Η προγραμματισμένη συναυλία του Nick Waterhouse στις 26 Μαΐου στο Θέατρο Πέτρας ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ στο Piraeus Club Academy (Lou Lou is Present). Τα εισιτήρια της 26ης Μαΐου ισχύουν κανονικά για το νέο χώρο διεξαγωγής της συναυλίας.
O Nick Waterhouse έρχεται για δύο live στην Αθήνα, στις 26 και 27 Μαΐου στο Piraeus Club Academy, έχοντας ετοιμάσει ένα ξεχωριστό μουσικό ταξίδι στα ’50s & ’60s.
Ο Nick Waterhouse δημιουργεί κάτι πραγματικά καινούργιο εμπνεόμενος από τις πηγές της μουσικής, που τις γνωρίζει σε βάθος. Ξέρει πού θέλει να πάει και τι να κάνει. Θέλει να χτίσει ατμοσφαιρικά μουσικά τοπία γεμάτα μπλουζ, τζαζ, R&B και rock ‘n’ roll ρυθμούς. Ακριβώς γι’ αυτό, οι συναυλίες του αποτελούν μια εμπειρία γεμάτη vintage αισθητική, ρυθμούς rhythm and blues, μελωδίες που «διακτινίζουν» το κοινό στις εποχές των ’50s και των ’60s. Με τη μουσική του, δημιουργεί ένα ξέφρενο rock ‘n’ roll party.
Ο Nick Waterhouse μεγάλωσε και πέρασε τις δύο πρώτες δεκαετίες της ζωής του σε μια παραθαλάσσια πόλη στη Νότια Καλιφόρνια κοντά στο Long Beach. Ένα σκηνικό γαλήνης και ηρεμίας: ο ωκεανός απλώνεται για ατελείωτα μίλια προς Βορρά και Νότο, οι κήποι καταπράσινοι και περιποιημένοι, τα σπίτια διώροφα, οι αυτοκινητόδρομοι ξετυλίγονται ατέρμονα, οι fast food αλυσίδες και τα mega εμπορικά κέντρα δεσπόζουν στο επίπεδο και αχανές τοπίο. Το σπίτι του όμως ήταν γεμάτο μουσικές.
“never cry on cold days
(Never) never mind a trip on the freeway
Because it’s what I know
(Never) I never cry on cold days
(Never) never really set for the big change
Learn to let things go
And say, “Hey, blow wind, blow”
Λατρεύει το groove των αρχών της δεκαετίας του ’60 στη μουσική της Νέας Ορλεάνης, το αμερικάνικο garage rock, την surf soul, τα διαμαντάκια της ποπ που κατέκλυζαν τα ερτζιανά από τα μικροσκοπικά τρανζιστοράκια της εποχής.
Όπως ο ίδιος έχει δηλώσει, το τραγούδι που τον έκανε να θέλει να γίνει μουσικός ήταν το ”Here comes the night” των Them. «Το άκουγα σχεδόν καθημερινά τα πρώτα 15 χρόνια της ζωής μου στο αυτοκίνητο της μητέρας μου. Είχε ένα CD με τα ”Greatest Hits” του Van Morrison και αυτό ήταν το πρώτο τραγούδι. Με μάγεψε από την αρχή. Είχε αυτή την ενέργεια, την ατμόσφαιρα και το βάθος που νομίζω ότι με ακολουθεί όλη μου τη ζωή.»
Τα άλμπουμ του Nick Waterhouse ανασύρουν μνήμες ενώ διακρίνονται από την τελειομανία και τη διορατικότητα, στοιχεία που τα βρίσκουμε σε όλα τα στάδια της παραγωγής, από το στούντιο έως το εικαστικό κομμάτι.
Ο Nick Waterhouse αλλάζει και εξελίσσεται σε κάθε του βήμα μένοντας όμως πιστός στον δικό του, ”Waterhouse ήχο”, που πηγάζει όχι μόνο από τον ίδιο τον άνθρωπο και την κοσμοθεωρία του αλλά και από τη μέθοδο που χρησιμοποιεί. Ηχογραφεί τα πάντα σε μαγνητική ταινία, με αναλογικά μηχανήματα, σε ένα στούντιο γεμάτο μουσικούς που παίζουν ζωντανά, σε μονοφωνικές έγγραφές, όσο και όταν είναι δυνατόν.
Τα άλμπουμ του – “Time’s All Gone” το 2012, “Holly” το 2014, “Never Twice” το 2016, “Nick Waterhouse” το 2019 – αναδεικνύουν τη δύναμη του συναισθήματος. Πηγάζουν από μουσικές και ατμόσφαιρες του παρελθόντος, αλλά αναβρύζουν φρεσκάδα και ζωντάνια.
Ένας πλούσιος και πολύχρωμος κόσμος γεμάτος λυρισμό, έρωτα και ευφορία αναδύεται από τα τραγούδια του. Ρυθμός, ρετρό αλλά όχι παλιός, γλυκιά νωχέλεια, χαρμολύπη και αισιοδοξία. Ο Nick Waterhouse λειτουργεί σαν μουσικός μετασχηματιστής, αλλάζει τη μουσική, την ανανεώνει και τη «σώζει».
Μέσα από αυτά τα στοιχεία, ο Waterhouse απέκτησε το δικό του αφοσιωμένο κοινό καθώς επίσης και σημαντικούς υποστηρικτές και συνεργάτες όπως τον Ty Segall, τον Leon Bridges και τους Allah-Las (φίλος με τον Correia από την εποχή που και οι δύο ζούσαν στο Bay Area, έπαιξε και ήταν ο παραγωγός των δύο πρώτων άλμπουμ τους).
Επιλέγει το μπλε για να χρωματίσει το καινούργιο του άλμπουμ, ”Promenade Blue” που κυκλοφόρησε στις 9 Απριλίου 2021 από την Innovative Leisure. Ρίχνει μία στοχαστική και συνειδητή ματιά στο παρελθόν αλλά γεμάτος πίστη, εμπιστοσύνη και αυτοπεποίθηση, συνθέτει μουσικά το μέλλον. Έρχεται να μας αποδείξει ότι το ”Promenade Blue” δεν είναι η Νέα Υόρκη του Γκάτσμπυ στη δεκαετία του 1920 αλλά είναι η Καλιφόρνια του Waterhouse τη δεκαετία των 2020s. Μπορεί να εμπνέεται από το μυθιστόρημα «Ο Μεγάλος Γκάτσμπυ» του Francis Scott Fitzgerald και την εποχή του μεσοπολέμου, αλλά ο δίσκος ”Promenade Blue” αντιπροσωπεύει την αναγέννηση, στρέφεται στο καινούργιο.
