«Σκληρός» ήχος και μία δυναμική ροκ παρουσία από τέσσερις bandmates: τον Steve S. στα τύμπανα, τον Alex Pi στην κιθάρα, τον Bookies στο μπάσο και την Άννα στα φωνητικά. Αυτές είναι οι «ψηφίδες» των Puta Volcano. Συγκρότημα που «ηλεκτρίζει» την ανεξάρτητη ροκ σκηνή στην Ελλάδα από το 2012 έχοντας κυκλοφορήσει ήδη τρία album, με το τελευταίο εξ αυτών, το ”ΑΜΜΑ” να ξεκινάει το ταξίδι του εν μέσω πανδημίας. Σήμα κατατεθέν της μπάντας η γυναικεία φωνή της, η Άννα Παπαθανασίου, η οποία μετά από καιρό θα γεμίσει ακουστικά και θα «ζωντανέψει» το ιστορικό AN club, στο πλαίσιο της σειράς κινηματογραφημένων συναυλιών ”STAGES A/LIVE” της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση. Εν αναμονή της live YouTube premiere από το κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση, την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου στις 21.00, η Άννα των Puta Volcano περιγράφει τη συγκινητική ατμόσφαιρα που συνόδευσε την επιστροφή της μπάντας σε έναν από τους παλαιότερους συναυλιακούς χώρους της Αθήνας, όπου συνήθιζαν να παίζουν για το κοινό τους στις προ covid εποχές. Αναφέρεται στον 3ο τους δίσκο, αλλά και στο πρώτο video clip που επέλεξαν να δημιουργήσουν μετά από 10 χρόνια πορείας, ενώ στο κάδρο της δυστοπίας που βιώνουμε δηλώνει ότι «χρειάζεται λίγη κατάθλιψη για να βρεις τα λόγια σου».
Πώς ήταν που επιστρέψατε στο AN club στο πλαίσιο του ”STAGES A/LIVE” της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση; Τι συναίσθημα και τι ατμόσφαιρα επικρατεί σε μία συναυλία χωρίς κοινό υπό αυτές τις συνθήκες;
Ήταν ο περισσότερος κόσμος που έχουμε δει μαζεμένος μπροστά μας από την αρχή του εγκλεισμού, το crew, οι εμπλεκόμενοι στο project, όλοι όσοι βρεθήκαμε στο ΑΝ μπήκαμε σε ένα μικροκλίμα live αυτόματα σχεδόν. Ήταν συγκινητικό και πιο βιωμένο από τις προ covid εποχές.
Το γεγονός ότι μέσα στο 2020 κυκλοφόρησε ο 3ος δίσκος σας με τίτλο “ΑΜΜΑ”, τον οποίο δεν καταφέρατε να παρουσιάσετε επίσημα στο κοινό λόγω της πανδημίας, μοιάζει σαν παζλ που δεν ολοκληρώθηκε;
Σε καμία περίπτωση. Το ”ΑΜΜΑ” κυκλοφόρησε σε μία περίοδο που ναι μεν το live έχει πληγεί ανεπανόρθωτα και ως εκ τούτου και ο ρόλος μας ως μουσικών, αλλά παράλληλα ακούστηκε και αγαπήθηκε από ένα κοινό που το περίμενε και το άκουγε σε ένα δωμάτιο με ακουστικά, σε ηχεία σε ένα σαλόνι, τρέχοντας. Με τρόπους πιο προσωπικούς. Αυτό μας κάνει να προχωράμε και μας δίνει νόημα στο να συνεχίσουμε.
Σε αυτό το album περιλαμβάνεται και το πρώτο σας video clip στο κομμάτι “Black Box”, το οποίο επιμελήθηκες. Γιατί τώρα και γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο κομμάτι;
Οι συγκυρίες μας οδήγησαν σε αυτό. Δεν το επιλέξαμε όσο μας επέλεξε. Πάντα περνάω τα κομμάτια μας όταν κάνω διάδρομο. Κάπως έτσι άρχισα να φαντάζομαι ότι είμαι μέσα στο μάτι ενός κυκλώνα που έχει παγιδεύσει όλη την καθημερινότητα ενός ανθρώπου που προσπαθεί να βγάλει τη μέρα.
Στα 10 χρόνια πορείας σας στην ανεξάρτητη ροκ σκηνή στην Ελλάδα, ποιες ήταν οι πιο σημαντικές δυσκολίες που αντιμετωπίσατε;
Το να μην αφήσουμε τις δυσκολίες να μας απογοητεύσουν.
Έχετε πει ότι δημιουργείτε μουσική μέσα από εικόνες. Τι είδους εικόνες αποτελούν πηγή έμπνευσης για τη μελωδία και τους στίχους σας;
Οτιδήποτε μπορεί να φτιάξει κάτι από το τίποτα. Η εικόνα της θάλασσας όπως φαίνεται από ψηλά, σαν σκούρος καθρέφτης από τσιμέντο για παράδειγμα.
Πώς βιώνετε ως μπάντα αυτή την αποχή από τις live εμφανίσεις. Έχει επηρεάσει τη δημιουργικότητά σας η έλλειψη επικοινωνίας με τον κόσμο.
Τη δημιουργικότητα μας όχι. Τη διάθεση μας σίγουρα. Αλλά πότε γράφτηκε καλή μουσική από ανείπωτη χαρά; Χρειάζεται λίγη κατάθλιψη για να βρεις τα λόγια σου.
Αν σου ζητούσα να μου πεις τον πιο αντιπροσωπευτικό στίχο-κομμάτι σκεπτόμενη τη δεκαετή πορεία σας, τι θα έλεγες;
”I decided to care” από το ”Entropica”.
