Η Blender Gallery εγκαινιάζει τη νέα χρονιά με την ομαδική έκθεση «Upskirt» από τις 13 Φεβρουαρίου έως τις 18 Μαρτίου. Τα κρυμμένα μηνύματα, τα αινιγματικά χαμόγελα και ο διάχυτος ερωτισμός αναδύονται μέσα από τις γυναικείες φιγούρες του Κωνσταντίνου Μπερδεκλή, του Κώστα Σπανάκη και της Αγγελικής Ερήμου.
Ο όρος «Upskirt» αποτελεί γέννημα της αστικής διαλέκτου και χρησιμοποιείται για τις φωτογραφικές λήψεις που δείχνουν κάτω από την γυναικεία φούστα φανερώνοντας το εσώρουχο και τη γύρω από αυτό «περιοχή». Επίσης, η λέξη χρησιμοποιείται, στην ευρύτερη έννοιά της, για να περιγράψει τις εικόνες από ιδιωτικές στιγμές που απαθανατίζει ο φωτογραφικός φακός. Οι εικόνες αυτές εξιτάρουν τη φαντασία των θεατών ειδικά όταν πρόκειται για κάποια διάσημη γυναίκα από το χώρο της showbiz που βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής αλλά και του πόθου.
Στην πραγματικότητα, τα μικρά αυτά «ατυχηματάκια» ενέχουν τα στοιχεία του ανήθικου και του απαγορευμένου. Ανήθικος είναι αυτός που αποκαλύπτει μια τόσο προσωπική λεπτομέρεια από το σώμα ή τη ζωή του άλλου δημοσιεύοντας την εικόνα και απαγορευμένο είναι το κοίταγμα. Κανείς δεν μπορεί να απαγορεύσει, όμως, τα παιχνίδια του μυαλού, τις πονηρές σκέψεις και τις ερωτικές φαντασιώσεις.
Η έκθεση με τίτλο «Upskirt» παρουσιάζει έργα που έχουν ως πρωταγωνιστές τις γυναίκες. Το γυναικείο πρόσωπο: τα μάτια και το βλέμμα, τα χείλη και το αινιγματικό χαμόγελο. Το γυναικείο σώμα: τη διαγραμμένη σιλουέτα, τη στάση του κορμιού, το ντύσιμο, το άγγιγμα των αντικειμένων. Η μη γλωσσική επικοινωνία βρίσκεται παντού, τα υπονοούμενα και τα υποδόρια μηνύματα κρύβονται στις λεπτομέρειες.
Ο Κωνσταντίνος Μπερδεκλής παρουσιάζει αναχρονιστικά, μέσω της πρωτότυπης τεχνικής, τη γυναίκα των εξώφυλλων των περιοδικών ασκώντας κριτική στα πρότυπα της μόδας προκαλώντας το θεατή να δει πέρα από αυτό. Στη δουλειά του Κώστα Σπάνακη αποτυπώνεται το κατά λάθος αποκαλυπτικό, το όμορφα προκλητικό και η αθώα μα συνάμα επικίνδυνη γυναικεία φύση ενώ στα έργα της Αγγελικής Ερήμου οι εξιδανικευμένες φιγούρες αφηγούνται τις διάφορες ιδιότητες της σύγχρονης γυναίκας που σε κάποιες περιπτώσεις περιπλέκεται σε μυστηριώδη ερωτικά τρίγωνα.
Οι γυναικείες μορφές εκφράζουν, στην ουσία, τις σκέψεις και την προσωπικότητα πίσω από την εικόνα. Σηκώνοντας τη «φούστα» (upskirt) του φαινόμενου και του ωραίου και κοιτώντας πίσω από τη ζωγραφική επιφάνεια, βλέπει κανείς την εποχή και τα κυρίαρχα πρότυπά της, το χρόνο και το χώρο, τις σχέσεις και τις ιδιότητες των μορφών, τα πιθανά συναισθήματά τους και τις πιθανές προθέσεις τους.
