H «Αρρώστια της Νιότης» παίρνει παράταση για λίγες ακόμη παραστάσεις. Το εξαιρετικά επίκαιρο έργο του Φέρντιναντ Μπρούκνερ, με το οποίο ο Δημήτρης Λάλος είχε εγκαινιάσει τη νέα θεατρική του στέγη πριν από 2,5 χρόνια, σε μια ολοκαίνουρια άκρως ανατρεπτική σκηνοθεσία, με την ίδια όμως διανομή.
Ένα έργο ρεαλιστικό και σύγχρονο που αναβιώνει σε μια νεότερη εποχή κρίσης των αξιών και αγγίζει την σημερινή νεολαία και κάθε νεολαία που διαθέτει το πλεονέκτημα της γνώσης του παρελθόντος. Μια εξαιρετική παράσταση με δυνατή σκηνοθεσία και πειστικές ερμηνείες από νέους ηθοποιούς που προκαλούν ανατριχίλα, προβληματίζοντάς μας για τα ανθρώπινα όρια και την ατομική βούληση.
Μαριλίτσα Κωνσταντοπούλου
Καταπληκτικοί ηθοποιοί, πειστικότατοι σε αυτό που έκαναν, με κέρδισαν απ’ την αρχή και δεν με έχασαν ποτέ. Πολύ καλή σκηνοθεσία, τα ρούχα μας μετέφεραν στην εποχή του μεσοπολέμου, γενικά η ατμόσφαιρα ήταν αντάξια της εκπληκτικής αυτής παράστασης.
Νάσος Κονίτσας
Με δεδομένο ότι πρόκειται για δύσκολο και απαιτητικό κείμενο, η αποστολή του Δημήτρη Λάλου δεν ήταν εύκολη. Εντούτοις τα καταφέρνει περίφημα, καθώς αναδεικνύει τα αισθήματα και τα αδιέξοδα των πρωταγωνιστών του χωρίς να καταφεύγει σε σκηνικά ευρήματα παρά μόνο με την ερμηνευτική παρουσία των ηθοποιών.
Κωνσταντίνος Ρουμελιώτης
Ο Δ. Λάλος σκηνοθετεί με μαεστρία και ζωντάνια το αποπροσανατολισμένο πνεύμα της εποχής, με εναλλαγές εκρηκτικού ρυθμού στο ατακάρισμα και σιωπών, αποδίδοντας τις γήινα μισοφωτισμένες ανησυχίες των νέων, οι οποίες μοιάζουν με τραίνο που παίρνει στροφή με παραπάνω χιλιόμετρα και ακροβατεί στη μία ράγα, φλερτάροντας με τον εκτροχιασμό, λες κι έχουν άγνοια του επερχόμενου κινδύνου.
Λουκάς Κούτρας
Όσα (δεν) μας δίδαξε η ιστορία
Γραμμένο το 1926 το ψυχογράφημα του Μπρούκνερ διαδραματίζεται στη Βιέννη πριν αναλάβει ο Χίτλερ την Καγκελαρία και παρακολουθεί μια ομάδα νέων φοιτητών ιατρικής, οι οποίοι μέσα στην υπεροψία και την απόγνωσή τους, προετοιμάζουν άθελά τους το έδαφος για τα κηρύγματα της εθνικοσοσιαλιστικής ναζιστικής ιδέας. Οι χαρακτήρες, ακροβατώντας ανάμεσα στην ιδιοφυΐα και την απόλυτη παράνοια, τις σπουδές και τα πειράματα, ανακαλύπτουν τα όρια τους, φωτίζοντας σκοτεινές πτυχές του υποσυνείδητου που θα θέλαμε να ξεχάσουμε.
Η παζολινική ατμόσφαιρα του έργου αναρωτηθούμε πραγματικά κανείς πόσο μακριά μπορεί να βρίσκεται από μια εποχή σκληρότητας και απανθρωπισμού. Μέσα από την ανατρεπτική σκηνοθετική ματιά- λιτή μα τόσο συμπυκνωμένη, ο Λάλος μας συστήνει έναν κόσμο γεμάτο νεανικό πάθος και ερωτικό εκτροχιασμό, όπου τα σκοτεινά παιχνίδια εξουσίας έχουν τον πρώτο ρόλο, φτάνοντας τους ήρωες στα άκρα.
Τολμηρός και άκρως ρεαλιστικός, για την εξπρεσιονιστική του καταγωγή, ο συγγραφέας λίγο πριν την έλευση του Ναζισμού που την βλέπει να έρχεται, αυτοεξορίζεται στην Γαλλία και γράφει το αντιφασιστικό έργο «Οι Ράτσες».
Η «Αρρώστια της Νιότης» είναι ο προάγγελος, η υπενθύμιση στην φράση του Μπρεχτ «Μη χαίρεστε που σκοτώσατε το θηρίο. Η σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό». Άλλωστε, όπως σημειώνει και ο σκηνοθέτης της παράστασης «Δεν είναι εποχές για εφησυχασμό».
