Λίγα λόγια για την Collage έκθεση:
Τον Φεβρουάριο του 2016 συμπληρώθηκαν 30 χρόνια από την πρώτη μεγάλη ανοικτή ιδρυτική εκδήλωση του «Θεσσαλονικιώτικου Μετά Νταντά» μίας από τις παράλληλες ομάδες δράσης και επεξεργασίας θέσεων για την πειραματική φωτογραφία, που λειτούργησαν στο πλαίσιο της Φωτογραφικής Ομάδας Τριανδρίας, αυτής που ο κόσμος σήμερα γνωρίζει ως Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Καθόλου τυχαία, συμπληρώθηκαν και 100 χρόνια από την έναρξη της λειτουργίας του Cabaret Voltaire στη Ζυρίχη, του χώρου που φιλοξένησε τις πρώτες δράσεις του κινήματος Dada.
Στο πλαίσιο αυτών των δύο επετείων, συνεχίζοντας τη συζήτηση για θέματα εμπλοκής και αλληλοεπηρεασμού των τεχνών, επιμένοντας με θέματα που αφορούν την εμπλοκή της φωτογραφίας στην εξέλιξη της τέχνης και της οπτικής αντίληψης, διοργανώθηκε από το Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης μία σειρά εκδηλώσεων, που στόχο είχαν να ξαναθυμίσουν στο κοινό και τους καλλιτέχνες της πόλης της Θεσσαλονίκης, κάποιους από τους στόχους και τους προβληματισμούς του κινήματος αυτού.
Με τον τίτλο «100+1 χρόνια DADA» διοργανώθηκαν μία σειρά εκδηλώσεων για την παρουσίαση του κινήματος, με προβολή του έργου που δημιουργήθηκε τότε (και της χρήσης της φωτογραφίας από τους καλλιτέχνες του), με συζητήσεις για ό,τι δείχνει να έχει απομείνει από αυτό σήμερα ή ενσωματωθεί στο έργο των δημιουργών ανά τον κόσμο, με προβολές πειραματικών ταινιών μικρού μήκους που δημιούργησαν οι πρωταγωνιστές αυτής της σκηνής, με παρουσίαση/διάλεξη για τα «Καλλιγράμματα», με διοργάνωση μίας διεθνούς έκθεσης Ταχυδρομικής Τέχνης (Mail Art) με τίτλο “No Dada Left” και τριών εργαστήριων κατασκευής κολάζ με “δασκάλους” τρεις διαφορετικούς καταξιωμένους εισηγητές, τρεις δημιουργούς που εκφράζονται με το κολάζ (διαφορετικής τεχνικής και θεωρητικής προσέγγισης ο καθένας): Το Θοδωρή Λάλο, τη Lane και το Γιώργο Μπογιατζίδη.
Σε αυτά τα εργαστήρια, ο κάθε εισηγητής, σε δύο 3ωρες συναντήσεις, μετά από μια σύντομη παρουσίαση του έργου του και του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζει ο ίδιος το κολάζ, όπως και της τεχνικής που εφαρμόζει, επέβλεψε το εργαστήριο, όπου οι συμμετέχοντες είχαν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν με της συμβουλές και την εποπτεία του, το δικό τους έργο.
Τα αποτελέσματα αυτών των εργαστηρίων παρουσιάζονται στην έκθεση και τον κατάλογο που τη συνοδεύει, συνεπικουρούμενα από τα έργα των τριών δασκάλων και τριών προσκεκλημένων δημιουργών, όχι τόσο για συγκρίσεις, αλλά για τις απεριόριστες δυνατότητες που προσφέρει το ιδιαίτερο αυτό είδος έκφρασης.
Λίγα λόγια για την Mail Art έκθεση:
(3rd International Photo Based Mail Art Exhibition με θέμα: DADA no DADA)
Συμμετέχουν περισσότεροι από 100 καλλιτέχνες, από 22 χώρες, που με βάση / αφορμή τη φωτογραφία, πραγματεύονται το θέμα του «NO DADA LEFT». Το Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και η εικαστική ομάδα TeeToTuM διοργάνωσαν την 3η Διεθνή συνάντηση Ταχυδρομικής Τέχνης με βάση τη φωτογραφία και θέμα: NO DADA LEFT.
Η συνάντηση αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο σειράς εκδηλώσεων που πραγματοποιήθηκαν από το Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από την ίδρυση του Cabaret Voltaire. Στην έκθεση θα παρουσιαστούν όλα τα έργα των καλλιτεχνών (απ’ όλο τον κόσμο) που θα επιχειρήσουν να ιχνηλατήσουν στο σήμερα τον απόηχο των πρακτικών του Dada: δηλαδή μηδενιστική διάθεση, απουσία ελέγχου και λογικής, χιούμορ και εφευρετικότητα, ανατρεπτική πολιτική κριτική, θόρυβος, πηγαία δημιουργική ορμή.
Σε απόλυτη αντίφαση με το πνεύμα των ντανταϊστών, που αναμφίβολα θα ήταν οι πιο σφοδροί πολέμιοι αυτής της «επετειακής» πρωτοβουλίας, είναι ενδιαφέρουσα η ανάδειξη της «αντι-τέχνης» του σήμερα, των αιρετικών και ρηξικέλευθων εικαστικών προτάσεων που, αν βεβαίως υπάρχουν, έχουν ίσως κάτι σημαντικό να μας πουν.
Τον Φεβρουάριο του 2016 συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από την έναρξη της λειτουργίας του Cabaret Voltaire στη Ζυρίχη, του χώρου που φιλοξένησε τις πρώτες δράσεις του κινήματος του Dada. Ακριβώς δύο χρόνια αργότερα, ο Tristan Tzara, εμβληματική φυσιογνωμία των ντανταϊστών, εξέδωσε το δεύτερο μανιφέστο του κινήματος, διακηρύσσοντας: «Γράφω αυτό το μανιφέστο για να δείξω ότι οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν ταυτόχρονα αντιθετικές ενέργειες στη διάρκεια μιας δροσερής ανάσας. Είμαι κατά της δράσης, και όσο για τη διαρκή αντίφαση ή την κατάφαση, δεν είμαι ούτε υπέρ ούτε κατά και δεν πρόκειται να εξηγήσω τι εννοώ γιατί μισώ την κοινή λογική. Είμαι κατά των συστημάτων. Το πιο αποδεκτό σύστημα είναι να μην έχεις επί της αρχής κανένα σύστημα».