H έκθεση ”Head & Hand / Καιρός” της Κυριακής Κώστα φιλοξενείται στον Σύλλογο Τριποταμιανών και Σμπεραδιανών «Ο Κάβος» στην Τήνο από τις 4 Αυγούστου έως τις 19 Σεπτεμβρίου 2021.
Με το ”Head & Hand, a series” (2013-…) η Κύπρια εικαστικός Κυριακή Κώστα θέτει το ερώτημα των «κοινών», μέσω μίας αισθητικής προσέγγισης της σχέσης των ανθρώπων με τον τόπο τους. Προσκαλεί κατοίκους του νησιού τής Τήνου να επισημάνουν σημεία που χρήζουν αποκατάστασης ή φροντίδας και στη συνέχεια μαστόρους να τα επιδιορθώσουν με πυξίδα την δική τους αισθητική αντιμετώπιση που, σε αντίθεση με την τέχνη και τη φιλοσοφία, συνδέεται με τη λειτουργικότητα.
Τα καλλιτεχνικά και ερευνητικά ενδιαφέροντα της Κυριακής Κώστα άπτονται των τελετουργιών και των τοπογραφιών της καθημερινότητας. Στη δουλειά της επιλέγει μία συμμετοχική πρακτική, η οποία προτείνει το περπάτημα ως τρόπο προσέγγισης του τόπου και την αφήγηση ως συλλογική πολυφωνική βάση για την σύμπραξη και τη φροντίδα των κοινών. Tο ”Head & Hand / Καιρός” αφορά επίσης και την πλέον επείγουσα οικολογική προσέγγιση του κόσμου. Υλοποιείται με σχεδόν αόρατο τρόπο, ανακυκλώνοντας και επιδιορθώνοντας μικρές λεπτομέρειες σε διάφορα σημεία. Δημιουργεί έτσι μία διακριτική τοπογραφία της φροντίδας.
Οι σημαίες που σηματοδοτούν αυτήν την διαδρομή (Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού στη Χώρα, Χάνι Κυρα-Ξένης, Τριπόταμος, Κτικάδος, Εξώμβουργο)* είναι εμπνευσμένες από την κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική και αποτελούνται από ανακυκλωμένα προϊόντα του τουρισμού (σεντόνια, πετσέτες, τραπεζομάντηλα των ξενοδοχείων του νησιού). Ενώ ο Τριπόταμος επιλέχθηκε ως φόρος τιμής στον Κορνήλιο Καστοριάδη, ο οποίος περνούσε εκεί τα καλοκαίρια του, οι υπόλοιπες διαδρομές προέκυψαν γύρω από τα διαχρονικά μονοπάτια της περιοχής μέσα από τις συναντήσεις τής εικαστικού και της επιμελήτριας με ντόπιους.
Η έκθεση που παρουσιάζεται στο χώρο του Σύλλογος Τριποταμιανών και Σμπεραδιανών «Ο Κάβος» είναι αποτέλεσμα της νοερής σύνδεσης της καλλιτέχνιδας με το νησί πριν έρθει, όπου μελέτησε τα δελτία καιρού και τον κυρίαρχο ρόλο που παίζει ο αέρας στην καθημερινή ζωή του τόπου. Μέσω ενός διανοητικού παιχνιδιού όμως, η έννοια του Καιρού ξεγλιστράει προς την φιλοσοφική της σημασία ως «κατάλληλος χρόνος» ή «αρμόζουσα στιγμή» που, εφόσον μας ξεφύγει, δεν επιστρέφει. Το παρόν τού τόπου και η χρονικότητα της καθημερινότητας των μαστόρων, των κατοίκων και των επισκεπτών του, γίνονται λοιπόν το ενεργό κέντρο του εγχειρήματος.
Η Κυριακή Κώστα είναι καλλιτέχνης από τη Λευκωσία. Σπούδασε Βυζαντινές και Εφαρμοσμένες τέχνες και κατέχει μεταπτυχιακό στον τομέα των Τεχνών από το Kingston University του Λονδίνου.
Η δουλειά της έχει εκτεθεί στην Κύπρο αλλά και διεθνώς, και αποτελεί μέρος ιδιωτικών και δημοσίων συλλογών, αλλά και της Κρατικής Συλλογής της Κύπρου. Έλαβε πολυάριθμες διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένων και αριθμών βραβείων Biennale. H δουλειά της Κώστα άπτεται των ιστοριών, της μυθοπλασίας, του αληθινού και του ψεύτικου, των τοπογραφιών και της δημιουργίας «τόπων», με το να χρησιμοποιεί την τέχνη σαν μία ανθρωπολογική πρακτική και σαν ένα εργαλείο διαμεσολάβησης στο κοινωνικό και πολιτικό φάσμα.
Η Σοφία Ελίζα Μπουράτση γεννήθηκε στο Λουξεμβούργο. Εργάζεται στον κόσμο της σύγχρονης τέχνης ως ανεξάρτητη θεωρητικός τέχνης, επιμελήτρια και σύμβουλος στις πολιτιστικές πολιτικές. Είναι διδάκτωρ Αισθητικής και Επιστημών της Τέχνης από το Université Paris 1 – Panthéon-Sorbonne, με θέμα έρευνας το σώμα, τις εικόνες του και τα κοινωνικά, φιλοσοφικά, επιστημονικά και πολιτικά του όρια, όπως εκφράζονται μέσα από τη σύγχρονη τέχνη. Τα ερευνητικά της πεδία αφορούν επίσης τη σωματοποίηση του εγκλεισμού και την ιδρυματοποίηση, τις αισθητικές του δημόσιου χώρου, τις αστικές και οικολογικές σύγχρονες μεταμορφώσεις και τις εικαστικές πρακτικές οικειοποίησης των κοινών. Κατά καιρούς διδάσκει σε Πανεπιστήμια και σχολεία Σωφρονιστικών Ιδρυμάτων. Ζει και εργάζεται κυρίως μεταξύ Λουξεμβούργου και Ελλάδος, με βάση τη Θεσσαλονίκη.
*Cover photo: Κυριακή Κώστα, Head & Hand / Καιρός, Τήνος, 2021.
Μία Απάντηση
Πολύ ενδιαφέρουσα η έκθεση που μας μυεί στην τέχνη και στον λίκνο αυτής, την Τήνο . Η τέχνη αποτελεί ηχηρή παρέμβαση και κοινωνικό αίτημα και παράλληλα προσταγή εννμεσω εγκλ ισμιυζ πανδημίας και εξουσιαστικής διαχείρισης της. Η πανδημία παράγει Βιοπολιτικη και εμείς είμαστε τα προϊόντα αυτής!