Στα γεωγραφικά όρια της Αττικής, το επίπεδό μας αρκετά υψηλό, στο 3 και με αυξημένη επιτήρηση, τα κλειστά θέατρα, όχι όλα, αλλά πολλά, ετοιμάζονται να σηκώσουν αυλαία. Με επιτρεπόμενο ποσοστό πληρότητας στο 30%, ήδη κάποιες λίγες παραστάσεις είναι sold out έτοιμες να υποδεχτούν το μασκοφορεμένο κοινό, μεταμφιεσμένο και βγαλμένο σαν από κάποια ταινία που δε φανταζόσουν να ‘σαι μέρος στο καρέ της, αλλά και τις κενές θέσεις του θεάτρου να ‘ναι πολλές στα sold out εισιτήρια.

Ακόμα κι έτσι σε σημεία η έναρξη των παραστάσεων ακούγεται όμορφη κι ελπιδοφόρα, χωρίς φυσικά να μην αναρωτιέται κανείς πώς πραγματικά όλο αυτό μπορεί να λειτουργεί και να μην μετατραπεί σε θέατρο του παραλόγου. «Αυλαία και πάμε» κι όπως και στην Αλεξάνδρας, «θα φανεί στο χειροκρότημα»…

Γράφει η Κατερίνα Παρρή