Οι Kalfayan Galleries παρουσιάζουν την ατομική έκθεση του εικαστικού και σκηνοθέτη, Στέφανου Τσιβόπουλου με τον τίτλο Project Syntagma (One Step Forward, Two Steps Back) σε επιμέλεια του ιστορικού τέχνης, Παναγή Κουτσοκώστα. Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη, 25 Φεβρουαρίου 2016, 20.00 – 22.00.
Το έργο που παρουσιάζεται στην ατομική έκθεση του Στέφανου Τσιβόπουλου στην γκαλερί Kalfayan φέρει στον πυρήνα του την πολιτική χρήση της Πλατείας Συντάγματος και της ιστορίας της. Στον πυρήνα του έργου βρίσκονται αρχειακές φωτογραφίες, ηχητικά ντοκουμέντα, κείμενα πολιτικών ομιλιών, τα οποία ο καλλιτέχνης έχει συλλέξει και τα ενεργοποιεί μέσα από δράσεις και περφόρμανς στον δημόσιο χώρο της Πλατείας Συντάγματος. Με αυτές τις δράσεις-παρεμβάσεις ο Τσιβόπουλος διεκδικεί να διαταράξει και να επιδράσει παρεμβατικά στην καθημερινότητα της Πλατείας, επιδιώκοντας τον συσχετισμό και τη συνομιλία με την ιστορία των πολιτικών αλλαγών, των κοινωνικών αναταραχών, και της Πλατείας ως δημόσιο χώρο διεκδίκησης δικαιωμάτων, αμφισβήτησης και προνομιακό πεδίο άσκησης της ίδιας της Δημοκρατίας.
Η έκθεση του Τσιβόπουλου ξεκινά χρονολογικά με το έργο Geometry of Fear, (2012), που παρουσιάζει το εσωτερικό του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Το έργο κινηματογραφήθηκε το καλοκαίρι του 2012, σε μία εποχή έντονων πολιτικών ανακατατάξεων που συνέβαιναν εκείνη την περίοδο στην Ελλάδα. Ο Τσιβόπουλος κινηματογραφεί τον άδειο χώρο της Ολομέλειας χωρίς τους εκλεγμένους αντιπροσώπους, καταγράφοντας μία μοναδική στιγμή κοινοβουλευτικής στασιμότητας εν μέσω εθνικών και παγκόσμιων αναταραχών. Στο δεύτερο βίντεο με τίτλο One Step Forward, Two Steps Back: Proposal For A New Choreography, (2016), ο Τσιβόπουλος χορογραφεί τη γνωστή ρήση: ένα βήμα μπρος, δύο βήματα πίσω. Εδώ παρουσιάζεται μία κινηματογραφημένη περφόρμανς με δύο χορευτές που στέκονται μετωπικά στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη και δανείζονται την κινησιολογία τους από το τελετουργικό χορευτικό των Ευζώνων. Κάνοντας τον επαναλαμβανόμενο βηματισμό: ένα βήμα μπροστά, δύο βήματα πίσω οι δύο χορευτές να απομακρύνονται σταδιακά από τη Βουλή και από τον χώρο του μνημείου.
Στο έργο One Too Many, (2016), δύο περφόρμερς στον χώρο της έκθεσης παρουσιάζουν αποσπασματικά μία σειρά φωτογραφικών αρχείων που δείχνουν το ανώνυμο πλήθος διαφορετικών πολιτικών συγκεντρώσεων από προεκλογικές ομιλίες που έλαβαν χώρα στην Πλατεία Συντάγματος. Ο περφόρμερ βγάζει επαναλαμβανόμενα από το χαρτόκουτο που βρίσκεται μπροστά του, μία φωτογραφία κάθε φορά, και την παρουσιάζει στο κοινό ως ζωντανή προβολή.
Στην κεντρική εγκατάσταση με τίτλο Project Syntagma, (2016), φωτογραφίες των πολιτικών ηγετών αποτυπώνουν τον ομιλητή να απευθύνεται στο πλήθος. Οι φωτογραφίες, που εμφανίζουν τον ηγέτη-ομιλητή απομονωμένο πάνω στο βάθρο-μπαλκόνι, εκτυπώθηκαν σε μορφή αφίσας και επικολλήθηκαν στην περιοχή γύρω από την Πλατεία Συντάγματος. Με τη δράση αυτή ο Τσιβόπουλος παρεμβάλει το αρχείο στον δημόσιο χώρο και το κοινό γίνεται αποδέκτης μίας νέας συνθήκης διάδρασης με το παρελθόν. Οι αφίσες έπειτα από ένα χρονικό διάστημα αποκολλήθηκαν από τον δημόσιο χώρο και επανεισάγονται στην έκθεση σε προθήκες, φέροντας όλα τα σημάδια και τα ίχνη της έκθεσής τους στον δημόσιο χώρο. Σε ένα άλλο επίπεδο, η διάθεση αποδόμησης του ίδιου του πολιτικού λόγου των αρχηγών των τριών κυρίαρχων κομμάτων της Μεταπολίτευσης (Κ. Καραμανλής, Κ. Μητσοτάκης, Α. Παπανδρέου, Κ. Σημίτης, Ηλ. Ηλιού, Χαρ. Φλωράκης, Λ. Κύρκος, Αλέκα Παπαρήγα), γίνεται μετατρέποντας τον λόγο σε κείμενο. Οι λόγοι εμφανίζονται ως ρέοντα κείμενα σε οθόνες (auto cue). Με αυτόν τον τρόπο, οι λόγοι αποδομούνται και χάνεται η αισθαντικότητα τους, προσφέροντας μία νέα προσέγγιση, ως οπτική ανάγνωση που επικεντρώνεται στο περιεχόμενο και όχι ως ηχητική και μνημονική εμπειρία.
Στη σειρά Crossfate, (2016), παρουσιάζονται επίσης φωτογραφίες που διερευνούν την τηλεοπτική κάλυψη των πολιτικών συγκεντρώσεων στο Σύνταγμα, μέσα από έρευνα σε τηλεοπτικά αρχεία της ΕΡΤ. Αποτελούν εξαγωγές video still που αποτυπώνουν την τηλεοπτική τεχνική του crossfade, δηλαδή ακριβώς τη στιγμή που η εικόνα του πολιτικού αρχηγού παρουσιάζεται σε υπέρθεση (superimposed) πάνω στην εικόνα του πλήθους που χαιρετά. Το αποτέλεσμα που προκύπτει συνοψίζει το πολιτικό μοτίβο της Μεταπολίτευσης: από τη μία πλευρά ο ηγέτης ως σωτήρας του έθνους και από την άλλη, η απρόσωπη, άμορφη μάζα του πλήθους που τον αποθεώνει.
Έχοντας στο επίκεντρο του τίτλου την λέξη Σύνταγμα (αγγλ.: Constitution), το έργο κάνει αναφορά στις μεγάλες πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές που αντανακλώνται στην ιστορία της περιοχής του Συντάγματος, από τον αρχικό της σχεδιασμό, ως ανάκτορο του βασιλιά Όθωνα μέχρι την τρέχουσα κατάστασή της ως Κοινοβούλιο. Το έργο ενδιαφέρεται για τη σχέση που αναπτύχθηκε διαχρονικά μεταξύ ηγέτη και πλήθους, σε πολιτικό και αισθητικό επίπεδο και τους συσχετισμούς του με την πολιτική σημειολογία που ζούμε σήμερα.
Το Project Syntagma (One Step Forward, Two Steps Back), πρόκειται για ένα έργο σε εξέλιξη που περιλαμβάνει και άλλα στάδια διερεύνησης, τα οποία θα παρουσιαστούν σταδιακά στο μέλλον.
Σύντομο βιογραφικό:
Ο Στέφανος Τσιβόπουλος (γεν. 1973, Πράγα) είναι Έλληνας εικαστικός και κινηματογραφιστής που ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη, το Άμστερνταμ και την Αθήνα. Σπουδές: Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, Αθήνα · Gerrit Rietveld Academie, Άμστερνταμ× Rijksakademie van beeldende kunsten, Άμστερνταμ. Πρόσφατα residencies: ISCP, Νέα Υόρκη (2011), IASPIS, Στοκχόλμη (2010). To 2013 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Μπιενάλε της Βενετίας με τo έργο ‘History Zero’. Ατομικές εκθέσεις (επιλογή): MuCEM, Μασαλία· Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη· Κυκλαδικό Μουσείο, Αθήνα (2014)· Stella Art Foundation, Μόσχα (2013) · Φεστιβάλ Αισχυλείων, Ελευσίνα (2012) · ISCP, Νέα Υόρκη (2011) · Heidelberg Kunstverrein, Χαϊδελβέργη · Smart Project Space, Άμστερνταμ (2010) · Artforum, Βερολίνο (2009). Πρόσφατες ομαδικές εκθέσεις (επιλογή): BAK, Ουτρέχτη· MOANA Festival, Περθ · Artium/Galeria Municipal do Porto Almeida Garret· Kunsthaus Zurich · MACBA, Βαρκελώνη · Jerusalem Museum · Basque Museum Center of Contemporary Art · 6th Fotofestival Mannheim Ludwigshafen Heidelberg · Museu d’Art Contemporani de Barcelona (MACBA), Βαρκελώνη / Württembergischer Kunstverein (WKV), Στουτγκάρδη· MUSAC de Castilla y Leon · Juan Miro Foundation, Βαρκελώνη (2015) · Tate Modern, Λονδίνο · 2nd CAFAM Biennial, Πεκίνο · Lehmbruck Museum, Ντούισμπουργκ · EVA Biennial, Λίμερικ Centro Andaluz de Arte Contemporáneo, Σεβίλλη · UHF42, APEXART NY, Wattan TV (2014) · SALT, Κωνσταντινούπολη (2012) · Centre Pompidou, Παρίσι (2011 & 2010)× Manifesta 8, Μουρσία · Witte de With, Ρότερνταμ · 2η Μπιενάλε Μόσχας (2010) · Open EV+A, Λίμερικ · BFI Southbank, Λονδίνο (2009) · 1η Μπιενάλε Αθήνας · 1η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης · Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα (2007).
