Η Γκαλερί Cube, για τον μήνα Οκτώβριο, φιλοξενεί την καινούρια φωτογραφική δουλειά της Τίτας Μπονάτσου, εγκαινιάζοντας την ατομική της έκθεση, με τίτλο Ο Μυστικός μου Κήπος | Λουλούδια με φωτοστέφανο.
Η Τίτα Μπονάτσου, μέσα από τη δουλειά της αυτή, προσκαλεί σε μια ξενάγηση στον Μυστικό της Κήπο, εκεί όπου τα λουλούδια φορούν το φωτοστέφανο του ήλιου, ποζάρουν και φωτογραφίζονται σαν θηλυκές οντότητες, στα ποιήματα του μυαλού της, κουβαλώντας το βάρος της ανθρώπινης ιστορίας και της ἀρρηκτης σχέσης ανθρώπου και Φύσης, ανθρώπου και Θείου. Λουλούδια που ενσαρκώνουν και μορφοποιούν συμβολικά τη μυστική γυναικεία δύναμη και σαγήνη της φύσης, όπως η ίδια λέει.
«Η θεματική μου εναλλάσσεται και βασίζεται στις αντιθέσεις. Πρόκειται για μία φωτογραφική ενότητα με απρόσμενο συνδυασμό ετερόκλητων μεταξύ τους στοιχείων, όπου το πριμιτίφ φυσικό περιβάλλον του πατρικού μου κήπου, έρχεται σε αντίστιξη με το σύγχρονο αρχιτεχτονικό τοπίο μιας μεγαλουπόλεως, της Σανγκάης.
Η Κίνα, μια χώρα που παλαιότερα φημιζόταν για τα λουλούδια της, τα οποία δεσπόζουν στα έργα τέχνης της, αλλά που σε τίποτα πια, δεν τα θυμίζει στην σύγχρονη εκδοχή της. Δύο τόποι διαφορετικοί, που στην πραγματικότητα αποτελούν χώρους, όπου ο άνθρωπος καλείται να επιλέξει για να ζήσει. Πιστεύω, πως ο τόπος διαμορφώνει τον χαρακτήρα μας, μέσα από τα συναισθήματα που μας προκαλεί.
Αγαπώ να αποτυπώνω το συμπαγές σώμα του φωτός, τη γεωμετρία στις φόρμες, τις αντανακλάσεις στα κτήρια, τις αλληγορικές διαφάνειες, αλλά και την ποιητική συσκευή των αναμνήσεων και των δυνατών συναισθημάτων.
Ξεκινώντας, από το προσωπικό μου περιβάλλον, τον δικό μου κήπο, φωτογραφίζω τα λουλούδια και προσπαθώ να μεταφέρω αυτό που εγω εισπράττω με όλες μου τις αισθήσεις, ενώ έχω την τάση να τους αποδίδω ανθρώπινα χαρακτηριστικά, σαν προσωπογραφίες όντων και μορφών που κινούνται ανάμεσα σε τόπους φυσικούς η τεχνητούς, σαν σύγχρονους Μυστικούς κήπους.
Περιπλανιέμαι, όμως και στις υπερτεχνολογικές τοποθεσίες, αναζητώντας τη συγκίνηση στην επίδραση των ανθρώπινων επιτευγμάτων. Η κατάκτηση, η σεξουαλικότητα, η σαγήνη, η εύθραυστη ή παθιασμένη φύση μορφοποιούνται συμβολικά.
Μια περιπλάνηση στον Μυστικό μου Κήπο, εμπεριέχει πάντα μέσα της, τον κίνδυνο της αποπλάνησης, μιας και ο κήπος αυτός, για μένα, είναι ένας άυλος ναός, καλά κρυμμένος στα χόρτα της αυλής μου. Μέσα του γεννιέται η ἐμπνευση και οι μυστικές συνομιλίες του ανθρώπου με το είναι του, καθώς και τα σχέδια του για απόδραση. Είναι μια προσευχή και το ευχαριστώ μου στον κόσμο της ομορφιάς …».
Στην έκθεση, μαζί με τα έργα, θα παρουσιασθεί για πρώτη φορά, η συλλεκτική σειρά από πολυτελή ολομέταξα φουλάρια, που η εικαστικός σχεδίασε με έμπνευση από τα έργα του Μυστικού της Κήπου και θα διατίθενται σε περιορισμένο αριθμό.
«Εμπνεύστηκα από την κομψότητα των αεροσυνοδών των Ολυμπιακών Αερογραμμών, που στην δεκαετία 1960-70 φορούσαν ένα συγκεκριμένο είδος μαντηλιού στο λαιμό τους και ήταν η επιτομή της chic εμφάνισης. Τα φουλάρια μου τα λατρεύω και όταν τα φτιάχνω θέλω να τυλίξω με αυτά όλο τον κόσμο ή ἀλλοτε, απλώς… να τα φάω σαν γλυκιές καραμελίτσες μελιού, από το μέλι που η μητέρα μου έσταζε στα καλοκαίρια της ζωής μου».
Τίτα Μπονάτσου
Η Τίτα Μπονάτσου είναι εικαστικός | σκηνοθέτης και γεννήθηκε στην Πάτρα. Σπούδασε σκηνοθεσία, διεύθυνση φωτογραφίας και τέχνη με υποτροφία στο Pazolini’s Nationale School of Film “Centro Sperimentale di Cinematografia” στη Ρώμη, με δασκάλους τους Vittorio Storaro και Brian De Palma. Συνέχισε τις σπουδές της στο Hunter College (Manhattan N.Y.).
Συνεργάσθηκε σαν σκηνοθέτης με τα τηλεοπτικά κανάλια: ΜEGA, SKAI, SEVEN 7, STAR, ALPHA, WNET Manhattan (13channel). Έχει πραγματοποιήσει μέχρι στιγμής 15 ατομικές εκθέσεις και πολλές ομαδικές στην Ελλάδα, στην Ιταλία, στην Τουρκία, στο Ουζμπεκιστάν και στην Κίνα. Είναι μέλος του Ε.Ε.Τ.Ε. (Εικαστικού Επιμελητηρίου Ελλάδος).
