Φωτάκια σε αντανάκλαση σαν να βρίσκεσαι σε παραμύθι, πείραμα, αυθορμητισμός, synthesizer, εφέ στη φωνή και looper είναι μερικά από αυτά που συνθέτουν τον dream pop κόσμο της Danai Nielsen.
Μετά την ιδιαίτερη αίσθηση που άφησε από την απρόσμενη reggae/dub διασκευή, τραγουδώντας με ξενική προφορά, το ηπειρώτικο «Κοντούλα Λεμονιά», αυτή την περίοδο την ακούμε να τραγουδά: “If I was a mermaid in a box, I would let you take me” (Αν ήμουνα γοργόνα σε κουτί θα σε άφηνα να με πάρεις), σε στίχους και μουσική δική της ενώ η έμπνευση έρχεται από τον παραμυθένιο αλλά μαζί και σκληρό κόσμο του Christian Andersen. Από τη μεταλλική Γοργόνα της Κοπεγχάγης, που ενώ είναι δίπλα στο νερό, δεν μπορεί ποτέ να το φτάσει, η Danai Nielsen τραγουδά για τον εγκλωβισμό μέσα σε ένα κουτί μιλώντας για έναν κόσμο μακριά από κάθε τοξικότητα, για εκείνο το σημείο που όπως μας αναφέρει «κάθε γυναίκα και κοπέλα, αντιλαμβάνεται τη συνθήκη και επιλέγει συνειδητά να βγει από αυτήν και να ελευθερωθεί».
Πριν έρθει, ελπίζοντας σύντομα, η στιγμή να απολαύσουμε την «περσόνα» της σε ένα ατμοσφαιρικό live, χτίζοντας real time τη βάση των τραγουδιών της, όπως συνηθίζει με vintage συνθεσάιζερ, λούπες και αιθέρια φωνητικά, μιλήσαμε μαζί της για το νέο της τραγούδι “Mermaid” και πώς «χτίζει» το μουσικό της σύμπαν:
Ας ξεκινήσουμε από το νέο σου τραγούδι “Μermaid”, μίλησέ μας για την έμπνευσή σου, τους στίχους και πώς αυτό συνδέεται με τη Γοργόνα της Κοπεγχάγης.
Η Γοργόνα είναι ένα σύμβολο ελεύθερου, άπιαστου, μαγικού γυναικείου πλάσματος το οποίο προκαλεί θαυμασμό. Έχοντας δει από μικρή αρκετές φορές τη μεταλλική θλιμμένη γοργόνα του Hans Christian Andersen, στο λιμάνι της Κοπεγχάγης, σκεφτόμουνα συχνά πόσο άδικο είναι που δεν μπορεί να δραπετεύσει. Τόσο μα τόσο κοντά στο νερό, αλλά καταδικασμένη να βρίσκεται για πάντα στο τσιμέντο. Μου θύμιζε άγριο ζώο σε τσίρκο. Το “Mermaid” μιλάει για εγκλωβισμό μέσα σε ένα κουτί. If I was a mermaid in a box I would let you take me / Αν ήμουνα γοργόνα σε κουτί θα σε άφηνα να με πάρεις. Θα σε άφηνα να με πηγαίνεις όπου θες, να με παρατάς όπου θες, να ανοίγεις το κουτί μου όποτε θες, να ασχολείσαι μαζί μου και να με ταΐζεις όταν έχεις όρεξη. Μιλάει για περιβάλλοντα και σχέσεις όπου ο ένας έχει απόλυτο έλεγχο επάνω στον άλλον, σε σημείο που χάνεται απόλυτα η ελευθερία και μαζί της η ορμή για ζωή. Το πλάσμα εντός του κουτιού ασφυκτιά. Παρόλα αυτά το κομμάτι μιλάει για το σημείο στο οποίο η Γοργόνα και κάθε γυναίκα και κοπέλα, αντιλαμβάνεται τη συνθήκη και επιλέγει συνειδητά να βγει από αυτήν και να ελευθερωθεί. Επιλέγει να δυναμώσει, να βρει το κέντρο της ξανά και να πατήσει το κουμπί της επανεκκίνησης για να κάνει μια εντελώς νέα αρχή.
Πώς «χτίζεις» το dream pop μουσικό σύμπαν σου. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του;
Τα πιο βασικά χαρακτηριστικά του θα έλεγα πως είναι το παιχνίδι, το πείραμα κι ο αυθορμητισμός. Χτίζω συνήθως με υλικά που υπάρχουν στον χώρο που βρίσκομαι. Συχνά δημιουργώ μουσική στο σπίτι μου γιατί νιώθω άνεση και ασφάλεια αλλά πολλές φορές δημιουργώ και σε εξωτερικούς χώρους που δίνουν τελείως άλλη μορφή έμπνευσης. Για παράδειγμα ένα κομμάτι που έγραψα πρόσφατα στην κουζίνα είναι βασισμένο σε ήχους κατσαρόλας, ενώ το “Mermaid” που γράφτηκε σε ένα ποτάμι, ξεκίνησε με ήχους ξερών φύλλων και νερού σαν το ρυθμικό του μοτίβο. Αρκετές φορές η πρώτη ύλη δεν θα φτάσει σε πολλά αυτιά, αλλά είναι απαραίτητη για να χτιστεί το κομμάτι. Στην πορεία ηχογραφούνται όλα πιο «τυπικά» και «σωστά», με ήχους synthesizer, samples, κρουστά, πολλές φωνές κλπ. Προσπαθώ και θέλω πολύ να κρατάω στοιχεία της πρώτης “rough” ύλης, που θεωρώ ότι έχει αληθινή ψυχή, αλλά ακόμα δεν έχω βρει την ιδανική ισορροπία για να βγαίνει όμορφο το αποτέλεσμα. Στα lives προς το παρόν χρησιμοποιώ synthesizer, εφέ στη φωνή και looper.
Δεν μπορώ να μη σε ρωτήσω για τη διασκευή της «Κοντούλας Λεμονιάς», για ποιο λόγο αποφάσισες να τραγουδήσεις με ξενική προφορά το συγκεκριμένο παραδοσιακό ηπειρώτικο τραγούδι;
Αποφάσισα να το τραγουδήσω με ξενική προφορά, επειδή την περίοδο που γράφτηκε ζούσα σε μια ξένη χώρα. Θεωρούσα ότι η προσπάθεια που έκανα για να μάθω την καινούργια αυτή γλώσσα ήταν καλή και η προφορά μου εξίσου. Παρόλα αυτά για τους «γνήσιους» ήμουν το κορίτσι από την Ελλάδα που δεν μιλάει καλά τη γλώσσα. Ένιωθα άβολα να εκφράζομαι σπαστά κι αμέσως το γυρνούσα στα Αγγλικά. Τότε κατάλαβα τι σημαίνει να προσπαθείς για να μιλήσεις μια μη μητρική γλώσσα σωστά, αλλά η προσπάθεια σου αυτή να μην είναι αρκετή. Για τους originals θα ακούγεσαι ξένος. Και με έκανε να σκεφτώ πόσο μα πόσο δύσκολο είναι για τους ανθρώπους που από ανάγκη και όχι επιλογή (!) αλλάζουν χώρα, που μέσα σε όλες τις δυσκολίες που έχουν να αντιμετωπίσουν, προστίθεται και η κοροϊδία για τον τρόπο που προφέρουν τις λέξεις. Το συγκεκριμένο τραγούδι το επέλεξα γιατί ήταν το τελευταίο τραγούδι που μου τραγούδησε από το τηλέφωνο η γιαγιά μου.
Πες μου ένα τραγούδι που θεωρείς πολύ ενδιαφέρον να το φέρεις στο δικό σου μουσικό σύμπαν, με τη μορφή διασκευής.
Τα πρώτα που μου ήρθαν είναι το «Τράβα μπρος» του Μάνου Χατζιδάκι και το “Come to Daddy” του Aphex Twin
Η live παρουσία σου παρουσιάζει στοιχεία περφόρμανς αλλά και τα video-clips σου έχουν μια ιδιαίτερη αισθητική. Μίλησέ μας για την άποψη και το σκεπτικό της παρουσίας σου επί σκηνής. Ανάλυσέ μας αν θέλεις τη σημασία και τον χαρακτήρα της μεταμφίεσης στις μουσικές σου εμφανίσεις.
Είναι κάτι που ξεκίνησε στο πρώτο live, στο Ρομάντζο το 2019, θέλοντας να βρω έναν τρόπο να στείλω πίσω στο κοινό όλο το φως και την προσοχή που θα δεχόμουν εκείνη τη στιγμή. Αρχική ιδέα ήταν να φτιάξω ένα κοστούμι με καθρέφτες, για να δημιουργεί φωτεινά μοτίβα από τα φώτα που θα αντανακλώνταν επάνω του. Έκανα το πρώτο πείραμα με πραγματικό καθρέφτη, απέτυχε και ήταν κι επικίνδυνο… Τελικά έραψα ένα τύπου ολόσωμο (εξώπλατο) με ύφασμα που θύμιζε ντισκομπάλα. Με θυμάμαι να χαίρομαι βλέποντας στους τοίχους αριστερά και δεξιά μικρά μικρά φωτάκια που ήξερα ότι προκαλούνται από αυτό που φοράω. Ένιωθα αυτόφωτη! Συνεχίζω προς το παρόν να κινούμαι σε τόνους μεταλλικούς και αστραφτερούς για να αντανακλώ το φως που δέχομαι και να το μοιράζομαι με το κοινό. Εκτιμώ την ομορφιά, την καλαισθησία, απολαμβάνω από μικρή όλων των ειδών τις κατασκευές και handmade δημιουργίες, θαυμάζω τους πολύπλευρους ταλαντούχους ανθρώπους που δημιουργούν σύνολα και περιβάλλοντα συνδυάζοντας υλικά και ήχους. Θεωρώ απαραίτητη την εισαγωγή μιας περσόνας σε αυτό που παρουσιάζω γιατί βάζει τον ακροατή/θεατή σε μια πιο παραμυθένια πραγματικότητα και τον συγκεντρώνει πιο γρήγορα σε αυτό το οποίο παρακολουθεί. Αντίστοιχα βοηθάει πολύ κι εμένα να πατήσω παύση απ’ την καθημερινότητα και να μπω στο παραμύθι όντας χαρακτήρας βγαλμένος από αυτό.
Ποιος στίχος από το τραγούδι “Mermaid” είναι αυτός που αισθάνεσαι πιο έντονα όταν τον τραγουδάς αυτή την περίοδο της ζωής σου, και γιατί;
Η αλήθεια είναι ότι δεν τραγουδάω το Μermaid αυτή την περίοδο 🙂 Έχω ξεκινήσει ηχογραφήσεις άλμπουμ και οι στίχοι που σκέφτομαι αυτές τις μέρες είναι:
We need to go
in the middle of our Jungle
we need to go and find our Lion
and ask for our Zion
Σε ελεύθερη μετάφραση :
Πρέπει να πάμε στη Ζούγκλα μας (στο μπάχαλο μας)
να βρούμε το Λιοντάρι (την δύναμή μας)
και να ζητήσουμε τη γαλήνη μας.
