Ένας δημιουργός από τον Λίβανο, o Ζαντ Μούλτακα και επτά μουσικοί από την Ελλάδα και την Ιταλία καταπιάνονται με το Έπος του Γκιλγκαμές, κείμενο αρχαιότερο από τα ομηρικά και έρχονται στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης στις 19 και 20 Απριλίου, λίγες μέρες μετά την παρουσίασή τους στο Le Lieu Unique της Ναντ (στο πλαίσιο της «Αθηναϊκής Άνοιξης»).
Το «Έπος του Γκιλγκαμές» είναι ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα κείμενα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Η προέλευσή του παραμένει άγνωστη, όσες θεωρίες κι αν έχουν προταθεί γι’ αυτήν. Η εκφραστική του λιτότητα και ο τρόπος με τον οποίο καταβυθίζεται στις πιο σκοτεινές αβύσσους της συνείδησης παραπέμπουν στις τραγωδίες του Αισχύλου – και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η προηγούμενη δουλειά του δημιουργού αυτής της ιδιαίτερης όπερας ήταν πάνω στον «Προμηθέα Δεσμώτη».
Ο Ζαντ Μούλτακα, συνθέτης από τον Λίβανο, επέλεξε να δώσει φωνή στον Γκιλγκαμές μέσα από το Mezwej, ένα μουσικό σύνολο που περιλαμβάνει σημαντικούς σολίστες από την Ελλάδα, τη Μέση Ανατολή και την Ιταλία. Σε αυτή την όπερα, δεν υπάρχουν τραγουδιστές, ο λόγος και η φωνή προέρχονται από τους ίδιους τους μουσικούς. Αυτοί είναι ο καθρέφτης των δικών μας εσωτερικών φωνών, των προσωπικών μας ηρώων. Η προβολή βίντεο μετατρέπει τις σκιές τους σε φιγούρες παράξενες και αυτόνομες.
2 Απαντήσεις
Μια μοναδική όπερα, όχι με την κλασική έννοια του όρου. Το έπος του Γκιλγκαμές έρχεται από το παρελθόν της ανθρωπότητας για να μας μιλήσει για την αδιάσπαστη ενότητά της με την τέχνη και τον πολιτισμό, όπως προσδιορίζονται ιστορικά. Η λαϊκή φωνή του χορού των γερόντων, συναντά την ισχυρή φιλία δύο ανδρών που μεγαλουργούν, τη διαπάλη αγριότητας – ημερώματος στο είδος μας και την αναπλαισίωση που παίρνει, την πολιτική – πανουργία για τον έλεγχο των πρωτόλειων ενστίκτων μέσα από το ερωτικό δάμασμα, το ανθρώπινο στοιχείο στον ημίθεο που υπογραμμίζει τη σημασία των κατορθωμάτων, την πάλη για την υποταγή της φύσης και των φρουρών της στο άγνωστο και μεγαλειώδες που φοβίζει, την άρνηση του γάμου με τη θεά και την τιμωρία την πιο φοβερή – την απώλεια του φίλου….. Η μουσική, με αρχαϊκές και ανατολίτικες εγγραφές, αφήνει τα όργανα να μιλήσουν, αραιά και που με συνοδεία τον ήχο των φωνών μουσικών. Καταπληκτικό το μοιρολόι του Γκιλγκαμές για το χαμό του συντρόφου του.
Εξαιρετική συναυλία! Δεν ήταν, βέβαια, όπερα, αλλά αυτό δε μειώνει καθόλου την αξία του έργου.