Το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής ολοκληρώνει τη σεζόν 2021/22 με την παρουσίαση μιας νέας φιλόδοξης παραγωγής, με τρεις χορογραφίες σύγχρονου χορού.
Ο Διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ Κωνσταντίνος Ρήγος ανοίγει έναν δημιουργικό διάλογο πάνω στη σύγχρονη γλώσσα του χορού με δύο από τις σημαντικότερες μορφές του χορού παγκοσμίως, τον Τσέχο χορογράφο Γίρζι Κύλιαν και τον Ισραηλινό χορογράφο Οχάντ Ναχαρίν, για τέσσερις παραστάσεις στις 18, 20, 21 και 22 Μαΐου στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
Στο τρίπτυχο χορού ”3 Rooms’‘, το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής θα παρουσιάσει τη νέα χορογραφία του Κωνσταντίνου Ρήγου «To ισοκράτημα ενός παιδιού», σε μουσική του Καλλιτεχνικού Διευθυντή της ΕΛΣ Γιώργου Κουμεντάκη, την εμβληματική χορογραφία του Γίρζι Κύλιαν ”Petite mort” και τη διάσημη χορογραφία ”Minus 16” του Οχάντ Ναχαρίν.
To ισοκράτημα ενός παιδιού / The Pedal Tone for a Child
Ο Διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ Κωνσταντίνος Ρήγος παρουσιάζει μια νέα χορογραφία πάνω στο έργο του Γιώργου Κουμεντάκη «Το ισοκράτημα ενός παιδιού». Το έργο έχει ως αφετηρία τη βυζαντινή μουσική και πραγματεύεται την ανακάλυψη του κόσμου της φύσης και της παράδοσης. H νέα χορογραφία του Κωνσταντίνου Ρήγου μας μεταφέρει σε έναν ασπρόμαυρο, δυστοπικό, εγκαταλειμμένο κόσμο, όπου η πινακίδα μιας ξεχασμένης διαφήμισης στέκεται σαν σκιάχτρο στον μακρινό ορίζοντα.
Το έδαφος είναι χορταριασμένο, ενώ κάποια καδρόνια μοιάζουν με όπλα μιας ξεχασμένης συμπλοκής. Εφηβεία, όνειρα και ρομαντισμός. Η αγωνία για το αύριο ή αγωνία για το τίποτα. Τα όρια του κόσμου αλλάζουν, όλος ο κόσμος στα πόδια μας, όλος ο κόσμος πάνω από το κεφάλι μας.
«Άραγε οι επιλογές μας είναι πραγματικά δικές μας ή προκαθορισμένες; Το ισοκράτημα ενός παιδιού είναι έργο για ένα μεικτό σύνολο των χορευτών του Μπαλέτου της ΕΛΣ και σπουδαστών χορού. Η εμπειρία και η γνώση απέναντι στην τραχύτητα και την ευαισθησία δημιουργούν ένα κινησιολογικό ρίσκο», σημειώνει ο Κωνσταντίνος Ρήγος.
Petite mort
Ο σπουδαίος Γίρζι Κύλιαν, καλλιτεχνικός διευθυντής του Nederlands Dans Theater (1975-1999), πρωτοπαρουσίασε τη χορογραφία ”Petite mort” στο Ζάλτσμπουργκ για τα 200 χρόνια από τον θάνατο του Μότσαρτ. Για το έργο αυτό χορογράφησε τα αργά μέρη από τα δημοφιλή κοντσέρτα για πιάνο αρ. 21 και 23 του Μότσαρτ.
Ο χορογράφος αναφέρει: «Αυτή η συνειδητή επιλογή δεν θα πρέπει να θεωρηθεί προκλητική. Είναι ο δικός μου τρόπος να αναγνωρίσω το γεγονός ότι ζω σε έναν κόσμο όπου τίποτα δεν είναι ιερό και στον οποίο η βαρβαρότητα και η αυθαιρεσία πρωταγωνιστούν».
Η επιθετικότητα, η σεξουαλικότητα, η ενέργεια, η σιωπή παίζουν σημαντικό ρόλο στη χορογραφία, άλλωστε το ”Petite mort” (Μικρός θάνατος) χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον οργασμό στα γαλλικά και στα αραβικά.
Minus 16
Με μουσικές από τον Ντην Μάρτιν έως το μάμπο, την τέκνο και την παραδοσιακή ισραηλινή μουσική, ο κορυφαίος χορογράφος και καλλιτεχνικός διευθυντής της περίφημης Ομάδας Χορού Μπατσέβα (1990-2019), δημιούργησε το ”Minus 16”. Ο Ναχαρίν είναι ο δημιουργός της μεθόδου Γκάγκα, μιας μοναδικής κινητικής γλώσσας, η οποία ωθεί τους χορευτές να ξεπεράσουν τα όριά τους. Το ”Minus 16” καταργεί τα όρια μεταξύ κοινού και χορευτών με έναν μοναδικό, απρόβλεπτο τρόπο.
