Ο πολυβραβευμένος βιολονίστας που διαπρέπει στο εξωτερικό, έρχεται στην Αθήνα για τη συναυλία Ήρωες Ι της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, στην οποία θα παρουσιαστούν έργα σημαντικών Ελλήνων συνθετών, αλλά και το Κοντσέρτο για βιολί του μέγιστου Νίκου Σκαλκώτα. Λίγες μέρες πριν ανέβει στη σκηνή, μας μιλά για τους δικούς του ήρωες, αλλά και την επιστροφή του στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών μετά από 14 χρόνια.
Σε ποια ηλικία ξεκινήσατε να ασχολείστε με τη μουσική; Τι ήταν αυτό που σας γοήτευσε στο βιολί, ένα όργανο δύσκολο και απαιτητικό;
Σίγουρα η καλλίφωνη ποιότητα του οργάνου και το γεγονός ότι είναι τόσο κοντά στην ανθρώπινη φωνή! Αν και πρέπει να ομολογήσω, περιστασιακά πιστεύω ότι το τσέλο είναι ακόμη πιο κοντά… Ξεκίνησα όταν ήμουν τεσσάρων, μιμούμενος τον μπαμπά μου με μερικά παιχνίδια που είχα, χωρίς να γνωρίζω πόσο δύσκολο θα είναι στη συνέχεια…
Στα πρώτα σας βήματα, ποιοι θα λέγατε ότι ήταν οι μουσικοί σας Ήρωες;
Αρχικά ο μπαμπάς μου, ο οποίος ήταν ένας εξαιρετικός και παθιασμένος δάσκαλος, και αργότερα ο Λεωνίδας Καβάκος και ο Jascha Heifetz. Μεγαλώνοντας, λάτρευα τον Gidon Kremer, τον Vladimir Horowitz, τον Chelibidache και τη Μαρία Κάλλας. Ο σημερινός μου μουσικός ήρωας είναι ο Steven Isserlis.
Ποιες πράξεις θα χαρακτηρίζατε ως ηρωικές;
Στις εποχές που ζούμε, το να υπερασπίζεται κάποιος αυτό που πιστεύει και το να παραμένει ειλικρινής και αληθινός απέναντι στον εαυτό του, είναι κατά τη γνώμη μου ο μεγαλύτερος ηρωισμός.
Ανήκετε στη λεγόμενη γενιά της κρίσης, η οποία ζει και εργάζεται – συχνά δεν διαπρέπει – στο εξωτερικό. Ποια τα βασικά πλεονεκτήματα, αλλά και μειονεκτήματα αυτής της επιλογής σας;
Νομίζω ότι στον τομέα της κλασικής μουσικής αλλά και σε κάποιες άλλες τέχνες, η Ελλάδα ήταν σε κρίση πριν ξεκινήσει η οικονομική κατάρρευση. Από τη μία πλευρά, με ωθεί να εργάζομαι σκληρότερα για να αποδεικνύω διαρκώς στον υπόλοιπο κόσμο ότι η εκλεπτυσμένη, βαθιά και απαιτητική μουσική υπάρχει στην Ελλάδα, αλλά από την άλλη, με θυμώνει ότι το πραγματικό ταλέντο και η σκληρή δουλειά δεν αναγνωρίζονται πάντοτε στη χώρα. Πάρτε τον Νίκο Σκαλκώτα για παράδειγμα … όλοι μας ξέρουμε πόσο σκληρή ζωή πέρασε στην Ελλάδα.
Επιστρέφετε πλέον στην Ελλάδα ως ένας από τους πλέον περιζήτητους νέους σολίστ πανευρωπαϊκά. Πώς νιώθετε για την επικείμενη σύμπραξη με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών;
Έχω μεγάλη ανυπομονησία να συνεργαστώ με μία από τις κορυφαίες ορχήστρες στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια, εκτελώντας ένα κομμάτι που δεν ακούγεται σχεδόν ποτέ. Είναι πάντα ωραίο να επιστρέφω σε ένα μέρος που θεωρώ σπίτι και να συναναστρέφομαι οικεία πρόσωπα που θυμάμαι από την παιδική μου ηλικία.
Στη συναυλία Ήρωες Ι της ΚΟΑ πρόκειται να ερμηνεύσετε το «Κοντσέρτο για βιολί» του Νίκου Σκαλκώτα, ένα έργο που απαιτεί ακροβατικούς ελιγμούς και βαθιά γνώση του μουσικού οργάνου. Με ποιον τρόπο θα αντιμετωπίσετε τη συγκεκριμένη σολιστική πρόκληση;
Όπως πάντα, θα εργαστώ σκληρά και με πάθος. Ο καθένας πρέπει πάντα να βρει τρόπους να ταυτιστεί με το κομμάτι που ερμηνεύει, ανεξάρτητα από τις καταβολές και τη γνώση που μπορεί να έχει σχετικά με αυτό. Είναι κατά κάποιο τρόπο σαν να είσαι ηθοποιός! Αυτό που κάνει το Κοντσέρτο δυσκολότερο από άλλα είναι η απίστευτη πυκνότητα και πολυπλοκότητα της ορχηστρικής παρτιτούρας. Πρέπει να ερμηνευθεί, τόσο από την ορχήστρα όσο και από τον σολίστ, με αλάνθαστη μουσική σαφήνεια, εκφράζοντας πάντα τη γλώσσα που επιχειρεί να εκφράσει ο συνθέτης, συνδυάζοντας παράλληλα έντονες ρυθμικές παρορμήσεις. Ανακάλυψα επίσης κάποια αρκετά ενδιαφέροντα και κρυμμένα μοτίβα παραδοσιακής ελληνικής μουσικής σε όλο το κομμάτι, ειδικά στο τελευταίο μέρος. Ελπίζω ότι θα καταφέρουμε να αναδείξουμε όλα αυτά τα στοιχεία.
