Ο γνωστός Λιθουανός σκηνοθέτης Τσέζαρις Γκραουζίνις προσεγγίζει τη σαιξπηρική τραγωδία «Ιούλιος Καίσαρας» με φόντο το ηθικό κενό, αλλά και την «κουλτούρα του φόβου» που ενδημούν στον σύγχρονο Δυτικό κόσμο του 21ου αιώνα, στις 23 και 24 Ιουλίου, στο Κτίριο Η της Πειραιώς 260.
44 π.Χ. Η Ρώμη είναι σε αναβρασμό. Το «αβγό του φιδιού» επωάζεται και εκκολάπτεται στη Σύγκλητο. Αλλεπάλληλες συνωμοσίες, δολοφονίες, βία και διαπλοκή. Και στο παρασκήνιο ένας λαός που έχει μετασχηματιστεί σε όχλο, χειραγωγούμενος από δημαγωγούς πολιτικούς. Η ρωμαϊκή Σύγκλητος καλωσορίζει τον Γάιο Ιούλιο Καίσαρα, ο οποίος επιστρέφει θριαμβευτής από την εκστρατεία στη Γαλατία. Ο λαός πανηγυρίζει, τον καλωσορίζει και προετοιμάζεται για τη στέψη του ως βασιλιά. Την ίδια στιγμή, ο Κάσσιος, ως μέλος της Γερουσίας, προσπαθεί να πείσει τον Βρούτο ότι εφόσον οι υποστηρικτές του Καίσαρα έχουν αυξηθεί υπερβολικά και πρέπει να δολοφονηθεί.
Ο Cezaris Graužinis προσεγγίζει τη σαιξπηρική τραγωδία με φόντο το ηθικό κενό, αλλά και την «κουλτούρα του φόβου» που ενδημούν στον σύγχρονο Δυτικό κόσμο του 21ου αιώνα. Μέσα από τον σαρκασμό των πολιτικών μεθοδεύσεων αναστοχάζεται πάνω στα ζητήματα εξουσίας, αλλά και επίλυσης των συγκρούσεων που τέθηκαν από τον μεγάλο ελισαβετιανό δραματουργό.
«Ο Ιούλιος Καίσαρ είναι ένας πολιτικός ηγέτης με υψηλές φιλοδοξίες, που στόχο έχει να γίνει δικτάτορας. Η ορμητική του καριέρα και η μεγαλόπρεπη δημοτικότητα του στο λαό, καταδικάζει την πολιτική ελίτ σε μία κατάσταση διαρκούς ταπείνωσης, παρακμής και απόγνωσης… Αυτοί, τους οποίους ο Καίσαρ συγκαταλέγει ανάμεσα στους πιστούς συντρόφους του, αρχίζουν να προετοιμάζουν την συνωμοσία για την δολοφονία του. Το πραγματικό κίνητρο της –η ζήλια– επιμελώς καλύπτεται με τα τετριμμένα υποκριτικά επιχειρήματα μιας ιδεολογίας που ευαγγελίζεται ότι «υπηρετεί το Έθνος»… Ο «Ιούλιος Καίσαρ», η μεγάλη Σαιξπηρική «πολιτική τραγωδία», στο πλαίσιο της παρούσας στιγμής, εμπνέει ένα σαρκαστικό στοχασμό πάνω στις μεθόδους και στις συνήθειες της ανθρώπινης πολιτικής πρακτικής. Μέσα σε ένα κλειστοφοβικό ιδιωτικό χώρο συναντήσεων της κυρίαρχης ελίτ, τα πιο πρωτόγονα ανθρώπινα ένστικτα, μετατρέπονται παραδόξως, στις πιο εκλεπτυσμένες ιδεολογίες. Ο φόβος μεταλλάσσεται σε κυνισμό, η υποκρισία γίνεται ο κανόνας και η απάτη θεωρείται αρετή. Στον σύγχρονο κόσμο της υψηλής τεχνολογίας, της Επιστήμης και της Τέχνης, οι ψυχολογικοί μηχανισμοί στην υπηρεσία της πάλης για εξουσία, παραμένουν απελπιστικά αρχαϊκοί και εξακολουθούν να βασίζονται στην «ηθική των πιθήκων». Στην αλλόκοτη πολιτική «κουζίνα», όσο περνά ο καιρός, τα «καρυκεύματα» αλλάζουν συνεχώς, αλλά τα βασικά συστατικά – αίμα και τεστοστερόνη – παραμένουν τα ίδια. Μαζί με τους ηθοποιούς μου, οπλισμένοι με χιούμορ και συμπάθεια, προσπαθούμε να μπούμε σε ένα ζοφερό κόσμο, σε μια αναμφίβολα διασκεδαστική περιοχή, που συνηθίζουμε να αποκαλούμε: A men’s world. Aς γίνει η παράσταση μας ο απολογισμός της περιπετειώδους εξερεύνησής μας», σημειώνει ο σκηνοθέτης της παράστασης.
Ο Cezaris Graužinis γεννήθηκε το 1967 στο Vilnius της Λιθουανίας και σπούδασε υποκριτική και σκηνοθεσία στη Μόσχα, στο Κρατικό Ινστιτούτο Θεάτρου ΓΚ.Ι.Τ.Ι.Σ. To 1993 εκπαιδεύτηκε στη μέθοδο Suzuki από τον ίδιο τον Tadashi Suzuki στην Ιαπωνία. Από το 2003 είναι ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής της ανεξάρτητης θεατρικής ομάδας «cezario grupe» με έδρα το Vilnius, η οποία τιμήθηκε επανειλημμένα με κρατικά και άλλα βραβεία. Διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου «Virus» στο Ελσίνκι (2007-2008) και έχει διδάξει υποκριτική και τη μέθοδο Suzuki στην Σουηδία, στην Φιλανδία και σε πολλά διεθνή σεμινάρια υποκριτικής. Τα τελευταία 20 χρόνια έχει σκηνοθετήσει σε αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Φιλανδία, η Σουηδία, η Σλοβενία, η Κροατία, οι Νήσοι Φερρόες, η Πολωνία και η Ελλάδα.
Η παράσταση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2015.
