Η δεύτερη ατομική έκθεση του εικαστικού Σπύρου Αγγελόπουλου με την γκαλερί Δύο Χωριά εγκαινιάζεται διαδικτυακά στις 19 Μαρτίου μέσω της ιστοσελίδας www.diohoria.com. Η έκθεση με τίτλο ”Δε Laundry Basket”, περιλαμβάνει νέα ζωγραφικά έργα, γλυπτικές εγκαταστάσεις και μια πειραματική βουβή ταινία που όλα μαζί κατασκευάζουν το σύμπαν του καλλιτέχνη ως «μπουλουκτσή» και επιτίθενται στους αγέλαστους.
Η έκθεση ”Δε Laundry Basket” έχει τη μορφή ενός freak show, κατά τα πρότυπα μίας καρναβαλικής fête d’hiver. Η έκθεση αποτελεί μία τελετουργική γιορτή του καρναβαλιού όπου παίρνουν μέρος διάσημοι, νάνοι, διάφορα τέρατα, ζώα που μιλούν και παιχνίδια, όλα γεννήματα της φαντασίας του καλλιτέχνη που στήνουν έναν κόσμο φαντασμαγορικό και πολύχρωμο μέσα σε γέλια, κατάρες, εξωφρενικούς προπηλακισμούς και ύβρεις. Πρόθεση του Αγγελόπουλου είναι να αναδείξει το δύσμορφο, το παράδοξο και το υπερβολικό, το γκροτέσκ. Αυτό που ενοχλεί στο μάτι, ακριβώς επειδή ως «τέρας» συμπυκνώνει όλες τις «πιθανές μικροανωμαλίες» που εκδιπλώνονται μέσα από τα παιχνίδια της ίδιας της φύσης.
Σε όλη του την καλλιτεχνική πρακτική, ο Αγγελόπουλος καταφεύγει στο γέλιο, ή μάλλον καλύτερα, στην επιθυμία του γέλιου. Στην καταστροφική και ταυτόχρονα αναγεννητική δύναμή του, και επιχειρεί με το δικό του freak show να ενεργοποιήσει τη σατιρική αιχμηρότητα και την απελευθερωτική του ενέργεια. Ο Αγγελόπουλος λοιπόν, παρουσιάζει ένα freak show μέσω του οποίου μπορούμε να διασώσουμε το γέλιο, που λειτουργεί ανατρεπτικά. Ένα γέλιο που διατηρεί τη μνήμη του καρναβαλιού, του πανηγυριού, της λαϊκής πλάκας, του καραγκιοζοπαίχτη, των πλανόδιων ηθοποιών και μουσικών, των πραματευτών, της πλατείας, της μαγγανείας, της μαντείας και γενικά της λαϊκής κουλτούρας.
Ο Αγγελόπουλος έλκεται από το αρχέτυπο του πλανόδιου καλλιτέχνη με το οποίο βρίσκει ένα ισοδύναμο στους ρόλους του Tom Waits για ψυχαναγκαστικούς χαρακτήρες του περιθωρίου. Η ασυμφωνία με τα εξιδανικευτικά πρότυπα του δυτικού πολιτισμού, το ψεγάδι, η διαφορετική αντίληψη για τα πράγματα δημιουργούν ”beautiful losers”, σύγχρονους freakish, τους οποίους ο Αγγελόπουλος αναμειγνύει στο δικό του θέατρο με άλλες φιγούρες επικαιρότητας: Όποιος μπορεί να διαχειριστεί την αδυναμία του είναι εκείνος που βρίσκει δύναμη, και, με τον τρόπο αυτό, διεκδικεί τον τίτλο του σούπερ-ήρωα της εποχής μας. Ο Αγγελόπουλος μιλά για χαρακτήρες και καταστάσεις που ο καθένας μας μπορεί να αναγνωρίσει. Και ταυτόχρονα, μιλά με ένα κομμάτι μέσα μας. Αυτά είναι τα συστατικά που απαρτίζουν το υπερ-σύμπαν που παρουσιάζει στα Δυο Χωριά.
Οι πρωταγωνιστές στην εικονογραφία του ”Δε Laundry Basket” είναι ένα τραπέζι, το Head in a jar, με αναφορά στα παλιά freak shows που καλούσαν τον κόσμο να δει το κεφάλι του Χοακίν Μουριέτα ή του Εμιλιάνο Ζαπάτα. Κυκλοφορεί ο Batman που οδηγεί ένα φορτηγό γεμάτο καρπούζια, η Wonder Woman, η Pacwoman, η παιδική ηρωίδα Candy Candy αλλά χωρίς πόδια και με τίτλο ”Half a Candy is still a Candy” και μαζί τους εκτίθενται μία απλωμένη μπουγάδα, πολλές σκούπες και ζωγραφισμένοι κουβάδες.
Αναμιγνύει την πραγματικότητα με τη φαντασία. Συλλέγει μια σειρά τεχνικές και πρακτικές διαφοροποίησης και παρέκκλισης, δίνοντας σημασία στην κατασκευή, στην επιδιόρθωση, στην ad hoc λύση, προσθέτοντας στα εργαλεία του και τα σκηνικά του θεάτρου. Η ζωή και οι αντιφάσεις της γίνονται σκηνή. Αλλά και αντίστροφα η σκηνή όλων αυτών των μορφών ετερότητας και του αλλόκοτου γίνονται ζωή. Είναι ζωή. Είναι η μέθοδος που ακολούθησε ο Τζον Κασσαβέτης για να κάνει ανεξάρτητο κινηματογράφο και γοητεύει τον Αγγελόπουλο. Ο μύθος του ανένταχτου στα στούντιο του Χόλυγουντ σκηνοθέτη τροφοδοτεί τις δικές του ιδέες για τη δημιουργικότητα. Όπως εκείνος κινηματογραφούσε στους δρόμους της Νέας Υόρκης αποσπάσματα της ζωής, ο Αγγελόπουλος επεξεργάζεται την έκθεση σαν μια ταινία δίχως σενάριο, βασισμένο στους αυτοσχεδιασμούς των ηθοποιών και στο ρεαλισμό λαϊκών ανθρώπων.
Στο τέλος, ο Σπύρος Αγγελόπουλος συγκεντρώνει τις φιγούρες των ηρώων του και παρουσιάζει το ”Δε Laundry Basket” μ’ έναν στόχο: «Be theatrical χωρίς βιογραφικό». Θέλει ο θεατής του, ο επισκέπτης της έκθεσης, να το δει και να αποδεχτεί τη δική του ευαλωτότητα. Και να πει ότι «από αύριο θα είμαι κι εγώ εκεί, μέσα σε αυτό που βλέπω».
Ο Σπύρος Αγγελόπουλος (γ. 1979) είναι Έλληνας εικαστικός, ηθοποιός και make-up artist. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, την Ακαδημία Τεχνών της Βενετίας και στο Studio4 στο Λος Άντζελες. Τα έργα του Αγγελόπουλου έχουν παρουσιαστεί στα ”Mind the Fact Festival”, διαδικτυακή έκθεση, 2020, ”Friends Non Show”, Δύο Χωριά, Αθήνα, 2020, ”Pai o Palios o Chronos” διαδικτυακή έκθεση, 2020, ”Expo Chicago”, Σικάγο, 2019, ”Donut Factory”, Δύο Χωριά, Μύκονος, 2019, ”The Weakest Man in Babylon”, Στοά 42, Αθήνα, 2019, 6η Μπιενάλε της Αθήνας, Αθήνα, 2018, Φεστιβάλ Αισχύλεια, Ελευσίνα, 2017 ανάμεσα σε άλλα. Η δουλειά του έχει δημοσιευτεί στο Art Forum, την Guardian, τη Chicago Tribune και Τα Νέα Της Τέχνης, ανάμεσα σε άλλα διεθνή πολιτιστικά έντυπα. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Η Πολιτιστική Πλατφόρμα Δύο Χωριά (2015) είναι μια γκαλερί για σύγχρονη τέχνη και πολιτισμό που ιδρύθηκε το 2015. Επιδιώκει πάντα να βρίσκεται στην αιχμή του πολιτιστικού πειραματισμού στην Ελλάδα και στον κόσμο, εκπροσωπώντας νέους, ανερχόμενους καλλιτέχνες από μικρές περιφερειακές χώρες. Την ίδια στιγμή, τα Δύο Χωριά τρέχουν ένα διεθνές πρόγραμμα φιλοξενίας καλλιτεχνών, διοργανώνουν ομαδικές εκθέσεις και εκδίδουν καταλόγους με καταξιωμένους και ανερχόμενους καλλιτέχνες που δεν έχουν εκθέσει στην Ελλάδα. Τέλος, συμμετέχουν σε συνεργασίες στο πλαίσιο της σχέσης τους με καλλιτέχνες, επιμελητές, μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς και πολιτιστικούς φορείς. Αυτά εμπίπτουν σε διάφορες κατηγορίες, από κοινωνικές, πολιτιστικές και φιλολογικές σπουδές μέχρι τη μουσική και τις επιτελεστικές τέχνες.
