Ιαν. 20, 2020

Αυτό δεν είναι ένα θεατρικό κείμενο: Για την «Εξημέρωση» του Δημοσθένη Παπαμάρκου σε σκηνοθεσία Γεωργίας Μαυραγάνη

Μια ακατάληπτη, αδιάφορη, ανιαρή παράσταση βασισμένη σε ένα κείμενο που περισσότερο μοιάζει με ποιητικά γραμμένο ιστορικό δοκίμιο παρά με θεατρικό έργο: Η Σοφία Ευτυχιάδου γράφει για την «Εξημέρωση» του Δημοσθένη Παπαμάρκου σε σκηνοθεσία Γεωργίας Μαυραγάνη.

Ιαν. 14, 2020

Υπέροχη, πανκ, εκρηκτική ιρλανδέζικη δραματουργία: Για τη «Βασίλισσα της ομορφιάς» σε σκηνοθεσία της Ελένης Σκότη

Η σκηνοθεσία έχει κάτι τόσο φίνο, που μοιάζει να μην είναι καν ορατή. Σπουδαίες ερμηνείες, σασπένς, βιτριολικό χιούμορ και ανατροπές: Η Σοφία Ευτυχιάδου γράφει για τη «Βασίλισσα της ομορφιάς».

Ιαν. 07, 2020

Τα σημάδια που δεν βλέπουμε: Για τον «Γιο» του Φλοριάν Ζελλέρ στο Θέατρο του Νέου Κόσμου

Μια παράσταση που μιλά για τα σκοτάδια της κατάθλιψης, για τη δυσκολία γονέων να αποδεχτούν ότι το παιδί τους πάσχει από μια ψυχική νόσο, για την αγάπη που, μερικές φορές, γίνεται βορρά χειριστικών συμπεριφορών. Η Σοφία Ευτυχιάδου γράφει για τον «Γιο» σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου.

Δεκ. 09, 2019

“Elenit” του Ευριπίδη Λασκαρίδη: Η ουτοπία στη σκηνή

Tο μεγαλείο του "Elenit" είναι η πραγμάτωση μιας σκηνικής, αλά Φουριέ, ουτοπίας: η δημιουργία «ενός κόσμου, όπου δεν υπάρχουν παρά μόνο διαφορές, έτσι που διαφοροποιούμαι δεν σημαίνει πια αυτο-αποκλείομαι».

Δεκ. 03, 2019

Αχ, αυτή η αιώνια εφηβεία!: Για το «Μια μέρα χωρίς» και τις «Μικρές ιστορίες για αγρίους»

Δύο ξεχωριστές παραστάσεις για εφήβους κάθε ηλικίας: Η Σοφία Ευτυχιάδου γράφει για τις «Μικρές ιστορίες για αγρίους» στο Μικρό Εθνικό και για το «Μια μέρα χωρίς» στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν.

Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ

Νοε. 26, 2019

Το τέλος των ψευδαισθήσεων: Για το «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη

Μια κλασική ανάγνωση του κειμένου, που επενδύει στις ερμηνείες και κερδίζει το στοίχημα θεαματικά. Η Σοφία Ευτυχιάδου γράφει για το «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη στο Θέατρο Αθηνών.

Top Girls

Νοε. 19, 2019

Απίθανες γυναίκες σε έναν αντρικό -ακόμη- κόσμο: Για το “Top Girls” της Κάριλ Τσέρτσιλ σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου

«Εάν κάτι χαρακτηρίζει το ανσάμπλ των ηθοποιών της παράστασης, αυτών των αληθινών Top Girls, είναι μια αίσθηση δημιουργικής διαφορετικότητας, γόνιμης σκηνικής συνύπαρξης, γιορτής»: Η Σοφία Ευτυχιάδου γράφει για το "Top Girls" της Κάριλ Τσέρτσιλ σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου.

Χορός της φωτιάς

Νοε. 12, 2019

Μια σπονδή στην προσφυγιά: Για τον «Χορό της φωτιάς» του Άρη Μπινιάρη στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Μια παράσταση όπου η ακραία αφαίρεση της δραματουργίας αναδεικνύει μεν την οικουμενικότητα του ξεριζωμού, αλλά δεν δονεί, δεν συγκινεί, δεν μετακινεί. Η Σοφία Ευτυχιάδου γράφει για την παράσταση «Ο Χορός της Φωτιάς» σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη.

Νοε. 08, 2019

Από τη βία της κρίσης στο οικογενειακό ρινγκ: Για τον «Πατέρα» του Βασίλη Μπισμπίκη στο Θέατρο Αποθήκη

Ο «Πατέρας» του Μπισμπίκη ανήκει αναμφισβήτητα σε μια ολόκληρη τάση «θυμωμένων» έργων και παραστάσεων, όπου η οργή για τη σαπίλα εκφράζεται εκρηκτικά, ωμά, αφτιασίδωτα. Γράφει η Σοφία Ευτυχιάδου.