Μια παράσταση με οδηγό τους πέντε θεατρικούς μονολόγους «Ήττα-Μνήμη-Μετάνοια-Τέχνη-Λήθη» του Δημήτρη Δημητριάδη, ανεβαίνει για τρεις μοναδικές βραδιές στην Αγγλικανική Εκκλησία «Άγιος Παύλος» στις 2, 4 και 5 Οκτωβρίου, σε συν-σκηνοθεσία Βίκυς Αδάμου και Χρήστου Καπενή.
«Το σώμα είναι ο εκπρόσωπος του σώματος. Δεν υπάρχει άλλος Θεός.» Πόσες βιομηχανίες, άραγε, έχουν στηθεί πάνω στην άρνηση του ανθρώπου να αποδεχτεί το «τέλος»; Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος, αν (υπο)δεχόμασταν την θνητότητα; Πέντε περφόρμερ μεταφέρουν τις πέντε φωνές του έργου, περνώντας απ’ τη σωματικότητα στο κείμενο, απ’ την αισθαντικότητα στο γέλιο κι απ’ τη μουσική του εκκλησιαστικού οργάνου στο τραγούδι. «Πέντε φορές αρχίζουν και πέντε φορές τελειώνουν, και κάθε φορά είναι η πρώτη, και κάθε φορά είναι η τελευταία. Αρχίζουν για να μιλήσουν και τελειώνουν για να μην ξαναμιλήσουν.»
Η Βίκυ Αδάμου και ο Χρήστος Καπενής, έχοντας «συναίσθηση της καλλιτεχνικής ασημαντότητάς» τους, παίζουν με την αυστηρότητα της γραφής και κρατώντας λευκή σημαία, επι(κοινωνούν) τη «Λήθη» του Δημήτρη Δημητριάδη, ένα κείμενο – καθημερινή προσευχή γι’ αυτούς που το γνωρίζουν, τη συστήνουν σ’ εκείνους που την αναζητούν κι ας μην το ξέρουν, και προσεγγίζουν τις βαθύτερες αλήθειες της με τη σοβαρότερη χαρά. Γιατί «η μεγαλύτερη χαρά είναι να μη φοβάσαι».
Μια παραγωγή της life after death theatre company με την υποστήριξη του Καλλιτεχνικού Δικτύου Κινητήρας
Μία Απάντηση
Μοναδικη παρασταση!