίδης
Bοηθός παραγωγής: Μαρία Αναματερού
Φωτογραφίες: Μαρία Αναματερού, Γιώργος Χατζηνικολάου
Τρέιλερ: Σταύρος Συμεωνίδης
Υπεύθυνη Επικοινωνίας παράστασης: Ελεάννα Γεωργίου
Παραγωγή: Ομάδα Νάμα

Διανομή

Σταύρος: Στάθης Σταμουλακάτος
Χαρούλα: Χριστίνα Μαριάνου
Αστυνομικός: Χρήστος Κοντογεώργης

Εισιτήρια

Τιμές εισιτηρίων: 

12 €
- 17 €

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Κάθε Σάββατο θα λαμβάνετε στο e-mail σας το newsletter του ελc με τις προτάσεις μας για την εβδομάδα!

Podpourri. Ιστορίες που ακούγονται

Ακολουθήστε το ελculture.gr στο Google News

το ελculture σας προσκαλεί σε εκδηλώσεις

ΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

17 Απαντήσεις

  1. Θα ήθελα πολύ να κερδίσω μια πρόσκληση για την παράσταση ‘Άγριος Σπόρος’ στο θέατρο Επί Κολωνώ, την Τετάρτη 15 Νοεμβρίου (επειδή τότε θα βρίσκομαι στην Αθήνα). Σας ευχαριστώ πολύ.

  2. Εξαιρετικό πολιτιστικό site. Θα με ενδιέφερε πρόσκληση για τις παραστάσεις Μαντάμ Σουσού, Ο Αγριος Σπόρος, ο Γλάρος κλπ Ευχαριστώ

  3. Προσπάθησα πολύ και πέρσυ να δω αυτή τη παραστάση. Είδικά φέτος που επέστρεψε ο κ. Τάκης Σπυριδάκης θέλω πάρα πολύ να καταφέρω να την δω. Έχω ακούσει τα καλύτερα, είμαι σίγουρα για την ποιότητα της παράστασης αυτής. Άλλωστε συνεχίζεται για 4η χρονία και ήδη τα εισητηρία έχουν αρχίσει και εξαντλούνται

  4. Θα ήθελα πολύ να δω την συγκεκριμένη παράσταση ! Είμαι φοιτητής στην Πάτρα και θα βρίσκομαι στην Αθήνα για το τριήμερο. Επίσης σήμερα γιορτάζω , θα ήταν το καλύτερο δώρο !
    ευχαριστώ!

  5. Ηθελα να δω την παράσταση εδώ και καιρό από τότε που έπαιζε ο Τάκης Σπυριδάκης.
    Δυστυχώς δεν τα κατάφερα. Θα ήθελα πολύ να κερδίσω!
    Ευχαριστώ!

  6. Ανήκω στην θεατρική ομάδα του Λυκείου που φοιτώ και συμπωματικά γνωρίζω προσωπικά τον έναν από τους δύο πρωταγωνιστές της παράστασης. Μακάρι να κερδίσω!

  7. Ο «άγριος σπόρος» είναι ένα από τα καλύτερα σύγχρονά μας πολιτικά θεατρικά έργα που έχει γραφτεί. Η απόδοσή του, γεμάτη λιτότητα και σεβασμό στο πνεύμα του κειμένου, δεν οδηγεί τυχαία ώστε, για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά, να γεμίζει το θέατρο «επί Κολονώ» και να ενθουσιάζει.
    Ο συγγραφέας δείχνει τη σύγκρουση μεταξύ ενός θεωρούμενου ως «κλασικού Έλληνα» μεροκαματιάρη, που διατηρεί μια παράνομη καντίνα σε παραλία, προσπαθώντας να ξεφύγει από το βραχνά των χρεών που των κυνηγούν, με την «πολιτισμένη» Δύση. Εκείνος, μια οικεία και φιλική φιγούρα για τους θεατές, που στην προσπάθειά του να επιβιώσει μπορεί να πει και ψέμα χωρίς να είναι ψεύτης, που μπορεί να δείχνει σκληρός σφάχτης γουρουνιών αλλά κρύβει μέσα του συναισθηματισμό, που μπορεί να λαδώνει αλλά δίνει μάχη επιβίωσης κόντρα στους μηχανισμούς του κράτους, το δήμαρχο κοκ., που λειτουργούν απέναντί του χειριστικά. Η ανάπτυξη της μικρής ιδιοκτησίας που φεύγει κόντρα στην ανάπτυξη των μεγάλων ξενοδοχείων που έρχεται.
    Οι πολιτισμένοι ευρωπαίοι, με επικεφαλής έναν Γερμανό, έρχονται για να διαλευκάνουν το έγκλημα που θεωρούν ότι διαπράχθηκε στην παραλία, με θύμα το φρικιό γιο ενός Γερμανού βιομήχανου. Θεωρούν ότι θύτης είναι ο καντινιέρης. Λειτουργούν με την αρχή «είσαι ένοχος μέχρι να αποδείξεις πως είσαι αθώος». Έχουν «πράσινη» συνείδηση, είναι τεχνολογικά εξελιγμένοι και μπορούν να σφάζουν χιλιάδες ζώα χωρίς πόνο, βιομηχανικά. Το ελληνικό κράτος τους δίνει κάθε διευκόλυνση, αναγνωρίζοντάς τους ως αφεντικά. Ο αστυνόμος, νέος που ενδιαφέρεται για την κόρη του καντινιέρη και όπου μεγάλωσε στα χέρια του, δείχνει ιδιαίτερο ζήλο για τη διαλεύκανση, θεωρώντας κι αυτός, όπως αποδεικνύεται, ένοχο τον καντινιέρη. Έτσι που να μην ξεχωρίζεις ποιος είναι πιο σκληρός, εκείνος που δίνει τις διαταγές ή εκείνος που τις εφαρμόζει. Η κόρη του καντινιέρη, μια γυναίκα που απέρριψε ερωτική πρόταση του αστυνομικού και ερωτεύθηκε το υποτιθέμενο θύμα, που την παράτησε. Δουλευταρού, αγαπά τον πατέρα, είναι στα δύσκολα από νωρίς, έχει λόγο στη στάση της μάνας να εγκαταλείψει τον πατέρα της. Αν και λιγότερο μαχητική από τον πατέρα, είναι έντιμη και ωριμάζει μέσα από τις δυσκολίες, στη μάχη για το μέλλον που δίνει η γενιά της, σε μια αδιέξοδη εποχή.
    Τελικά, κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο δεν προκύπτει για τον καντινιέρη. Ωστόσο, το κράτος προχωρά στο γκρέμισμα της καντίνας, στην αποκατάσταση του νόμου και της τάξης, στην επιβολή των ευρωπαϊκών στάνταρ. Ο μεροκαματιάρης κυνηγημένος από παντού, υπόσχεται να δίνει τη μάχη επιβίωσής του συνεχίζοντας, μέσα στα αδιέξοδα που έχουν διαμορφωθεί γι’ αυτόν. Η απόφαση της γυναίκας του για οριστικό χωρισμό, είναι το «κερασάκι στην τούρτα».
    Το έργο, κρατά τον θεατή σε εγρήγορση μέσα από το αστυνομικό στήσιμο της ιστορίας. Η πικρή κατάσταση συχνά μετατρέπεται από τους θεατές σε γέλιο, υπάρχει ταύτιση με τον πρωταγωνιστή. Και οι τρεις ηθοποιοί ήταν εξαιρετικοί στους ρόλους τους. Το σκηνικό της παραλίας και της καντίνας, όπως θα έπρεπε να είναι. Η μουσική βοηθά στο να εστιάζεις στο μικρόκοσμο της λεγόμενης ελληνικότητας αλλά και να ανατρέχεις σε μια παράδοση χρόνων, στη συνέχεια και στην ασυνέχειά της. Δεν υπάρχει κάτι που να χρειάζεται να αλλάξει στην παράσταση, σε αυτό το έργο παρακαταθήκη.

  8. έχω προσπαθήσει κι άλλη φορά να κερδίσω. Θέλω πολύ να δω την συγκεκριμένη παράσταση.
    Ελπίζω να σταθώ τυχερή.
    Ευχαριστώ.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.