Το Art Instead ανοίγει έναν διάλογο για τη διάκριση της ψηφιακής και της απτής τέχνης. Εννέα καλλιτέχνες εκθέτουν τα έργα τους χρησιμοποιώντας διάφορα μέσα, όπως βίντεο, ζωγραφική, φωτογραφία, ήχος, εκτύπωση και παραστατικές εικόνες.
Ο τίτλος της έκθεσης εμπνέεται από τους παράγοντες της απομόνωσης και του περιορισμού και την αίσθηση του φόβου και της ανησυχίας που πολλοί από εμάς βιώσαμε και είχαμε δυσκολία να αντιμετωπίσουμε σε ορισμένες περιπτώσεις. Το Art Instead προτείνει την τέχνη ως ένα μονοπάτι για την διατήρησης της ελπίδας και της αισιοδοξίας, ενώ επανεξετάζει την καθημερινότητα κάτω από το μικροσκόπιο.
Το Art Instead δημιουργεί συνδέσμους μεταξύ της απτής ύπαρξης και του εικονικού χώρου. Το ηχητικό έργο της Ηλέκτρας Σταμπούλου αναφέρεται στο τηλεφωνικό έργο “Call it a night” όπου το κοινό που υπέφερε από αϋπνία μπορούσε να καλέσει την καλλιτέχνη σε συγκεκριμένες ώρες για να ακούσει μια συγκεκριμένη ιστορία. Τα έργα των Clemence Barret και Βασιλικής Κουκού δείχνουν μια θετική προοπτική κατά τη διάρκεια της καραντίνας που μας υπενθυμίζει να αφυπνίσουμε την έμφυτη φαντασία μας. Ο Ηλίας Γεωργιάδης, η Σμαράγδα Νιτσόπουλου και η Κατερίνα Χατζηδημητρίου χρησιμοποιούν τη μορφή βίντεο για να δημιουργήσουν φανταστικές αφηγήσεις και να τραβήξουν το κοινό σε φανταστικές ιστορίες. Η Ειρήνη Μάκρη και η Αgελίνα Μαυρογιάννη συνεργάστηκαν σε ένα φωτογραφικό έργο με τίτλο «Quarantine homes», το οποίο είναι μια σειρά φωτογραφιών που δείχνουν τη ζωή κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας. Ενώ οι Feeleash και Κατερίνα Παπαζήση δημιούργησαν εικόνες εμπνευσμένες από τον ψηφιακό και τον φυσικό χώρο.
Η έκθεση αποτελεί μια φυσική παρουσίαση της παγκόσμιας κατάστασης της καραντίνας όπου το κοινό έχει την ευκαιρία να συμμετάσχει με την παρουσία του.
