Η θεατρική παράσταση Easter Island, μετά από δύο ιδιαίτερα επιτυχημένες παρουσιάσεις στην Αγγλικανική Εκκλησία του Αγίου Παύλου τον περασμένο Ιούνιο, επιστρέφει στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης για να μας αφηγηθεί με λόγο, αλλά κυρίως με κίνηση, την παράξενη ιστορία της Κατερίνας.
Κεντρικό θέμα της αφήγησης η διαδρομή της κεντρικής ηρωίδας και οι σημαντικότερες στιγμές της ζωής και του περιβάλλοντός της, συνυφασμένες με τους βασικούς σταθμούς της ελληνικής ιστορίας του 20ου αιώνα. Οι μεταβάσεις της ζωής από τα παιδικά της χρόνια σε κάποιο ορεινό χωριό και το βίωμα του πολέμου στη μεγαλούπολη, την επταετία και τη μεταπολίτευση. Από τη μοναχικότητα και την εσωστρέφεια στις μεγάλες παρέες και τη δημιουργία της δικής της οικογένειας. Από την «κανονικότητα» που κυριαρχεί πλέον στη ζωή της στην ασθένεια που θα την αλλάξει για πάντα, θα την μεταμορφώσει σε κάτι τελείως διαφορετικό και απρόσμενο… Το ανθρώπινο σώμα, ως κεντρικό θέμα της παράστασης, στέκει μοναχικό και ευάλωτο, νοσεί, μετουσιώνεται αλλά δεν υποκύπτει.
Μία εικαστική παράσταση που, μοιρασμένη σε δύο μέρη, τη Γλυπτική και τη Μεταμόρφωση, περιπλέκει την κυρίαρχη σωματική δράση με τον περιορισμένο λόγο και τη μουσική ανασύνθεση παραδοσιακών ήχων με ψηφιακά μέσα, για να αποτυπώσει τη γενετήσια ανάγκη μας για μία δεύτερη ευκαιρία, μία αποκάλυψη του νησιού του Πάσχα.
Σημείωμα Σκηνοθέτη:
Τα μέσα, τα οποία συνθέτουν την κάθε εικόνα στο Νησί του Πάσχα, λειτουργούν σαν διαφάνεια ανάμεσα στη σκηνική δράση και τους θεατές, σαν μία τζαμαρία θολή από τα χνώτα των ανθρώπων που περαστικός στέκεσαι και ασυνείδητα κοιτάς. Αυτή λοιπόν η “ πάχνη” αλλού να σκληραίνει τις φόρμες και αλλού να τις λειαίνει και η αδιακρισία να οδηγεί τον θεατή να καθαρίζει κατά τόπους το τζάμι με την “παλάμη” του.
—
Κεντρική φωτογραφία: Easter Island | Ρίτα Τσέλα ©
