Το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής παρουσιάζει ένα ιδιαίτερο δίπτυχο χορού, για τις ισορροπίες παρελθόντος και μέλλοντος, σε χορογραφία δύο διακεκριμένων χορογράφων της ευρωπαϊκής σκηνής, του φιλοξενούμενου χορογράφου του Μπαλέτου της ΕΛΣ, Αντώνη Φωνιαδάκη και του Σουηδού Αλεξάντερ Έκμαν. Για τέσσερις μοναδικές παραστάσεις, στις 3, 4, 5, 6 Μαΐου 2018 στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
Équilibre – Χορογραφία Αντώνης Φωνιαδάκης
O διεθνώς καταξιωμένος χορογράφος Αντώνης Φωνιαδάκης παρουσιάζει μια νέα χορογραφία του για το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, με τίτλο Équilibre. Μια χορογραφία για τη σιδηρά πειθαρχία και την ατσαλένια θέληση των χορευτών του κλασικού χορού, την αυστηρή του δομή και την ερμητική του ιεραρχία, στοιχεία που παραπέμπουν ευθέως στην αυλική του καταγωγή. Με συνεργό τους υποβλητικούς, νοσταλγικούς, καθαρτικούς σαν προσευχή ήχους του Φίλιπ Γκλας από το εμβληματικό του έργο Koyaanisqatsi, ο Αντώνης Φωνιαδάκης, φιλοξενούμενος χορογράφος του Μπαλέτου της ΕΛΣ, προσκαλεί το κοινό σε ένα ταξίδι στον ανεξερεύνητο πυρήνα του χορού.
Η μουσική στο Équilibre είναι του Φίλιπ Γκλας. Για την επιλογή της μουσικής, ο χορογράφος αναφέρει: “Ο Φίλιπ Γκλας είναι ένας «χιλιοχορογραφημένος» συνθέτης, που έχει δουλέψει πολύ και για τον κινηματογράφο. Συναισθηματικά η μουσική του «χτυπάει φλέβα» στο ευρύ κοινό. Είναι λυρική και επαναλαμβανόμενη, με αποτέλεσμα τα μουσικά της μοτίβα, θες δε θες, να σε υπνωτίζουν και να σε συνεπαίρνουν. Το συγκεκριμένο μουσικό έργο είναι η μουσική επένδυση της γνωστής ταινίας Koyaanisquatsi του Φράνσις Φορντ Κόπολα. Η μουσική έχει ένα εξαιρετικό «δέσιμο» με την ταινία και ακούγοντάς την μου δημιούργησε μια αίσθηση επιβλητικότητας και ευλάβειας. Θα έλεγα ότι έχει κάτι το θρησκευτικό. (..) Είναι τόσο μεγάλη χαρά να πάλλομαι στις δονήσεις αυτής της μουσικής που ό,τι δημιούργησα στο Équilibre βγήκε μέσα από ένα συναίσθημα πέραν της τεχνικής και της αισθητικής”.
Cacti – Χορογραφία Αλεξάντερ Έκμαν
Ο σπουδαίος Σουηδός χορογράφος Αλεξάντερ Έκμαν, ο οποίος είναι γνωστός για τον γρήγορο ρυθμό, το πνευματώδες του χιούμορ και τις έξυπνες μεταμορφώσεις, συνεργάζεται για πρώτη φορά με το μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, με την επιτυχημένη του χορογραφία Cacti (2010).
Το πολυβραβευμένο Cacti (Ολλανδικό βραβείο χορού Zwaan 2010, National Dance Award 2012, Βραβείο Ολίβιε 2012, Βραβείο Helpmann 2013) είναι ένα σχόλιο για τη σχέση τέχνης και κριτικής. Με λεπτό χιούμορ ο καλλιτέχνης σχολιάζει την επιτηδευμένη διανόηση κάποιων «δήθεν» ειδικών οι οποίοι εξασκώντας από ασφαλή θέση και με υπερβάλλοντα ζήλο την κριτική τους οδηγούνται σε παράλογους προσδιορισμούς με μεγάλη δόση ναρκισσισμού.
Στο συγκεκριμένο έργο, ένα έργο με υπαινικτικές αναφορές στον ντανταϊσμό, οι δώδεκα χορευτές, αόρατα παγιδευμένοι στις τετράγωνες λευκές πλατφόρμες τους, κινούνται με στρατιωτική ακρίβεια δημιουργώντας κίνηση και ήχο με τα σώματά τους και τα σκηνικά αντικείμενα. Ο Έκμαν για πρώτη φορά συνεργάζεται με μουσικούς επί σκηνής – με ένα κουαρτέτο εγχόρδων.
Η μουσική των Χάυντν, Μπετόβεν και Σούμπερτ αποτελούν τον μουσικό καμβά στον οποίο εισέρχονται εμβόλιμα σε μορφή ηχογραφημένου κειμένου, οι επιτηδευμένες, γεμάτες αυτοπεποίθηση σκέψεις ενός κριτικού τέχνης. Οι δώδεκα χορευτές στέκονται παγιδευμένοι σε υπερμεγέθη κουτάκια του σκραμπλ. Με συνοδεία κουαρτέτου εγχόρδων και απαγγελιών κειμένων, οι χορευτές τρέχουν, πέφτουν, σφαδάζουν προσπαθώντας να ξεφύγουν από τις αόρατες φυλακές τους.
Ο Έκμαν έχει συνεργαστεί με μερικές από τις σπουδαιότερες ομάδες χορού ανά τον κόσμο, όπως μεταξύ άλλων το Μπαλέτο της Βιέννης, το Netherlands Dance Theatre, το Βασιλικό Σουηδικό Μπαλέτο, τα Μπαλέτα του Μονακό, την ομάδα χορού του Σύδνεϋ, το Μπαλέτο της Δρέσδης, το Μπαλέτο της Βοστώνης, ενώ τον περασμένο Δεκέμβρη παρουσίασε τη νέα του δουλειά στο Παλαί Γκαρνιέ της Όπερας των Παρισίων.