Τρία χρόνια μετά την πρώτη τους παράσταση, «Οι Λουόμενες» της Κατερίνας Μαυρογεώργη επιστρέφουν στο θέατρο Skrow από τις 6 Μαΐου και για 12 παραστάσεις.
Το Υδροθεραπευτήριο «Ο Ασκληπιός» συναντά ξανά τον φυσικό βράχο του θεάτρου, ο οποίος αναλαμβάνει τον «ρόλο» της ιαματικής πηγής, δημιουργώντας ένα ξεχωριστό σκηνικό για την παράσταση. «Οι Λουόμενες» έκαναν πρεμιέρα στις 6 Μαΐου 2019 και παίχτηκαν για δύο σεζόν, ως την Πρωτοχρονιά του 2020. Από τότε, η πανδημία, η κρίση και οι έντονες εξελίξεις στα ζητήματα έμφυλης ισότητας, έφεραν σημαντικές αλλαγές στο θέατρο και στη ζωή μας.
Το έργο δεν παραμένει μόνο επίκαιρο, αλλά αποκτά και νέο φως. Με έντονο κωμικό στοιχείο, αλλά και πολλές στιγμές συγκίνησης, οι περιπέτειες και οι ανάγκες των ηρωίδων μοιάζουν να βρίσκονται ακόμα πιο κοντά μας.
Λίγα λόγια για την παράσταση
Όλες αυτές οι ηρωΐδες πεθαίνουν στο τέλος, έτσι δεν είναι; Πεθαίνουν, για να γράψει πολύ δραματική μουσική ο εκάστοτε συνθέτης.
Είναι παραμονή Πρωτοχρονιάς, και σε μία μικρή επαρχιακή λουτρόπολη με ιαματικές πηγές οι δρόμοι έχουν ερημώσει, καθώς όλοι ετοιμάζονται για την αλλαγή του χρόνου. Κι όμως, το Υδροθεραπευτήριο «Ο Ασκληπιός» είναι ανοιχτό… Εκεί μέσα βρίσκονται τρεις άγνωστες μεταξύ τους γυναίκες. Η Λύντια είναι η ιδιοκτήτρια του «Ασκληπιού», η Κάτια και η Μαρία λουόμενες που καταφθάνουν απρόσμενα. Καμία από τις τρεις δεν έχει θέμα υγείας, όμως κάθε μία κουβαλά κι από ένα μυστικό που τη βαραίνει και την αγριεύει. Και οι τρεις έχουν κάτι να ξεπλύνουν, και οι τρεις ψάχνουν από κάτι να ξεφύγουν.
Οι τρεις λουόμενες γνωρίζονται και αρχίζουν να παρακολουθούν όπερα από ένα μικρό κόκκινο τηλεορασάκι, τον Αστακό. Παθιάζονται με την Τραβιάτα και την Μαντάμ Μπατερφλάι, ταυτίζονται με τα τραγικά φινάλε που επιφυλάσσει η όπερα στις πρωταγωνίστριές της, καθώς τα πάθη τους μοιάζουν με τα δικά τους και τα λιμπρέτα φαίνεται να μιλούν για τους δικούς τους δαίμονες. Όσο κυλάει η ώρα στο υδροθεραπευτήριο, οι τρεις γυναίκες συνδέονται μεταξύ τους, το ιαματικό νερό αρχίζει να καίει την επιφάνεια των πραγμάτων και τα μυστικά είναι έτοιμα να ξεχειλίσουν από μέσα τους σαν πηγές που αναβλύζουν.
Κι ενώ το νέο έτος καταφθάνει ηρωικά, μέσα από έναν αυθόρμητα τελετουργικό χορό, οι ηρωίδες φτάνουν σε μία εκστατική κατάσταση όπου ουσιαστικά εξαγνίζουν η μία την άλλη.
Όπως σημειώνει η Κατερίνα Μαυρογεώργη: «Όταν έγραφα αυτό το έργο πριν τρία χρόνια, η αλήθεια είναι ότι δεν σκέφτηκα ότι πρέπει αναγκαστικά να έχει τρεις γυναίκες για ηρωίδες, έτσι ώστε να δηλώσουμε την σύμπνοιά μας με τον αγώνα για έμφυλη ισότητα. Κάτι οργανικό με έσπρωξε να σχηματίσω με λέξεις αυτήν την παράξενη γυναικεία φιλία μέσα σε ένα υδροθεραπευτήριο. Έπειτα οι συνθήκες ακινητοποίησαν αυτήν την παράσταση για αρκετό καιρό, ενώ η πρόθεσή μας ήταν να συνεχίσει να παίζεται στην Αθήνα και αλλού.
Οι Λουόμενες είναι τρεις ηρωίδες με βαθιά πάθη και αδυναμίες. Έχουν αμαρτήσει βαριά ή έτσι νομίζουν. Έχουν πιει ουκ ολίγες φορές αλκοόλ ώσπου να λιποθυμήσουν, έχουν κάνει σεξ με συντρόφους, ήταν φιλόδοξες, θυσίασαν πολλά για να είναι ανεξάρτητες, ελεύθερες. Και το φέρουν βαρέως. Μέσα στο υδροθεραπευτήριο απαλλάσσονται σταδιακά από αυτό το φορεμένο φορτίο. Μοιράζονται τις ιστορίες τους υπό ένα νέο πρίσμα. Αυτό το νέο πρίσμα, αυτή την καινούργια αλφαβήτα τώρα την μαθαίνουμε συλλογικά σαν κοινωνία, αργά και δύσκολα και με φοβερή αντίσταση. Μας καταδιώκει η κωμικοτραγική πεποίθηση ότι το να είσαι γυναίκα σημαίνει να έχεις αμαρτήσει».
