«Το Domo de Eŭropa Historio en ekzilo (Το Σπίτι της Ευρωπαϊκής Ιστορίας στην Εξορία) μας πάει περίπου μισό αιώνα πίσω στο χρόνο, στις αρχές του 21ου αιώνα. Αν και αυτή η περίοδος της ιστορίας έχει ελάχιστα μελετηθεί, παρείχε ωστόσο το πρόσφορο έδαφος για τις σαρωτικές αλλαγές που επρόκειτο να συμβούν στη διάρκεια του αιώνα μας. Ήταν μια σημαντικότατη εποχή, που χαρακτηρίστηκε από την αφομοίωση και την εναρμόνιση. Ευλογήθηκε από τη Μακρά Ειρήνη. Επισκιάστηκε από τη Μεγάλη Ύφεση. Τότε που τα εθνικά σύνορα ήταν πολύ χαλαρά και οι άνθρωποι παντού χρησιμοποιούσαν ένα ενιαίο νόμισμα, που ονομαζόταν “ευρώ”. Τότε που η καρδιά της γηραιάς ηπείρου χτυπούσε στις Βρυξέλλες, και όχι στη Βαρσοβία. Αυτή είναι η πρώτη διεθνής έκθεση για τη ζωή στην πάλαι ποτέ Ευρωπαϊκή Ένωση.»
Ασχολούμενο με την κρίση εμπιστοσύνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2013 και έχοντας ταξιδέψει από τις Βρυξέλλες έως το Ρότερνταμ και τη Βιέννη, το Domo de Eŭropa Historio en ekzilo του Βέλγου καλλιτέχνη Τόμας Μπέλλινκ έχει προβλέψει τις πρόσφατες εξελίξεις. Ο Μπέλλινκ, ο οποίος πέρασε τους τελευταίους μήνες ζώντας και ερευνώντας στην Ελλάδα, αλλά και στη Γερμανία, συνέλαβε μια νέα εκδοχή της έκθεσης ειδικά για την Αθήνα και το Βισμπάντεν. Στο ιδιόρρυθμο, μυστηριώδες μουσείο του, το οποίο είναι κατάφορτο με σκονισμένους χάρτες και αντικείμενα σε αποσύνθεση, ο Μπέλλινκ σκηνοθετεί μια φουτουριστική ιστορία του παρόντος με άφθονο μαύρο χιούμορ. Παρουσιάζοντας την Ευρωπαϊκή Ένωση ως ένα σύντομο ιστορικό ιντερμέτζο, η οξύτατα κριτική, αλλά τρυφερή εγκατάστασή του τηλεμεταφέρει τους θεατές της σε μια δυστοπία, η οποία πάντως μοιάζει παράξενα οικεία.
Ο Μπέλλινκ και οι συνεργάτες του έστησαν «Το Σπίτι της Ευρωπαϊκής Ιστορίας στην εξορία» σε ένα εγκαταλελειμμένο οικοτροφείο των Βρυξελλών, πολύ κοντά στην έδρα της ΕΕ. Μετά τις Βρυξέλλες, παρουσιάστηκε σε σημαντικές ευρωπαϊκές σκηνές, όπως στο Ρότερνταμ στο πλαίσιο του προγράμματος Signals: The State of Europe, στο φεστιβάλ Festwochen της Βιέννης και στο Het Theaterfestival της Αμβέρσας.
Η εφημερίδα Guardian χαρακτηρίζει την παράσταση ως μια «έξυπνη απόπειρα να απεικονίσει τα τωρινά προβλήματα της ΕΕ».
Η έκθεση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Fast Forward Festival 3
Ο Μπέλλινκ έγινε γνωστός μέσα από τη συμμετοχή του σε ακτιβιστικές δράσεις, και ιδιαίτερα μέσω της συμβολής του, το 2009, στη διαμαρτυρία μιας ομάδας παράνομων μεταναστών στις Βρυξέλλες. Η διαμαρτυρία, που ξεκίνησε με τη μορφή απεργίας πείνας σε έναν υπόγειο χώρο στάθμευσης, χάρη στη βοήθεια του Μπέλλινκ μεταμορφώθηκε σε δημόσια διαμαρτυρία στο κέντρο της πόλης, όπου οι απεργοί πείνας τραγούδησαν το βελγικό εθνικό ύμνο. Η δράση επελέγη στη συνέχεια από το Φεστιβάλ Φλαμανδικού Θεάτρου. Ο Μπέλλινκ παρουσίασε στο φεστιβάλ μια ομιλία για τη σχέση ανάμεσα στην τέχνη και τον ακτιβισμό, αντί για αναπαράσταση της δράσης.
Η καινούρια παράσταση του Μπέλλινκ, με τίτλο De Onkreukelbare, παρουσιάστηκε επίσης στο KVS (Βασιλικό Φλαμανδικό Θέατρο), το 2014, και ακολούθησε η παράσταση Memento Park, το 2015.
