Εμβληματικά αποσπάσματα από όπερες και συμφωνικά έργα του Μίκη Θεοδωράκη, θα ερμηνεύσουν η Ορχήστρα και η Χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, υπό τον Ηλία Βουδούρη, στη συναυλία αφιέρωμα στον κορυφαίο Έλληνα συνθέτη – σύμβολο του σύγχρονου Ελληνικού πολιτισμού, ο οποίος φέτος συμπλήρωσε τα 90 του χρόνια.
Οι σολίστ Τζούλια Σουγλάκου, Ελένη Δάβου, Γιάννης Χριστόπουλος, Πέτρος Μαγουλάς και Τζίνα Πούλου θα αποδώσουν αποσπάσματα από την 1η, την 3η και την 7η (Εαρινή) Συμφωνία, τις όπερες Αντιγόνη, Μήδεια, Ηλέκτρα, το ορατόριο Κάντο Χενεράλ και το Μπαλέτο Ζορμπάς.
«Αν ο κ. Θεοδωράκης εξακολουθήση το δρόμο του με τα φτερά και τη δύναμι της νιότης, η ελληνική μουσική θα κερδίση έναν άριστο νέο δημιουργό», έγραφε προφητικά ο Μανώλης Καλομοίρης στο Έθνος το 1953, με αφορμή την ερμηνεία του νεανικού συμφωνικού έργου του συνθέτη υπό τον τίτλο Το πανηγύρι της Ασή Γωνιάς. Κανείς όμως, ούτε ο ιδιαιτέρως οξυδερκής ιδρυτής της Ελληνικής Εθνικής Σχολής, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι το μουσικό έργο του Μίκη Θεοδωράκη λίγα χρόνια αργότερα, θα κυριαρχούσε σ’ ολόκληρο τον πλανήτη και θα ακουγόταν όχι μόνο στις μεγαλύτερες αίθουσες συναυλιών αλλά ακόμα και στις πιο φτωχικές γειτονιές των πλέον απομακρυσμένων περιοχών, αναδεικνύοντας τον Θεοδωράκη ως μία από τις σημαντικότερες καλλιτεχνικές προσωπικότητες στο 2ο μισό του 20ού αιώνα.
Η Εθνική Λυρική Σκηνή τιμώντας τη συμπλήρωση 90 χρόνων από τη γέννηση του μεγάλου Έλληνα δημιουργού, παρουσιάζει αποσπάσματα από διάφορα έργα της πολυπληθούς και πολυποίκιλης συμφωνικής και σκηνικής μουσικής του εργογραφίας.
Η επιλογή έργων από διάφορες περιόδους της συνθετικής του σταδιοδρομίας αναδεικνύει ορισμένα από τα πιο χαρακτηριστικά «δακτυλικά αποτυπώματα» της μουσικής του τεχνοτροπίας: από τα πρώτα νεανικά συμφωνικά του έργα γραμμένα στο λυκόφως της κυριαρχίας των συνθετών της Ελληνικής Εθνικής Μουσικής Σχολής (Συμφωνίες αρ.1 και αρ.3), στα οποία δεσπόζει η επεξεργασία μοτίβων και θεμάτων της παραδοσιακής και βυζαντινής μας μουσικής, έως τις εμβληματικότερες σελίδες του Κάντο Χενεράλ και του Ζορμπά, οι οποίες τον καθιέρωσαν παγκοσμίως, αλλά και στις αριστουργηματικές λυρικότατες άριες της Μήδειας, της Αντιγόνης και της Ηλέκτρας, από τις ομώνυμες όπερες, όπου θαυμάζουμε την μοναδική ικανότητα του Θεοδωράκη να συνυφαίνει την ποίηση των λέξεων με την ποίηση των ήχων.
