Οι «Βάκχες» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Χρήστου Σουγάρη, συνεχίζουν την περιοδεία τους και στην Αττική

Σταθμός για την παρουσίαση της τραγωδίας του Ευριπίδη μέσα από την εναλλακτική σκηνοθετική ματιά του Χρήστου Σουγάρη είναι η παράσταση στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού την Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου.

Μετά από μία επιτυχημένη πορεία που θα συνεχιστεί στην Αττική οι Βάκχες του Χρήστου Σουγάρη θα κάνουν μία ξεχωριστή στάση στο Ηρώδειο με τον συνθέτη της μουσικής της παράστασης Στέφανο Κορκολή να ανεβαίνει στη σκηνή, όπου τόσο συχνά έχει διαπρέψει ως σολίστ, για να συνοδέψει τον θίασο.

Ο θεός Διόνυσος φθάνει με ανθρώπινη μορφή στη Θήβα, πατρίδα της μητέρας του Σεμέλης, μαζί με τις Βάκχες που τον λατρεύουν για να επιβάλει τη λατρεία του. Ο εξάδελφός του Πενθέας, γιος της Αγαύης και ασκών την εξουσία στην πόλη, προσπαθεί να παρεμποδίσει τη νεόφερτη λατρεία, καταδιώκοντας τις μεταμορφωμένες από το θεό σε μαινάδες γυναίκες της Θήβας και συλλαμβάνοντας τον «μυστηριώδη ξένο» ως λάγνο διαφθορέα τους.

Η απόφασή του να μεταμφιεστεί σε γυναίκα για να τις κατασκοπεύσει σε ώρα έκστασης στον Κιθαιρώνα αποβαίνει μοιραία, αφού τον αντιλαμβάνονται και τον διαμελίζουν. Στις φρικαλεότητες πρωταγωνιστεί η ίδια του η μητέρα, που επιστρέφει στη Θήβα κρατώντας το κεφάλι του και νομίζοντας ότι έχει σφάξει ένα λιοντάρι…

Οι Βάκχες του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία του Χρήστου Σουγάρη, βραβευμένου με Κάρολο Κουν, αποκτούν μία άλλη διάσταση, ακόμη και χωροταξικά. Μέσα σε μια παραμελημένη παιδική χαρά ζει και βασιλεύει ένα νεαρό αγόρι, ο Πενθέας. Εκεί καταφθάνει ο νέος θεός Διόνυσος με ομάδα πιστών με σκοπό να εδραιώσει τη λατρεία του στον παρηκμασμένο χώρο. Με την άφιξή του τα πάντα αποκτούν νέα υπερβατική και αχαλιναγώγητη πνοή.

Όπως σημειώνει ο σκηνοθέτης της παράστασης Χρήστος Σουγάρης, «Η παρηκμασμένη παιδική χαρά, κατεξοχήν χώρος της ανεμελιάς, της αφέλειας, της φαντασίας, του παιχνιδιού και πάνω απ’ όλα της χαράς, έχει καταντήσει μία μαύρη τρύπα που καταπίνει τη φαντασία τα χρώματα και την ευφορία. Έχουμε να κάνουμε με ένα καθρέφτισμα μιας σύγχρονης δυτικής κοινωνίας, μία ακραία εκδοχή της πόλης στην οποία ζούμε. Με αυτόν τον τρόπο η παράσταση αγγίζει μέσα από τις Βάκχες του Ευριπίδη τη συνάντηση “παλιού” – “νέου” και πραγματεύεται ζητήματα που μας αφορούν ως ενεργούς πολίτες: αυτοπροσδιορισμός, αυτοδιάθεση, αποδοχή, φόβος, ξενοφοβία ιδεοληψία, επιβολή, Εθνική ψυχολογία, ενηλικίωση, συνειδητότητα».

Περιοδεία

19/7 Θέατρο Αυλιδείας Αρτέμιδος – Χαλκίδα
23/7 Θέατρο Βράχων
18/8 Θέατρο Φλόκα – Αρχαία Ολυμπία
31/8 & 1/9 Σχολείο της Αθήνας – Ειρήνη Παππά
3/9 Ηρώδειο [Στο πιάνο επί σκηνής ο συνθέτης Στέφανος Κορκολής]
12/9 Βεάκειο