Μια σειρά πορτρέτων, φιλοτεχνημένων την τελευταία διετία από τον Αποστόλη Ιτσκούδη, ταξίδεψαν από την Αλεξανδρούπολη στην Αθήνα και το Κέντρο Τεχνών «Μετς». Πρόσωπα που ζωγραφίστηκαν από φυσικού και φωτογραφία συνθέτουν μια μικρή ανθολόγηση από προσωπογραφίες που έρχονται από το οικείο περιβάλλον του ζωγράφου.
Λέει ο ζωγράφος: «Μέσα από τα πορτρέτα η μοναξιά του εργαστηρίου “εξαφανίζεται”. Το κορμί δονείται. Υπάρχει ένα μυστήριο στα πρόσωπα που σε προσκαλεί να το ανακαλύψεις, να τρυπώσεις μέσα του, βαθιά. Πάντα έχουν να σου διηγηθούν μια ιστορία, να σου φανερώσουν κρυφά μυστικά, να σου κρατήσουν συντροφιά. Άλλες φορές μπορεί και να μην λένε τίποτα. Το είδωλο μας στον καθρέφτη. Σαν να επιστρέφει η εικόνα μας πίσω. Δεν είναι απαραίτητα κακό. Υπάρχουν πρόσωπα που σε καλούν να τα αγκαλιάσεις, να τους μιλήσεις, άλλα που σε απωθούν ή που έρχονται σ’ εσένα και σου ψιθυρίζουν δυο-τρεις λέξεις. Πάντα έχουν κάτι να πουν ακόμα κι όταν δεν λένε τίποτα».
Οι «εντιμότατοι φίλοι» του καλλιτέχνη μοιάζουν αυθύπαρκτοι και μιλάνε μία σύγχρονη ζωγραφική γλώσσα, πυκνή σε περιεχόμενο. Δεν σε γελάνε, αλλά στα «ειλικρινή» πρόσωπά τους κρύβουν το αίνιγμα της ύπαρξής τους. Ο Ιτσκούδης συνθέτει με οικονομία, προσφέρει αληθοφάνεια αλλά δεν υπηρετεί την αναπαραγωγή. Αν και τον ενδιαφέρει η αποτύπωση του προσώπου, προτάσσει τη χειρονομία και την αίσθηση του χρώματος. Έχοντας πίσω του την κληρονομιά του φαγιούμ και των βυζαντινών, ο καλλιτέχνης βλέπει την πράξη της ζωγραφικής σαν προσευχή.
Την έκθεση επιμελείται ο Γιώργος Μυλωνάς.
O Αποστόλης Ιτσκούδης γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 1985 και μεγάλωσε στη Ν. Ορεστιάδα. Διδάχτηκε σχέδιο και ζωγραφική στο εργαστήριο των Ν. Χριστοφοράκη και Λ. Μαρτζούκου (2003-2005) και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας το 2010. Διδάσκει σχέδιο και ζωγραφική από το 2012.
Κεντρική εικόνα: «Κική»