Έργα τέχνης σε δημόσιους χώρους μεταμορφώνουν το αστικό τοπίο, ακόμα κι έναν απλό περίπατο στο δρόμο. 8 καλλιτέχνες σε άδεια οικόπεδα, μαγαζιά, ταράτσες και υπόγεια δημιουργούν εφήμερα έργα τέχνης, σε μια διαδρομή που ξετυλίγεται όπως ο μίτος, και μας καλούν να βγούμε από το Λαβύρινθο της Κυψέλης μέσα από δρόμους γεμάτους ανθρώπους, performances χορού, εικαστικές εγκαταστάσεις, αυτοσχέδιες ορχηστρικές performances και urban vegetable gardens.
Η ιδέα ενός παροδικού δημόσιου έργου τέχνης που βελτιώνει την ποιότητα ζωής είναι να αναζωογονήσουμε την Κυψέλη, εμπνέοντας τα μέλη της κοινότητας να εμπλακούν, δημιουργώντας έτσι μια μακροπρόθεσμη κληρονομιά θετικού και βιώσιμου μετασχηματισμού από τετράγωνο σε τετράγωνο και από δρόμο σε δρόμο, καθώς οι θεατές ξεναγούνται βήμα βήμα από τη μία τοποθεσία στην άλλη.
Ο Λαβύρινθος της Κυψέλης – SCALE # 2:100 αναπτύσσεται σε μία διαδρομή που ξεκινάει από το εσωτερικό του πειραματικού χώρου τέχνης bhive (Μηθύμνης 18), και συνεχίζεται στην ευρύτερη περιοχή της Κυψέλης σε 7 συνολικά σημεία.
Open Experience, Performance κάθε Τρίτη και Παρασκευή (20:00 – 21:30)
Στο εσωτερικό –και συγκεκριμένα στον δεύτερο όροφο–, του bhive οι θεατές καλούνται να γίνουν μέρος του δρώμενου σε μία Open Experience που απευθύνεται στις αισθήσεις. Όπου, οι δημιουργοί του πρότζεκτ Ο Λαβύρινθος της Κυψέλης χαλαρώνουν τα όρια μεταξύ καλλιτέχνη και θεατή, «διαμορφώνοντας» επί ενενήντα λεπτά ένα περιβάλλον, όπου η διάκριση μεταξύ περφόρμερ και κοινού, αρχηγών και οπαδών γίνεται δυσδιάκριτη. Σε μια «in vivo» ανταλλαγή αρχών σε πραγματικό χρόνο με πολλαπλές πιθανότητες δράσης και αντίδρασης.
Walking the Labyrinth κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Σάββατο & Κυριακή (19:00 – 22:00)
Ο Λαβύρινθος της Κυψέλης ξετυλίγεται ανάμεσα στα έργα των εξής καλλιτεχνών: Κωνσταντίνος Πάτσιος, Γιάννης Αντωνίου, Σταύρος Αποστολάτος, Αν. Μπρουζιώτη, Γ. Τσιγκρής, Γεράσιμος Αβλάμης, Γιάννης Τσιγκρής, Τζένη Αρσένη, Αναστασία Μπρουζιώτη, Διονύσης Χριστοφιλογιάννης, Γ. Αντωνίου, Χάριετ Σάμερ (επιμέλεια: Κωνσταντίνος Αργιανάς).
Temenos – Κωνσταντίνος Πάτσιος | 19:00
Μια εγκατάσταση από ετερόκλητα υλικά: ένας πλαστικός κίονας, το καροτσάκι ενός σούπερ μάρκετ γεμάτο γύψινα γλυπτά, βούδες, νάνους, το σκίτσο μιας νεκροκεφαλής σε baroque κορνίζα. Το Temenos, στο εσωτερικό του bhive φαντάζει σαν ένας σύγχρονος δωρικός ναός με pop αναφορές σε κυψελιώτικο σαλόνι.
Fish on the Roof – Γιάννης Αντωνίου | 19:20
Σταύρος Αποστολάτος, Αν. Μπρουζιώτη, Γ. Τσιγκρής, Γ. Αντωνίου
Στην ταράτσα του bhive τέσσερα σώματα εκτεθειμένα στο περιβάλλον επιβιώνουν σε έναν κόσμο που αλλάζει συνεχώς. Οι δράσεις συμπλέκονται με τους ήχους της πόλης και αντίστροφα. Ένας απόηχος της ίδιας τους της ύπαρξης. Σε μια σχέση με τα πάντα και τους πάντες απευθύνονται στους περιοίκους σαν μέρος της πραγματικότητας που βιώνουν πάνω στον «ανοιχτό-κλειστό» μικρόκοσμό τους. Το κοινό παρακολουθεί από απόσταση, σαν θεατής σε αρένα, ψηλά από τις γειτονικές ταράτσες, τον αγώνα επιβίωσης ή συνύπαρξης μέχρι τελικής πτώσης.
Rethink about shared spaces in new ways – Γεράσιμος Αβλάμης | 19:50
Κατασκευές με όχι μόνιμο χαρακτήρα είναι το ζητούμενο της φυσικής αρχιτεκτονικής που μας προτείνει ο Γεράσιμος Αβλάμης σε ένα περιφραγμένο οικόπεδο (επί της Δροσοπούλου και Τενέδου γωνία) όπου στήνει ένα αλλόκοτο μηχανικό φυτό ανάμεσα σε άλλα, αληθινά καθώς και, μια αυτοσχέδια ορχηστρική performance. Οι θεατές γύρω από τον φράχτη βιώνουν τη χρήση του, προσπερνώντας την καταχρηστική ιδιωτικότητα. Γιατί αυτό που μπορούμε να μοιραστούμε είναι καλύτερο από αυτό που είναι μοιρασμένο!
Γιάννης Τσιγκρής | 20:15
Ένα άδειο μαγαζί (στο νούμερο 78, της οδού Ι. Δροσοπούλου) δανείζεται το σχήμα και το ρυθμό του σώματος ενός χορευτή/χορογράφου και ανάμεσα στις αντανακλά-σεις μας, καθώς βλέπουμε το θέαμα έξω από τη βιτρίνα, σταδιακά ο χώρος μετατρέπεται σε κύβο-σπαζοκεφαλιά!
Facing loss… – Τζένη Αρσένη | 20:35
Στο υπόγειο της οδού Θήρας, η Τζένη Αρσένη μας προσκαλεί σε μία ιστορία με ήρωες τις αναμνήσεις, εκείνες των παιδικών και των νεανικών μας χρόνων, όπου η προσωπική γίνεται μνήμη συλλογική. Οι ήχοι, οι εικόνες, οι αισθήσεις του τότε μέσα από την οπτική του τώρα σε μία κλίμακα ζωής. Η εγκατάστασή της Facing loss… είναι ένα ταξίδι σε εκείνα που πιστέψαμε πως θα κρατήσουν για πάντα.
Μoving Pictures by AlmaLibre.co – Αναστασία Μπρουζιώτη | 20:55
Τρεις χορεύτριες κι ένας μουσικός στον κήπο του υπογείου της οδού Θήρας πειραματίζονται συνδυάζοντας ήχο και κίνηση, εμπνευσμένοι από την εικόνα του Κέρβερου –του σκύλου με τα τρία κεφάλια και την ουρά σαν κεφαλή δράκου. Οι τρεις αυτές προσωπικότητες, καταδικασμένες σε σχέση εξάρτησης και συναισθήματα που εναλάσσονται, οδηγούνται συχνά σε καταστάσεις εκτός ελέγχου.
HOME(less) – Διονύσης Χριστοφιλογιάννης | 21:15
Γιάννης Αντωνίου, Χάριετ Σάμερ
Το Ίδρυμα «Η άλλη Αρκαδία» φιλοξενεί το Διονύση Χριστοφιλογιάννη στη Φωκίωνος Νέγρη 16, με μία εικαστική εγκατάσταση όπου γλυπτική, ζωγραφική και performance συνδιαλέγονται. Ο Χριστοφιλογιάννης επαναχρησιμοποιεί κομμάτια παλιών ξύλινων επίπλων, που βρίσκει στους δρόμους της Αθήνας και τα καλύπτει με λευκό κεντητό βελονάκι και λευκό γύψο. Με τα κατάλευκα γλυπτά συνομιλεί η video performance, που επιτελεί ο χορογράφος Γιάννης Αντωνίου, φορώντας μια ολόσωμη περιβολή από λευκό βελονάκι και καταγράφει ο Χριστοφιλογιάννης (κάμερα-μοντάζ: Γιάννης Μυρωνίδης). Ενώ, η in situ performance της μαύρης Βρετανίδας περφόρμερ Harriet Summer, έρχεται σε αντίθεση με την ηγεμονία του λευκού, θίγοντας, συγχρόνως ζητήματα έμφυλων και εθνικών ταυτοτήτων. Η έκθεση HOME(less) μια έμμεση αναφορά στο λευκό μοντερνισμό του Λε Κορμπυζιέ, σε επιμέλεια Κωνσταντίνου Αργιανά, αποτελεί ένα σχόλιο για τη σύγχρονη κοινωνική, οικονομική και πολιτική συνθήκη, όπου ένα από τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα – το δικαίωμα στην κατοικία, τίθεται υπό διαρκή αμφισβήτηση.
