Η Nitra Gallery στην Αθήνα παρουσιάζει την ατομική έκθεση του Θεόδωρου Ζαφειρόπουλου με τίτλο This is my property. Στην ένατη ατομική του παρουσιάζει μια βιντεοεγκατάσταση και μια σειρά από εικόνες που έχουν παραχθεί με μικτή τεχνική και ψηφιακή εκτύπωση UV.
Περιφράξεις με συρματοπλέγματα, μεταλλικοί σκελετοί, εφήμερα κτίσματα. Σημεία που ορίζονται ως όρια καθορισμού της ιδιοκτησίας και αναδεικνύουν με την απεικόνισή τους την ψευδαίσθηση ελέγχου που ο ίδιος ο όρος εμπεριέχει. Τhis is my property. Η περιουσία, ατομική, εθνική ή και ιστορική, όπως και τα κυοφορούμενα αδιέξοδα που συχνά αυτή συνεπάγεται, αποτελούν τον πυρήνα της έκθεσης.
Τόποι σηματοδοτημένοι από ανθρώπινες κατασκευές, εξόφθαλμα παρεμβατικές προς το χώρο που όμως αδιαμαρτύρητα γίνονται αποδεκτές από τον καθένα μας ως προέκταση του όποιου ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Ακριβώς εκεί καλείται να στραφεί η προσοχή του θεατή, στην άκριτη συναίνεση που έχει υιοθετηθεί ως πολιτική στάση, αρχικά απέναντι στις ίδιες τις κατασκευές και στη συνέχεια στις ιδεολογικές προεκτάσεις που αυτές συνεπάγονται. Αυτό επιτυγχάνεται σε επίπεδο υλικότητας, με τρόπο αισθητικό: οι εικόνες δείχνουν με τη χρήση ετερογενών εικαστικών μέσων (φωτογραφικά ντοκουμέντα, ψηφιακή εκτύπωση, ζωγραφική, κολλάζ) ακόμη και τον ωραιοποιημένο τρόπο που διαχειριζόμαστε την συχνά αμφιλεγόμενη εφαρμογή του όρου της ιδιοκτησίας, ισορροπώντας με μία διάφανη κίνηση ανάμεσα στο πολιτικό και το αισθητικό, στον υπαινιγμό και στη δήλωση, χωρίς να είναι αποφαντικές.
Τhis is my property. Μία διατύπωση δογματική και ταυτόχρονα εξαιρετικά αίολη, ανοιχτή για πολλαπλές αναγνώσεις. Άλλωστε, αυτό που ορίζεται σήμερα ως ιδιοκτησία, αύριο τίθεται σε αμφισβήτηση. Η βίλα μπαρόκ αισθητικής πάνω σε έναν λόφο, αύριο μπορεί να αποτελεί ένα ερείπιο. Η παγιωμένη ψευδαίσθηση οικειοποίησης που συνεπάγεται η ιδιοκτησία έρχεται στο προσκήνιο και μαζί με αυτή τίθενται και μεγαλύτερες προβληματικές: η πολιτική διαχείριση του περιβάλλοντος, η θλιβερή πραγματικότητα των μεγάλων ανθρωπιστικών ζητημάτων. Μέσα από αυτό το πρίσμα η διατύπωση γίνεται ερώτηση καθώς απευθύνεται προς τον θεατή: άραγε τι μας ανήκει;
Ποιος είναι ο Θεόδωρος Ζαφειρόπουλος:
Γεννήθηκε το 1978. Αποφοίτησε με άριστα από το τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών Α.Π.Θ. (1998-2003). Συμμετείχε στο πρόγραμμα Erasmus με υποτροφία του Ι.Κ.Υ στο Universidad de Barcelona, Βαρκελώνη – Ισπανία. (2000- 2001). Αποφοίτησε με άριστα από το Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών της ΑΣΚΤ (2004- 2006). Αποφοίτησε με άριστα και τιμήθηκε με το Paula Rhodes Μemorial Award από το MFA του School of Visual Arts, Nέα Υόρκη-ΗΠΑ με υποτροφίες από τα Ιδρύματα Fulbright, Gerondelis και Αλέξανδρος Ωνάσης (2007-2009). Συμμετείχε στο Skowhegan School of Painting and Sculpture (2009). Είναι Διδάκτορας του Τμήματος Αρχιτεκτόνων στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Από το 2001 έχει πραγματοποιήσει 8 ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από 50 διεθνείς ομαδικές εκθέσεις, residencies και project στην Ελλάδα και εξωτερικό. Έχει αποσπάσει επαίνους και αναθέσεις παραγωγής έργων σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους, σε Ιδρύματα και Ινστιτούτα όπως το Morton Arboretum στο Lisle Illinois των ΗΠΑ, το Μουσείο Πολιτικής Αεροπορίας στην Αθήνα, την εταιρία Miltech Hellas κ.ά. Έργα του βρίσκονται σε πολλές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, Ελβετία, Λονδίνο και ΗΠΑ. Άρθρα, κριτικές και παρουσιάσεις του έργου του έχουν δημοσιευτεί σε δεκάδες ελληνικά, διεθνή και διαδικτυακά μέσα. Το 2013 ήταν resident artist στο Flux Factory στην Νέα Υόρκη και στο USF residency program στο Μπέργκεν της Νορβηγίας. Το 2013 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 16η Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών της Ευρώπης και της Μεσογείου με τίτλο “Errors Allowed” στην Ανκόνα της Ιταλίας. Το 2014 συμμετείχε με ανάθεση στη Biennale Φωτογραφίας (Photobiennale) του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης. Το 2017 ήταν προσκεκλημένος στη Biennale Νέων Καλλιτεχνών στα Τίρανα της Αλβανίας. Το 2017 εκλέχτηκε Επίκουρος καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων- Μηχανικών.
