Το ετήσιο Open Day της Στέγης είναι πλέον θεσμός. Χαρακτηριστικό της διοργάνωσης αυτής είναι το άνοιγμα της Στέγης στο κοινό: επισκέπτες κάθε ηλικίας έχουν τη δυνατότητα να κινηθούν ελεύθερα σε όλους τους χώρους του κτιρίου, επιλέγοντας τα δρώμενα της επιλογής τους και δημιουργώντας τις δικές τους αισθητικές διαδρομές.
Στην τέταρτη, ετήσια έκδοσή του, στις 6 Μαρτίου 2016, το Open Day δεν επικεντρώνεται πλέον στο έργο ενός και μόνο σύγχρονου συνθέτη, αλλά επιχειρεί μία πρώτη προσέγγιση στο πολυποίκιλο μουσικό ρεύμα του μινιμαλισμού. Πλάι σε έργα διάσημων συνθετών, όπως των Steve Reich, Philip Glass, Terry Riley, Alvin Lucier, Michael Nyman, John Luther Adams, θα παρουσιάσουμε και καλλιτέχνες της παγκόσμιας σκηνής λιγότερο γνωστούς στη χώρα μας, με συνθέσεις που χρονολογικά φτάνουν μέχρι τις μέρες μας.
Σε κάθε γωνιά της Στέγης –στα φουαγιέ, τη Μικρή και την Κεντρική Σκηνή– τραγουδιστές, μουσικοί, ηθοποιοί, περφόρμερ, σπουδαστές και φιλότεχνοι συμμετέχουν σε ένα μαραθώνιο εκτέλεσης εμβληματικών μουσικών έργων και συμβάντων, που στην πλειοψηφία τους παρουσιάζονται για πρώτη φορά στη χώρα μας. Παράλληλα, οι επισκέπτες μπορούν να περιεργαστούν παρτιτούρες και βιβλία και να παρακολουθήσουν ταινίες και βίντεο των καλλιτεχνών, ενώ το αφιέρωμα ολοκληρώνεται με συναυλίες στη Μικρή Σκηνή από σολίστες και σύνολο.
Ο μινιμαλισμός, ένας όρος που εισήχθη από τους συνθέτες και κριτικούς Michael Nyman και Tom Johnson, περιγράφει μια αισθητική τάση που κυριαρχεί στη σύγχρονη μουσική δημιουργία από το τελευταίο τρίτο του 20ού αιώνα μέχρι σήμερα. Η ιδέα του μινιμαλισμού είναι πολύ πιο ευρεία από αυτήν που φαντάζεται ο περισσότερος κόσμος. Περιλαμβάνει εξ ορισμού έργα που χρησιμοποιούν ελάχιστο μουσικό υλικό, νότες ή μουσικά όργανα με περιορισμένες δυνατότητες· συνθέσεις που η ίδια η διαδικασία δημιουργίας τους είναι και η μορφή τους· μουσική βασισμένη σε ισοκράτες, στατικούς θορύβους, σχεδόν ανεπεξέργαστες ηχογραφήσεις της φύσης· έργα με εξαιρετικά αργές, ανεπαίσθητες αλλαγές και με σχεδόν εμμονική έμφαση στην επανάληψη· μικροτονικές συνθέσεις· έργα που ενσωματώνουν διδάγματα από εξωευρωπαϊκούς μουσικούς πολιτισμούς ή συνομιλούν απευθείας με την τζαζ και το ροκ.
