“Το υπέρτατο αγαθό. Ένας ύπνος που τίποτα δεν μπορεί να το αναστατώσει. Το ασύλληπτο, το αινιγματικό και το μυστηριώδες, όλα εκεί”.
Με έμπνευση από την πορεία και τα δομικά στοιχεία των τελετουργικών πρακτικών, αναζητούμε ένα πρωτογενές αίσθημα, στο οποίο ο άνθρωπος μέσω της υπέρβασης και της μυσταγωγίας αφήνεται να αφομοιωθεί από την ευφυΐα που τον υπερβαίνει, από την νομοτέλεια. Το πέρασμα από την ατομική παράδοση της ταυτότητάς μας στην συλλογική εμπειρία ορίζει κάθε παλιά και σύγχρονη γιορτή, όπως ορίζει και την δραματουργία της παράστασης PeruPeru.
Δημιουργείται έτσι μία τελετή για την επιγένεση της σάρκας σε μια ροή που κυμαίνεται κάτω από την υπόσταση της γλώσσας και του πολιτισμού. Η παράσταση προσεγγίζει την έννοια του χορού ως ένα βιολογικό γεγονός, και κατά επέκταση μία βιολογική ανάγκη.
Σημείωμα χορογράφου και σκηνοθέτη:
“Τα μυρμήγκια διαθέτουν ψυχή που όμως είναι συλλογική. Η ψυχή του μυρμηγκιού δεν ανήκει σε οποιοδήποτε ατομικό έντομο αλλα σε ολόκληρη την τερμιτοφωλιά” – Αχυρένια σκυλιά, John Gray
Ένα ομαδικό σόλο αφιερωμένο στην αδήλωτη παρουσία που ακονίζει τα πιο ουσιαστικά, συλλογικά και ανιμιστικά μας ένστικτα. Άλλοτε σε βαθειά νάρκη και άλλοτε σε απόλυτη εγρήγορση, σίγουρα όμως πάντα παρόντα σε κάθε έκφανση χορού.
Μια χοροθεατρική παράσταση αφιερωμένη στην ιερή συνδεσιμότητα μεταξύ όλων των φαινομένων.
